Een komiek als begrotingsminister ?
 

Onze openbare financiën staan er zeer slecht voor. Overal waar er kan bespaard worden, moet er dan ook bespaard worden. Er zullen de komende jaren harde besparingsmaatregelen moeten worden genomen. Johan Vandelanotte verlaat binnenkort het zinkende schip omdat hij zich waarschijnlijk ook wel bewust is van de lamentabele toestand waarin onze openbare financiën zich bevinden en omdat hij zijn handen niet vuil wil maken nu het ogenblik steeds dichterbij komt waarop harde, taboeloze maatregelen onvermijdelijk worden. Meer nog dan de vraag wie hem het best zou kunnen opvolgen, stelt zich de vraag of een begrotingsminister eigenlijk wel een partijpoliticus hoeft te zijn. Daar de meeste politiekers toch altijd alleen maar meer willen uitgeven, valt het misschien eerder te verkiezen dat de post van begrotingsminister zou worden uitgeoefend door een totaal onafhankelijke figuur. Misschien valt het wel te overwegen om een komiek de post van begrotingsminister te laten uitoefenen. Een dergelijke komiek hoeft net als de andere ministers helemaal niets af te weten van de materie waarvoor hij bevoegd is, en hoeft alleen maar te beschikken over medewerkers die de desbetreffende materie wel goed beheersen. Veruit de belangrijkste taak van een dergelijke komische begrotingsminister zou er in bestaan om de ingrijpende, structurele, taboeloze besparingsmaatregelen via de media te communiceren in een grappige,
non-conformistische, animerende, eigengereide stijl waarbij veelvuldig gebruik gemaakt wordt van zwarte humor en waarbij de bevolking zeer gul getrakteerd wordt op ongecomplexeerde, boude, zwartgallige, schaamteloze cynische uitspraken. Zware besparingen zouden uiteraard veel kritiek uitlokken, doch kritiek moet dan maar in de voormelde stijl worden gecounterd. Ook voor de ministers die op hun departement geconfronteerd worden met harde besparingen, zou die komische minister dan als een soort bliksemafleider kunnen fungeren, waarna die komische begrotingsminister via de media dan weer eens op zijn geëigende wijze zou kunnen reageren. Een dergelijke komische stijl zou bij de bevolking goed in de smaak vallen. De bevolking zou de besparingen dan al lachende ondergaan. Na een aantal jaren zouden de openbare financiën er dan een stuk beter voorstaan, waarna er opnieuw een saaie persoon minister van begroting zou kunnen worden. Na de voltooiing van de harde besparingsmaatregelen zouden de mensen zich dan de periode van de zware besparingen herinneren als een periode die best wel plezant was.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Cynicus on 22-07-2005 at 09:13 Reason: -------------------------------- Onze openbare financiën staan er zeer slecht voor. Overal waar er kan bespaard worden, moet er dan ook bespaard worden. Er zullen de komende jaren harde besparingsmaatregelen moeten worden genomen. Johan Vandelanotte verlaat binnenkort het zinkende schip omdat hij zich waarschijnlijk ook wel bewust is van de lamentabele toestand waarin onze openbare financiën zich bevinden en omdat hij zijn handen niet vuil wil maken nu het ogenblik steeds dichterbij komt waarop harde, taboeloze maatregelen onvermijdelijk worden. Meer nog dan de vraag wie hem het best zou kunnen opvolgen, stelt zich de vraag of een begrotingsminister eigenlijk wel een partijpoliticus hoeft te zijn. Daar de meeste politiekers toch altijd alleen maar meer willen uitgeven, valt het misschien eerder te verkiezen dat de post van begrotingsminister zou worden uitgeoefend door een totaal onafhankelijke figuur. Misschien valt het wel te overwegen om een komiek de post van begrotingsminister te laten uitoefenen. Een dergelijke komiek hoeft net als de andere ministers helemaal niets af te weten van de materie waarvoor hij bevoegd is, en hoeft alleen maar te beschikken over medewerkers die de desbetreffende materie wel goed beheersen. Veruit de belangrijkste taak van een dergelijke komische begrotingsminister zou er in bestaan om de ingrijpende, structurele, taboeloze besparingsmaatregelen via de media te communiceren in een grappige, non-conformistische, animerende, eigengereide stijl waarbij veelvuldig gebruik gemaakt wordt van zwarte humor en waarbij de bevolking zeer gul getrakteerd wordt op ongecomplexeerde, boude, zwartgallige, schaamteloze cynische uitspraken. Zware besparingen zouden uiteraard veel kritiek uitlokken, doch kritiek moet dan maar in de voormelde stijl worden gecounterd. Ook voor de ministers die op hun departement geconfronteerd worden met harde besparingen, zou die komische minister dan als een soort bliksemafleider kunnen fungeren, waarna die komische begrotingsminister via de media dan weer eens op zijn geëigende wijze zou kunnen reageren. Een dergelijke komische stijl zou bij de bevolking goed in de smaak vallen. De bevolking zou de besparingen dan al lachende ondergaan. Na een aantal jaren zouden de openbare financiën er dan een stuk beter voorstaan, waarna er opnieuw een saaie persoon minister van begroting zou kunnen worden. Na de voltooiing van de harde besparingsmaatregelen zouden de mensen zich dan de periode van de zware besparingen herinneren als een periode die best wel plezant was.[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Cynicus on 22-07-2005 at 09:10 Reason: -------------------------------- Onze openbare financiën staan er zeer slecht voor. Overal waar er kan bespaard worden, moet er dan ook bespaard worden. Er zullen de komende jaren harde besparingsmaatregelen moeten worden genomen. Johan Vandelanotte verlaat binnenkort het zinkende schip omdat hij zich waarschijnlijk ook wel bewust is van de lamentabele toestand waarin onze openbare financiën zich bevinden en omdat hij zijn handen niet vuil wil maken nu het ogenblik steeds dichterbij komt waarop harde, taboeloze maatregelen onvermijdelijk worden. Meer nog dan de vraag wie hem het best zou kunnen opvolgen, stelt zich de vraag of een begrotingsminister eigenlijk wel een partijpoliticus hoeft te zijn. Daar de meeste politiekers toch altijd alleen maar meer willen uitgeven, valt het misschien eerder te verkiezen dat de post van begrotingsminister zou worden uitgeoefend door een totaal onafhankelijke figuur. Misschien valt het wel te overwegen om een komiek de post van begrotingsminister te laten uitoefenen. Een dergelijke komiek hoeft net als de andere ministers helemaal niets af te weten van de materie waarvoor hij bevoegd is, en hoeft alleen maar te beschikken over medewerkers die de desbetreffende materie wel goed beheersen. Veruit de belangrijkste taak van een dergelijke komische begrotingsminister zou er in bestaan om de ingrijpende, structurele, taboeloze besparingsmaatregelen via de media te communiceren in een grappige, non-conformistische, animerende, eigengereide stijl waarbij veelvuldig gebruik gemaakt wordt van zwarte humor en waarbij de bevolking zeer gul getrakteerd wordt op ongecomplexeerde, boude, zwartgallige, schaamteloze cynische uitspraken. Zware besparingen zouden uiteraard veel kritiek uitlokken, doch kritiek moet dan maar in de voormelde stijl worden gecounterd. Ook voor de ministers die op hun departement geconfronteerd worden met harde besparingen, zou die komische minister dan als een soort bliksemafleider kunnen fungeren, waarna die komische begrotingsminister via de media dan weer eens op zijn geëigende wijze zou kunnen reageren. Een dergelijke komische stijl zou bij de bevolking goed in de smaak vallen. De bevolking zou de besparingen dan al lachende ondergaan. Na een aantal jaren zouden de openbare financiën er dan een stuk beter voorstaan, waarna er opnieuw een saaie persoon minister van begroting zou kunnen worden. Na de voltooiing van de harde besparingsmaatregelen zouden de mensen zich dan de periode van de zware besparingen herinneren als een periode die best wel plezant was.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Onze openbare financiën staan er zeer slecht voor. Overal waar er kan bespaard worden, moet er dan ook bespaard worden. Er zullen de komende jaren harde besparingsmaatregelen moeten worden genomen. Johan Vandelanotte verlaat binnenkort het zinkende schip omdat hij zich waarschijnlijk ook wel bewust van de lamentabele toestand waarin onze openbare financiën zich bevinden en omdat hij zijn handen niet vuil wil maken nu het ogenblik steeds dichterbij komt waarop harde, taboeloze maatregelen onvermijdelijk worden. Meer nog dan de vraag wie hem het best zou kunnen opvolgen, stelt zich de vraag of een begrotingsminister eigenlijk wel een partijpoliticus hoeft te zijn. Daar de meeste politiekers toch altijd alleen maar meer willen uitgeven, valt het misschien eerder te verkiezen dat de post van begrotingsminister zou worden uitgeoefend door een totaal onafhankelijke figuur. Misschien valt het wel te overwegen om een komiek de post van begrotingsminister te laten uitoefenen. Een dergelijke komiek hoeft net als de andere ministers helemaal niets af te weten van de materie waarvoor hij bevoegd is, en hoeft alleen maar te beschikken over medewerkers die de desbetreffende materie wel goed beheersen. Veruit de belangrijkste taak van een dergelijke komische begrotingsminister zou er in bestaan om de ingrijpende, structurele, taboeloze besparingsmaatregelen via de media te communiceren in een grappige, non-conformistische, animerende, eigengereide stijl waarbij veelvuldig gebruik gemaakt wordt van zwarte humor en waarbij de bevolking zeer gul wordt getrakteerd op ongecomplexeerde, boude, zwartgallige, schaamteloze cynische uitspraken. Zware besparingen zouden uiteraard veel kritiek uitlokken, doch kritiek moet dan maar in de voormelde stijl worden gecounterd. Ook voor de ministers die op hun departement geconfronteerd worden met harde besparingen, zou die komische minister dan als een soort bliksemafleider kunnen fungeren, waarna die komische begrotingsminister via de media weer eens op zijn geëigende wijze zou kunnen reageren. Een dergelijke komische stijl zou bij de bevolking goed in de smaak vallen. De bevolking zou de besparingen dan al lachende ondergaan. Na een aantal jaren zouden de openbare financiën er dan een stuk beter voorstaan, waarna er opnieuw een saaie persoon minister van begroting zou kunnen worden. Na de voltooiing van de harde besparingsmaatregelen zouden de mensen zich de periode van de zware besparingen herinneren als een periode die best wel plezant was.[/size]

[/edit]

Ik ben al niet meer van de jongste (er staat al een 4 voor :-( )

Maar heb nog zelden anders geweten dan "donkere tunnels","besparingen","forse maatregelen",enz....


Ben nochtans toch 10 kg bijgekomen in 15 jaar hoor ;-)


geen paniek dus :-P

Kortom: cynicus voor begrotingsminister!

Maar een leeggemaakte schatkist is al lang geen grap meer, maar de trieste werkelijkheid, en cynicus zou dus een wat origineler en nog cynischer grap moeten bedenken om als grappig te kunnen doorgaan.

En vanaf die 4 der voor staat gaat het bergaf he Kelt..... 'k ken het gevoel ook...

En hoe moet het voelen met een 6 voor? ;-)

compleet afgeschreven. Nemen we niet meer op in de statistieken. :lol:

Nog geen paniek. Midlifekrisis komt er nog wel aan.

Vandelanotte is een schitterende minister één van de beste in deze regering

Maar hij verteld de waarheid niet (maar ja, wie doet dat wel in deze regering ?).

Een minister die schaamteloos uitspraken van rechters aan zijn laars lapte.

ja dat niemand goed is voor u zolang vlaams belang niet in de regering zit weten we al langer dan vandaag

Dat is het punt niet, maar u kunt toch niet ontkennen dat hij dit heeft gedaan ivm. met de aankoop van vakantiecentra?

JA dat is zijn grootste fout die hij gemaakt heeft maar toch blijf ik erbij dat het de enigste minister is in de regering verhofstad die mij het meest bekoort en vooral de meeste goeie beslissingen neemt

Welke beslissingen ? Zijn taak is van de begroting in evenwicht te houden. En deze wordt enkel in evenwicht gehouden door abnormaal hoge inkomsten, veel minder door redelijke uitgaven. Komt daarbij nog dat men niet vies is van truuks, zelfs over het randje (Belgacompensioenfonds). En vergeten we ook het zilverfonds niet, dat meer op ne goocheltruuk lijkt.

Vandelanotte zou een goeie minister kunnen zijn.
Maar ik stel vast dat hij de begroting kunstmatig in evenwicht houdt door staatseigendommen en staatsaandelen te verkopen, en verborgen belastingen te heffen (zoals de extreemhoge brandstofprijzen).

Hij zou beter de oorzaak van de verliezen aanpakken: beneden de taalgrens! De onmiskenbare transfers en schandalige misbruiken in de Franstalige gezondheidszorg en intercommunales. Ook de afschuwelijke overheid economie in Wallonië is daar voor een deel de schuld van (47.5% werkt voor de overheid bij 24.2% in Vlaanderen)
Indien financiën niet zorgt voor het regionaliseren van belastinginkomsten en heffingen, zal er nooit een natuurlijk stevig evenwicht in de begroting komen.

dat is geen kunst

cd&v moet zwijgen ze hebben 40 jaar tijd gehad om een begroting in evenwicht te hebben neen ze maakten liever torenhoge schulden op de kap van de belastingbetaler

tot nader order moet er in dit land niemand zwijgen, capiche?

Tja Cd&v moet niet doen alsof zij beter zijn

ze hebben 40 jaar tijd gehad

Hoewel ik geen fan ben van J-L Dhaene maar hij heeft voor de eerste regering verhofstadt toch het één en ander gerealiseerd. Hij had zelfs een overschot ( een spaarpotje) Dat is tijdens de eerste regeerperiode verloren gegaan. Iedereen wou voor Sint spelen.