Vlaams-nationalist |
29 juni 2005 18:21 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vercetti
Kweni. Vertel het eens. Heb ooit in het eerste een vakantietaak voor MO moeten doen. Heel de vakantie geen klop gedaan en aléén de laatste dag ff een half uurke geoefend. Had toch 4.5
Da was een stomme vééééééééééééél te moeilijke en elitaire school. Blij dak daar weg was.
|
Op de jezuïeten in Antwerpen kregen we LO van een Gentenaar met dus fantastische uitspraken als gevolg. Heel het jaar de plezante uitgehangen, geen klop uitgehaald en ik kan niet lopen :-). Dit alles vond hij niet zo leuk en dacht hij ons dus te kunnnen kloten met een vakantietaak met controletoets.
Een heel trainingsschema dat ons een bepaalde tijd zou moeten doen lopen én niet te vergeten een heel theoretisch gedeelte, een soort eindwerk dat we moesten maken.
Van het trainingsschema was dus niets in huis gekomen, ik zal eens even elke dag van de vakantie wat toertjes gaan lopen in het park ofzo, mij niet gezien. Op de looptest was ik dus vanzelfsprekend weeral gebuisd.
Het theoretisch deel (verschillende oefeningen bespreken en tekeningetjes vinden) leek verdacht veel op dat van mijn maat ;-). Vond hij ook al niet goed, heb ik achteraf nog eens opnieuw moeten maken, verdomme.
Ons eindwerkje in praktijk brengen was wel het allerbeste. Wij met z'n tweetjes die turnzaal binnen, op de grondgaan dvan het lachen natuurlijk al. Dan moesten we wat oefeningetjes uitleggen en voordoen. Veel zin hadden we hier niet in, en bij vele dingen zeiden we gewoon dat het niet ging. :-) "Ja nee, sorry meneer, zone koprol achterwaarts der beginnik ni aan. Das ambetant voor mennen nek enzo. Schrijft der mer een 0 voor." "Ja, seg, handstand, edde mij al is goe bezien?" ... Tot die vriend waar ik het mee moest doen wel eens handstand ging proberen. Ik ging hem tegenhouden als steun, maar dacht dat het grappiger zou zijn om dat niet te doen. En jawel, recht op zijn gezicht :-). Daarbij nog eens de in-het-Gents-scheldende leerkracht zorgde ervoor dat we gewoon niet meer bijkwamen van het lachen.
En zo zijn er nog wel verhalen. Studeren is hard bij ons, maar de plezierige momenten ontbreken zeker niet.
|