Dit is Belgisch, dit is rotzooi...
 

Overheid geeft foute info over echtscheiding


BRUSSEL - In de gratis brochure Belgopocket, die op 500.000 exemplaren is gedrukt, geeft de federale overheid verwarrende tot zelfs foute informatie over echtscheiding. 'Hoederecht' bestaat al tien jaar niet meer en de door de overheid gesubsidieerde bemiddelaars die in Centra voor Algemeen Welzijnswerk werken, zijn de samenstellers onbekend.



Het zou grappig zijn als het niet treurig was: de auteur van de teksten over echtscheiding in Belgopocket gaat ervan uit dat Sensoa, het Vlaams expertisecentrum over seks, een 'centrum voor gezinsplanning' is, waar je met echtscheidingsvragen terechtkunt. Dat komt wellicht doordat de auteur vooral met Franstalig België vertrouwd is: in die gemeenschap kun je met zulke vragen in een centre de planning familial terecht.

Aan Vlaamse kant moet je daarvoor bij een centrum voor algemeen welzijnswerk (CAW) zijn. Je vindt er psychologische bijstand voor een schappelijke prijs, en in de meeste arrondissementen vind je in zo'n centrum ook een scheidingsbemiddelaar. Maar de lezer van Belgopocket komt dat niet te weten. Belgopocket verwijst alleen naar privé-organisaties en naar bemiddelaars-advocaten, en voorts naar enkele niet-professionele initiatieven.

Er wordt ook nergens verwezen naar notarissen, die niet allemaal opgeleide bemiddelaars zijn, maar wel het gros van de echtscheidingen in onderlinge toestemming (EOT) op papier zetten. Dat zijn er véél, want vier vijfde van de echtscheidingen in Vlaanderen zijn zulke EOT's.

Belgopocket bevat onder het hoofdstuk 'gezinsleven' drie items over echtscheiding. Eén ervan draagt de titel: 'Echtscheiding en hoederecht'. Maar 'hoederecht' bestaat in feite niet meer: het is afgeschaft door de wetswijzing van 1995, net als het 'bezoekrecht'. Sindsdien spreken we over de 'uitoefening van het ouderlijk gezag' en de 'verblijfsregeling' van de kinderen. Die kunnen hun hoofdverblijf bij één ouder hebben, of bij beide ouders even vaak verblijven.

Onduidelijk is ook de 'scheiding voor een bepaalde reden', waarmee Belgopocket de 'echtscheiding op grond van fout' bedoelt.

En dan de verwarring die opduikt door het niet alleen over drie soorten echtscheidingen te hebben, maar ook nog eens over 'drie soorten scheiding': een proefscheiding, een scheiding van tafel en bed en de eigenlijke scheiding. Terwijl dat veeleer opeenvolgende fases zijn in een proces van echtscheiding. Hoewel, wie kent nog een scheiding van tafel en bed?

Best ook uitkijken als u info zoekt over schenkingsrechten: ook daar maakt de auteur een amalgaam van de oude en de nieuwe wetgeving. Schenkingsrechten ,,tussen 30 en 80 procent'' bestaan al twee jaar niet meer.

De federatie van notarissen erkent dat deze teksten ,,voor verbetering'' vatbaar zijn, maar relativeert ook diplomatisch door erop te wijzen ,,dat het altijd moeilijk is om juridische materie te vulgariseren''.

De kanselarij van de premier, die de Belgopocket uitgeeft, werkt aan een aanpassing van de teksten. Maar het boekwerk is intussen op 500.000 exemplaren gedrukt en wordt gratis verspreid, onder meer via De Post. Er zullen errata-bladzijden worden tussengeschoven. Er is ook een Belgopocket-website, die gisteren werd bijgestuurd. Je kunt er nu de juiste verwijsadressen vinden, maar termen als 'hoederecht' en 'scheiding voor een bepaalde reden' zijn gebleven.

De woordvoerder van de premier zegt dat elke federale overheidsdienst (FOD), in dit geval die van Justitie, informatie heeft aangebracht over zijn domein. Wat in de Belgopocket staat, is doorgaans de informatie die de FOD's geven als het publiek bij hen aanklopt.

www.belgopocket.be




Veel Belgofielen verdedigen ons nationale gedrocht door te zeggen dat de "chaos" van Belgie, het "wirwar", net zijn charme heeft tegenover de strakke rechtlijnige overheid van bijvoorbeeld de Noord-Europese staten.

Na lezing van artikelen als bovenstaande, stel ik mij die vraag hoe "charmant" het is voor iemand die op scheiden staat om een draak van een brochure in de handen gestopt te krijgen, alleen omdat ze is opgesteld door een franstalige die niet weet hoe de Vlaamse situatie precies is en geen weet heeft van de recente Vlaamse scheidingsterminologie.
Hoe charmant is het dat miljoenen aan belastinggeld verloren zijn gegaan omdat we gezegend zijn met een federale overheid die voortdurend één beleid voor twee verschillende realiteiten zit uit te tekenen?

Deze "Belgopocket" is maar één voorbeeld, maar er zijn er duizenden anderen te geven. Ik verwijs maar naar die afgrijselijke stripjes over "De avonturen van Ohlala" die in alle weekbladen staan. Het ventje, symbool voor de federale overheidscampagne voor veilig voedsel, gebruikt voortdurend "ohlala" en "patati patata", wat blijkbaar de "running gag" van het hele ding is. Als franstalige kan ik me indenken dat het grappig is, maar een Vlaming die het afleest begrijpt er de ballen van.
Het werkt ook in twee richtingen! Zo stonden langs alle Waalse wegen borden met "Het Gordeldier", een actie om de gordel te dragen in de wagen. In Vlaanderen een succes, want bij ons draagt het bewuste beestje immers "gordel" in zijn naam. De Franse naam ervan heeft echter niets te maken met een gordel, dus hen ontging de gimmick van het ding totaal.

Moet dat allemaal maar geslikt worden, omdat we toch zo dol zijn op een beverig oud mannetje met een kroon en een driekleurig vlaggetje dat op wat hoempapamuziek gehesen wordt?

Belgisch bestuur staat meer dan ooit voor inert, slordig en duur bestuur, louter en alleen omdat ze Belgisch is. Welke rechtvaardiging heeft deze staatsstructuur nog tegenover zijn inwoners?[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by zorroaster on 20-07-2005 at 01:38 Reason: -------------------------------- Overheid geeft foute info over echtscheiding Van onze redactrice Veerle Beel 16/07/2005 BRUSSEL - In de gratis brochure Belgopocket, die op 500.000 exemplaren is gedrukt, geeft de federale overheid verwarrende tot zelfs foute informatie over echtscheiding. 'Hoederecht' bestaat al tien jaar niet meer en de door de overheid gesubsidieerde bemiddelaars die in Centra voor Algemeen Welzijnswerk werken, zijn de samenstellers onbekend. Het zou grappig zijn als het niet treurig was: de auteur van de teksten over echtscheiding in Belgopocket gaat ervan uit dat Sensoa, het Vlaams expertisecentrum over seks, een 'centrum voor gezinsplanning' is, waar je met echtscheidingsvragen terechtkunt. Dat komt wellicht doordat de auteur vooral met Franstalig België vertrouwd is: in die gemeenschap kun je met zulke vragen in een centre de planning familial terecht. Aan Vlaamse kant moet je daarvoor bij een centrum voor algemeen welzijnswerk (CAW) zijn. Je vindt er psychologische bijstand voor een schappelijke prijs, en in de meeste arrondissementen vind je in zo'n centrum ook een scheidingsbemiddelaar. Maar de lezer van Belgopocket komt dat niet te weten. Belgopocket verwijst alleen naar privé-organisaties en naar bemiddelaars-advocaten, en voorts naar enkele niet-professionele initiatieven. Er wordt ook nergens verwezen naar notarissen, die niet allemaal opgeleide bemiddelaars zijn, maar wel het gros van de echtscheidingen in onderlinge toestemming (EOT) op papier zetten. Dat zijn er véél, want vier vijfde van de echtscheidingen in Vlaanderen zijn zulke EOT's. Belgopocket bevat onder het hoofdstuk 'gezinsleven' drie items over echtscheiding. Eén ervan draagt de titel: 'Echtscheiding en hoederecht'. Maar 'hoederecht' bestaat in feite niet meer: het is afgeschaft door de wetswijzing van 1995, net als het 'bezoekrecht'. Sindsdien spreken we over de 'uitoefening van het ouderlijk gezag' en de 'verblijfsregeling' van de kinderen. Die kunnen hun hoofdverblijf bij één ouder hebben, of bij beide ouders even vaak verblijven. Onduidelijk is ook de 'scheiding voor een bepaalde reden', waarmee Belgopocket de 'echtscheiding op grond van fout' bedoelt. En dan de verwarring die opduikt door het niet alleen over drie soorten echtscheidingen te hebben, maar ook nog eens over 'drie soorten scheiding': een proefscheiding, een scheiding van tafel en bed en de eigenlijke scheiding. Terwijl dat veeleer opeenvolgende fases zijn in een proces van echtscheiding. Hoewel, wie kent nog een scheiding van tafel en bed? Best ook uitkijken als u info zoekt over schenkingsrechten: ook daar maakt de auteur een amalgaam van de oude en de nieuwe wetgeving. Schenkingsrechten ,,tussen 30 en 80 procent'' bestaan al twee jaar niet meer. De federatie van notarissen erkent dat deze teksten ,,voor verbetering'' vatbaar zijn, maar relativeert ook diplomatisch door erop te wijzen ,,dat het altijd moeilijk is om juridische materie te vulgariseren''. De kanselarij van de premier, die de Belgopocket uitgeeft, werkt aan een aanpassing van de teksten. Maar het boekwerk is intussen op 500.000 exemplaren gedrukt en wordt gratis verspreid, onder meer via De Post. Er zullen errata-bladzijden worden tussengeschoven. Er is ook een Belgopocket-website, die gisteren werd bijgestuurd. Je kunt er nu de juiste verwijsadressen vinden, maar termen als 'hoederecht' en 'scheiding voor een bepaalde reden' zijn gebleven. De woordvoerder van de premier zegt dat elke federale overheidsdienst (FOD), in dit geval die van Justitie, informatie heeft aangebracht over zijn domein. Wat in de Belgopocket staat, is doorgaans de informatie die de FOD's geven als het publiek bij hen aanklopt. www.belgopocket.be ©Copyright De Standaard Veel Belgofielen verdedigen ons nationale gedrocht door te zeggen dat de "chaos" van Belgie, het "wirwar", net zijn charme heeft tegenover de strakke rechtlijnige overheid van bijvoorbeeld de Noord-Europese staten. Na lezing van artikelen als bovenstaande, stel ik mij die vraag hoe "charmant" het is voor iemand die op scheiden staat om een draak van een brochure in de handen gestopt te krijgen, alleen omdat ze is opgesteld door een franstalige die niet weet hoe de Vlaamse situatie precies is en geen weet heeft van de recente Vlaamse scheidingsterminologie. Hoe charmant is het dat miljoenen aan belastinggeld verloren zijn gegaan omdat we gezegend zijn met een federale overheid die voortdurend één beleid voor twee verschillende realiteiten zit uit te tekenen? Deze "Belgopocket" is maar één voorbeeld, maar er zijn er duizenden anderen te geven. Ik verwijs maar naar die afgrijselijke stripjes over "De avonturen van Ohlala" die in alle weekbladen staan. Het ventje, symbool voor de federale overheidscampagne voor veilig voedsel, gebruikt voortdurend "ohlala" en "patati patata", wat blijkbaar de "running gag" van het hele ding is. Als franstalige kan ik me indenken dat het grappig is, maar een Vlaming die het afleest begrijpt er de ballen van. Het werkt ook in twee richtingen! Zo stonden langs alle Waalse wegen borden met "Het Gordeldier", een actie om de gordel te dragen in de wagen. In Vlaanderen een succes, want bij ons draagt het bewuste beestje immers "gordel" in zijn naam. De Franse naam ervan heeft echter niets te maken met een gordel, dus hen ontging de gimmick van het ding totaal. Moet dat allemaal maar geslikt worden, omdat we toch zo dol zijn op een beverig oud mannetje met een kroon en een driekleurig vlaggetje dat op wat hoempapamuziek gehesen wordt? Belgisch bestuur staat meer dan ooit voor inert, slordig en duur bestuur, louter en alleen omdat ze Belgisch is. Welke rechtvaardiging heeft deze staatsstructuur nog tegenover zijn inwoners?[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Overheid geeft foute info over echtscheiding Van onze redactrice Veerle Beel 16/07/2005 BRUSSEL - In de gratis brochure Belgopocket, die op 500.000 exemplaren is gedrukt, geeft de federale overheid verwarrende tot zelfs foute informatie over echtscheiding. 'Hoederecht' bestaat al tien jaar niet meer en de door de overheid gesubsidieerde bemiddelaars die in Centra voor Algemeen Welzijnswerk werken, zijn de samenstellers onbekend. Het zou grappig zijn als het niet treurig was: de auteur van de teksten over echtscheiding in Belgopocket gaat ervan uit dat Sensoa, het Vlaams expertisecentrum over seks, een 'centrum voor gezinsplanning' is, waar je met echtscheidingsvragen terechtkunt. Dat komt wellicht doordat de auteur vooral met Franstalig België vertrouwd is: in die gemeenschap kun je met zulke vragen in een centre de planning familial terecht. Aan Vlaamse kant moet je daarvoor bij een centrum voor algemeen welzijnswerk (CAW) zijn. Je vindt er psychologische bijstand voor een schappelijke prijs, en in de meeste arrondissementen vind je in zo'n centrum ook een scheidingsbemiddelaar. Maar de lezer van Belgopocket komt dat niet te weten. Belgopocket verwijst alleen naar privé-organisaties en naar bemiddelaars-advocaten, en voorts naar enkele niet-professionele initiatieven. Er wordt ook nergens verwezen naar notarissen, die niet allemaal opgeleide bemiddelaars zijn, maar wel het gros van de echtscheidingen in onderlinge toestemming (EOT) op papier zetten. Dat zijn er véél, want vier vijfde van de echtscheidingen in Vlaanderen zijn zulke EOT's. Belgopocket bevat onder het hoofdstuk 'gezinsleven' drie items over echtscheiding. Eén ervan draagt de titel: 'Echtscheiding en hoederecht'. Maar 'hoederecht' bestaat in feite niet meer: het is afgeschaft door de wetswijzing van 1995, net als het 'bezoekrecht'. Sindsdien spreken we over de 'uitoefening van het ouderlijk gezag' en de 'verblijfsregeling' van de kinderen. Die kunnen hun hoofdverblijf bij één ouder hebben, of bij beide ouders even vaak verblijven. Onduidelijk is ook de 'scheiding voor een bepaalde reden', waarmee Belgopocket de 'echtscheiding op grond van fout' bedoelt. En dan de verwarring die opduikt door het niet alleen over drie soorten echtscheidingen te hebben, maar ook nog eens over 'drie soorten scheiding': een proefscheiding, een scheiding van tafel en bed en de eigenlijke scheiding. Terwijl dat veeleer opeenvolgende fases zijn in een proces van echtscheiding. Hoewel, wie kent nog een scheiding van tafel en bed? Best ook uitkijken als u info zoekt over schenkingsrechten: ook daar maakt de auteur een amalgaam van de oude en de nieuwe wetgeving. Schenkingsrechten ,,tussen 30 en 80 procent'' bestaan al twee jaar niet meer. De federatie van notarissen erkent dat deze teksten ,,voor verbetering'' vatbaar zijn, maar relativeert ook diplomatisch door erop te wijzen ,,dat het altijd moeilijk is om juridische materie te vulgariseren''. De kanselarij van de premier, die de Belgopocket uitgeeft, werkt aan een aanpassing van de teksten. Maar het boekwerk is intussen op 500.000 exemplaren gedrukt en wordt gratis verspreid, onder meer via De Post. Er zullen errata-bladzijden worden tussengeschoven. Er is ook een Belgopocket-website, die gisteren werd bijgestuurd. Je kunt er nu de juiste verwijsadressen vinden, maar termen als 'hoederecht' en 'scheiding voor een bepaalde reden' zijn gebleven. De woordvoerder van de premier zegt dat elke federale overheidsdienst (FOD), in dit geval die van Justitie, informatie heeft aangebracht over zijn domein. Wat in de Belgopocket staat, is doorgaans de informatie die de FOD's geven als het publiek bij hen aanklopt. www.belgopocket.be ©Copyright De Standaard Veel Belgofielen verdedigen ons nationale gedrocht door te zeggen dat de "chaos" van Belgie, het "wirwar", net zijn charme heeft tegenover de strakke rechtlijnige overheid van bijvoorbeeld de Noord-Europese staten. Na lezing van artikelen als bovenstaande, stel ik mij die vraag hoe "charmant" het is voor iemand die op scheiden staat om een draak van een brochure in de handen gestopt te krijgen, alleen omdat ze is opgesteld door een franstalige die niet weet hoe de Vlaamse situatie precies is en geen weet heeft van de recente Vlaamse scheidingsterminologie. Hoe charmant is het dat miljoenen aan belastinggeld verloren zijn gegaan omdat we gezegend zijn met een federale overheid die voortdurend één beleid voor twee verschillende realiteiten zit uit te tekenen? Moet dat allemaal maar geslikt worden, omdat we toch zo dol zijn op een beverig oud mannetje met een kroon en een driekleurig vlaggetje dat op wat hoempapamuziek gehesen wordt? Belgisch bestuur staat meer dan ooit voor inert, slordig en duur bestuur, louter en alleen omdat ze Belgisch is. Welke rechtvaardiging heeft deze staatsstructuur nog tegenover zijn inwoners?[/size]

[/edit]

Even aanstippen dat het niet de 'Belgofielen' zijn die schuldig zijn aan dergelijke miskleunen.

Er bestaat immers een organisme voor administratieve vereenvoudiging met annex diensthoofd-verantwoordelijke minister.

Laat die minister nu toch wel een flamingantisch VU verleden hebben..............

Q heeft geen flamingantisch VU verleden, hij zat bij ID, niet bij VU. Wat hij wel heeft is een franskiljons-belgicistisch verleden en zelfs een communistisch. M.a.w., het is eerder een opportunist dan iets anders.

Misverstanden over gedefederaliseerde instellingen duiden nog eens de ingewikkeldheid en dus de onwerkbaarheid en onwenselijkheid van ons federaal staatsbestel aan. Eigenlijk zijn de Vlaams-nationalisten hier zelf voor verantwoordelijk. Eigen schuld dikke bult.

Daar heeft het niets mee te maken. Als een federale overheid zich niet goed informeert, als de verantwoordelijke nalatig is, haar werk maar half doet (gedateerde info) en denkt te kunnen volstaan met het extrapoleren van de Franstalige situatie naar heel het land (en blijkbaar Nederlandsonkundig is, getuige de foute vertalingen), dan is dat niet de schuld van de federalisering. Het is in de eerste plaats een menselijke fout van iemand die blijkbaar niet op zijn of haar plaats zit...

Hebt u dat boekje liggen? Hebt u dat al gelezen?

Ik allesinds wel, en het is zeker geen extrapolatie van Waalse geg. naar Vlaamse info, want er worden volop "Vlaamse" organisaties vermeld (de Waalse ontbreken).

Ik heb het zo niet van "horen dat het slecht is", om dan geforceerde conclusies te trekken (zoals hierboven te lezen)

Kijk, dat van die extrapolatie sloeg op die vermelding van Sensoa als centrum voor gezinsplanning (of wat was het), omdat die in Franstalig België als zodanig wordne aangeduid. Uit het krantenartikel valt af te leiden dat de verantwoordelijke voor die folder bijzonder nalatig is geweest en tekort is geschoten in zijn of haar functie. Meer is er niet aan de hand... Het voorval rechtvaardigt zeker geen 'geforceerde conclusies' dat het unitarisme de enige weg is en dat de verantwoordelijkheid voor dergelijke flaters bij 'de Vlaams-Nationalisten' ligt. Dat de verantwoordelijke blijkbaar Franstalig was, verantwoordt evenmin communautaire conclusies, of het zou moeten zijn dat het wel vaker gebeurt dat in die middens 'Vlaamse' flaters worden geslagen. (Ik vind het overigens flauw dat je één, misschien wat onzorgvuldige, formulering gebruikt om de conclusies van anderen in één adem de uitspraken van anderen aan te vallen).

Je "geforceerde" konklusie doet me denken aan de volgende echt gebeurde grap, die wel niets met deze draad te maken heeft, en die ik op dit forum jaren geleden al eens intikte, maar die ik hier toch nog maar eens aan jullie opdring:

een Waalse vertaler-tolk (Fr - D en nog wat) geloof ik, kon ook wel vertalen naar het Nl, ah ja, hij kon alles.
En hij vertaalde Ministère de la Justice naar Ministerie van Rechtvaardigheid.
Ik kan jullie verzekeren: dat is het zeker niet !!

B-U-L-L-S-H-IT van de bovenste plank, Staveman. Quickendinges heeft nooits iets van de VU moeten weten, hij was alleen gebonden aan ID-21, een vehikel dat zich met alle geweld wille distantieëren van flamingantisme.

Ondertussen put Quickenborne zich al lang uit in het spuien van belgicistische onzin waar hij maar kan en dat weet je best.

Sensoa, het lijkt wel de naam van een nieuwe badschuim. Wat steken die Vlaams-nationalisten toch allemaal uit met het belastinggeld der Belgen?

true, maar rond die "onzorgvuldige formulering" wordt wel een vlaamsgezind tracé opgehangen

T'is ni ik die de conclusie forceert

"BUB", is dat niet de naam van een Brussels Jazz-bandje?

Hans, even goed opletten: je hebt SOA's (enfin, niet letterlijk, hoop ik toch) en je wil de mensen daarrond sensibiliseren. Tel beide bij elkaar op en je hebt, rara, 'Sensoa'... Daar is niets Vlaams-nationalistisch aan, maar dat is er enkel op gericht dat binnen dit en zoveel jaar de kleine Vande Cautertjes niet met één of andere vreemde ziekte naar huis komen... Volksgezondheid dus, geen nationalisme...

(Overigens, gisteren was er iets over het nieuws over een nieuw museum in Brussel, BELvue; dat klinkt als een biermerk, niet?)

Dan heb je niet goed gelezen wat ik schreef... Mijn stelling hield (en houdt) in dat de verantwoordelijke een professionele fout maakte, niet dat er iets communautair aan de hand was.