Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Gertj3
veel gepijp weinig feiten
|
Hier zijn enkele feiten.
SP- en PS-leiders zijn vetbetaalde loopjongens van het grootkapitaal
Villa's van 30 miljoen, lonen van 12 miljoen
Op de PVDA-ontmoetingsdagen in Natoye hoorde ik ex-Renault-arbeiders besparingstips uitwisselen: "Dat product om je brilglazen te poetsen kan je zelf maken met enkele druppels ammoniak. Die chocolade van Aldi is goedkoop en toch lekker..." Dat soort discussies zul je alvast niet horen bij de multimiljonairs van de SP- en PS-top.
Kris Merckx
Door het Augusta-onderzoek vernemen we nogal wat over de inkomens van SP- en PS-tenoren. Hun levensstijl heeft niets gemeen met die van het gewone volk.
In het begin van de jaren tachtig gingen Humo-journalisten Willy Claes interviewen in zijn villa in Hasselt. "Eén zaak hebben de liberaal De Croo en de socialist Claes alvast gemeen", schreven ze, "namelijk de luxueuze inrichting van hun villa." Het stulpje van Claes kostte toen, naar eigen zeggen, 7,5 miljoen; aan de huidige index is dat 16 miljoen. De inboedel raamt hij zelf op 3 miljoen.1
Tussen 1988 en 1994, de periode van het 'dolle Agusta-geld', ontvingen Willy Claes en de Limburgse SP-federatie 60 miljoen frank giften in het zwart. Acht miljoen daarvan werden door mevrouw Claes eigenhandig op een privé-rekening geplaatst. Claes bekende aan het gerecht dat hij tot op vandaag nog 4 miljoen frank 'giften' op zijn privé-rekening heeft staan, waarvan de nationale partijleiding niet op de hoogte was. Hij gaf ook toe dat hij "zijn privé-vermogen en de politieke giften voortdurend door elkaar heeft gemengd."2
Navo-baas: 540.000 fr. netto per maand
Maar ook zonder die 'giften', verdiende Claes al goed zijn kost. Zo ontving hij als secretaris-generaal van de NAVO een belastingvrij nettosalaris van 540.000 frank per maand, kostenvergoeding en andere voordelen niet meegerekend.2 Ook toen Claes als gevolg van het Agusta-schandaal moest aftreden, werd hij niet naar de bedelstaf verwezen: "Claes zal kunnen genieten van het maximumpensioen van een parlementslid, namelijk 150.000 F. per maand."3 Daarnaast kreeg hij van de Navo ook nog een pensioen en een vertrekpremie, maar het bedrag daarvan is niet bekend.
Wie ook 'giften' voor de partij mengde met privé-geld was Merry Hermanus. Die ontving voor de PS 30 miljoen Dassault-smeergeld. Deze boezemvriend van de 'linkse' Brusselse PS-voorzitter Philippe Moureaux stortte het geld op een privé-rekening in Luxemburg! Op die rekening had hij ook al de erfenis van zijn vader geplaatst. Hermanus zegt dat hij 3 schijven van 5 miljoen frank aan PS-schatbewaarder François Pirot heeft overgemaakt, waarna een saldo van 17 miljoen overbleef. Maar Pirot verklaart slechts 4 miljoen ontvangen te hebben...
Luc Wallyn, voormalig adjunct nationale secretaris van de SP, heeft aan het gerecht bekend dat hij 15 tot 20 miljoen frank Agusta- en Dassault-geld voor zichzelf achterover heeft gedrukt. Daarmee betaalde hij de verbouwingswerken aan zijn villa in het Zuid-Franse Condorcet. De verbouwingskosten, inclusief de aanleg van een zwembad, bedroegen ongeveer 20 miljoen.4 De totale waarde van de villa mag men dus rond de 30 miljoen ramen. Ook de PS'ers Guy Mathot en Michel Daerden (minister van transport, gekend als 'de socialist met de Porsche'.) hebben een luxueuse villa in Zuid-Frankrijk.
Wie er ook warmpjes inzit is Guy Spitaels. Het gerecht ontdekte 30 miljoen op zijn spaarrekeningen. "Die kon ik verzamelen, legde de ex-PS-voorzitter uit, omdat ik spaarzaam leef en gratis op vakantie kan met Sabena."
Carla Galle, tot 1991 nationaal secretaris van de SP en haar partner Karel Van Miert dan. Van Miert is als Europees commissaris goed voor een jaarwedde van 12 miljoen bruto. Galle kreeg, na haar vertrek bij de SP, een topfunctie als commissaris-generaal van Bloso. Maar volgens haar opvolgster, Linda Blomme, pakte ze voor zichzelf eerst nog een 'vertrekpremie': "Galle heeft voor haar eigen rekening een groot bedrag, misschien wel 20 miljoen frank, uit de kluis (met Agusta-geld, nvdr.) genomen."5
Al die 'socialistische' kopstukken worden door de grote patroons gesmeerd omdat zij hun belangen behartigen, en niet die van de werkers. Hun levenswijze, hun relaties, de wijken waarin ze wonen, de plaatsen waar ze op vakantie gaan,... zij leven mee met de burgerij. Het lot van de volksmassa's is hun zorg niet. Wie voor het volk opkomt, moet leven onder het volk, en zoals het volk. Daarom leven de leiders, de dokters, de advokaten, en alle kaders van de Partij van de Arbeid aan een bescheiden loon. Al wat ze meer verdienen, staan ze af aan hun partij.
