King of beggars and fleas |
4 augustus 2005 21:31 |
Daklozen als stadsgidsen
,,Daklozen zijn geen aapjes in de zoo''
Toeristen die het wel en wee van de Brusselse clochards eens van dichtbij willen meemaken, krijgen daar binnenkort de kans toe. Gecoöpteerd senator en armoedespecialist Jacinta De Rouck werkt volop aan een opleiding die Brusselse daklozen tot 'gefatsoeneerde' gidsen moet omscholen. ,,Ze zullen toeristen het andere Brussel laten zien'', zegt Manuel Chiguero, die het idee lanceerde. Als het project in Brussel slaagt, wil De Rouck ook met Antwerpen, Gent en Hasselt rond de tafel zitten.
Het leven zoals het is: daklozen', dat is het hele opzet waarmee de Brusselse clochards de harten van de toeristen willen veroveren. De aanzet werd gegeven door de 42-jarige Manuel Chiguero, die enkele maanden geleden nog als ervaringsdeskundige bij de federale overheid in dienst was, maar vandaag opnieuw werkloos is. Ontgoocheld in de overheid stapte hij naar Jacinta De Rouck, die het dossier als voorzitster van de interparlementaire werkgroep vierde wereld al op gang heeft getrokken. In september wordt het eerste vakantiekamp georganiseerd, waar onder meer over de opleiding gebrainstormd zal worden. ,,Maar wees van één ding zeker'', stelt De Rouck. ,,We zien de daklozen niet als aapjes in de zoo. Geen enkele stad pakt graag uit met haar armoede. Maar we mogen het niet onder stoelen of banken steken: armoede is er overal. Op al die kartons die je op de stoep ziet, zitten zelfs heel wat mensen die gestudeerd hebben. Ze kunnen perfect het contrast tussen rijk en arm laten zien. En de toeristen? Die zijn geïnteresseerd.''
Positief imago
Manuel Chiguero, de man achter het idee van de armoedegidsen, heeft een rebels verleden in tal van jeugdinstellingen achter de rug. Al snel belandde hij in de verloederde buurten van Brussel. De daklozen zijn hem niet vreemd. Hij kent hun wereld. ,,Ik heb er jarenlang tussen geleefd'', zegt hij. ,,Ze vertrouwen mij. Maar toen ik als ervaringsdeskundige merkte dat alle kritische signalen werden weggemoffeld, ben ik opgestapt. Ze willen er bij de overheid veel te weinig van weten. En nochtans deed ik mijn job vanuit een soort idealisme. Alleen voelde ik het constant knagen. Ik miste iets.'' Enkele maanden geleden stapte Chiguero dan maar met zijn ideeën naar De Rouck. Die zag het voorstel van de armoedegidsen wél zitten.
,,Het is een ideale manier om de daklozen opnieuw een positief imago te geven'', meent Chiguero. ,,Ze zullen de mensen totaal anders rondleiden dan de klassieke gidsen. Ze kunnen de toeristen een andere visie meegeven.
Uiteindelijk leven die clochards nu ook al van de toeristen als ze moeten bedelen. Maar via de gidsbeurten krijgen ze plots een gezicht en kunnen ze zich nuttig maken. Nu zijn er bovendien al geregeld jeugdverenigingen of Japanners die ons vragen om te laten zien hoe we leven. Wel, als we het goed organiseren, heeft dit project kans op slagen.''
Cursus hygiëne
De daklozen zelf zijn alvast voor het hele opzet te vinden. ,,Al zal er serieus gegoocheld moeten worden'', weten zowel De Rouck als Chiguero. De officiële besprekingen moeten nog beginnen, maar over de aanpak werd al serieus nagedacht. ,,Eerst en vooral zal er aan de hygiëne moeten gewerkt worden. Ze zullen zich geregeld moeten douchen en deftige kleren moeten aantrekken. En dan is er nog de communicatie. Tussen de daklozen onderling is er enorm veel agressie. Ze zullen moeten leren dat het leven geven en nemen is. Anders zal het sowieso fout lopen.'' Voorts staat er de daklozen ook een cursus informatica en stadsgeschiedenis te wachten. ,,Bedoeling is dat toeristen zowel het rijke als het arme Brussel te zien krijgen. Hun werkterrein begint aan het Noordstation en eindigt aan het Zuidstation. En nee, ze zullen de toeristen zeker niet alleen door de gure buurtjes gidsen, want uiteindelijk verblijven de meeste clochards rond de rijke ring van Brussel.''
Als het van Chiguero afhangt, zullen de toeristen zelfs met behulp van een brochure hun eigen route kunnen kiezen. ,,Je hebt de Europese wijk, de industrie, de verschillende stadsparken en de historische gebouwen. Als de groep het wil, zullen ze ook een babbeltje met de daklozen kunnen slaan. Of we nemen hen mee naar de eethuizen, of de douchecabines. We kunnen zelfs nog verder gaan en de toeristen een nacht op straat tussen de daklozen laten slapen. Je moet weten, de Japanners zijn erg geïnteresseerd in de manier waarop de daklozen hier leven. Volgens hen zijn de clochards hier zeer zichtbaar, zelfs meer dan in Japan.''
,,Stevaert moet niet ontkennen''
,,En eens het project op gang is getrokken, kunnen we het uitbreiden naar andere steden'', stelt Chiguero hoopvol. ,,Neem nu Hasselt. Daar heb je ook daklozen, al ontkent Stevaert dat in alle toonaarden. Hij zou beter moeten weten. Daklozen lopen nu eenmaal niet altijd met kapotte schoenen rond. Je ziet dat niet altijd aan de mensen, hé. Maar het project zou zowel de buitenwereld, als de daklozen ten goede komen. Want uiteindelijk is het inkomen van de daklozen sterk gedaald sinds de invoering van de euro. Vroeger gaven de mensen nog twintig frank, maar vandaag gooien ze amper vijf eurocent in je bakje. Tja, dan is het toch moedig dat de daklozen zelf het initiatief nemen en zich opnieuw nuttig willen maken.''
Dajo HERMANS04/08/2005
bron
Een heel goed initiatief waar we met het vierde wereld syndicaat zeker achter kunnen staan. De verwoording van het nieuwsblad laat echter hier en daar te wensen over. Vooral met de opmerkingen over de hygiene en de communicatieve vaardigheden van de daklozen kan met het stigmatiseren toch blijkbaar niet laten. Belangrijk is ook de openhartigheid van manuel chiquero die er openlijk voor uit komt dat de ervaringsdeskundigen die voor de overheid werken niet ernstig genomen worden.[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by King of beggars and fleas on 04-08-2005 at 22:32
Reason:
--------------------------------
,,Daklozen zijn geen aapjes in de zoo''
Toeristen die het wel en wee van de Brusselse clochards eens van dichtbij willen meemaken, krijgen daar binnenkort de kans toe. Gecoöpteerd senator en armoedespecialist Jacinta De Rouck werkt volop aan een opleiding die Brusselse daklozen tot 'gefatsoeneerde' gidsen moet omscholen. ,,Ze zullen toeristen het andere Brussel laten zien'', zegt Manuel Chiguero, die het idee lanceerde. Als het project in Brussel slaagt, wil De Rouck ook met Antwerpen, Gent en Hasselt rond de tafel zitten.
Het leven zoals het is: daklozen', dat is het hele opzet waarmee de Brusselse clochards de harten van de toeristen willen veroveren. De aanzet werd gegeven door de 42-jarige Manuel Chiguero, die enkele maanden geleden nog als ervaringsdeskundige bij de federale overheid in dienst was, maar vandaag opnieuw werkloos is. Ontgoocheld in de overheid stapte hij naar Jacinta De Rouck, die het dossier als voorzitster van de interparlementaire werkgroep vierde wereld al op gang heeft getrokken. In september wordt het eerste vakantiekamp georganiseerd, waar onder meer over de opleiding gebrainstormd zal worden. ,,Maar wees van één ding zeker'', stelt De Rouck. ,,We zien de daklozen niet als aapjes in de zoo. Geen enkele stad pakt graag uit met haar armoede. Maar we mogen het niet onder stoelen of banken steken: armoede is er overal. Op al die kartons die je op de stoep ziet, zitten zelfs heel wat mensen die gestudeerd hebben. Ze kunnen perfect het contrast tussen rijk en arm laten zien. En de toeristen? Die zijn geïnteresseerd.''
Positief imago
Manuel Chiguero, de man achter het idee van de armoedegidsen, heeft een rebels verleden in tal van jeugdinstellingen achter de rug. Al snel belandde hij in de verloederde buurten van Brussel. De daklozen zijn hem niet vreemd. Hij kent hun wereld. ,,Ik heb er jarenlang tussen geleefd'', zegt hij. ,,Ze vertrouwen mij. Maar toen ik als ervaringsdeskundige merkte dat alle kritische signalen werden weggemoffeld, ben ik opgestapt. Ze willen er bij de overheid veel te weinig van weten. En nochtans deed ik mijn job vanuit een soort idealisme. Alleen voelde ik het constant knagen. Ik miste iets.'' Enkele maanden geleden stapte Chiguero dan maar met zijn ideeën naar De Rouck. Die zag het voorstel van de armoedegidsen wél zitten.
,,Het is een ideale manier om de daklozen opnieuw een positief imago te geven'', meent Chiguero. ,,Ze zullen de mensen totaal anders rondleiden dan de klassieke gidsen. Ze kunnen de toeristen een andere visie meegeven.
Uiteindelijk leven die clochards nu ook al van de toeristen als ze moeten bedelen. Maar via de gidsbeurten krijgen ze plots een gezicht en kunnen ze zich nuttig maken. Nu zijn er bovendien al geregeld jeugdverenigingen of Japanners die ons vragen om te laten zien hoe we leven. Wel, als we het goed organiseren, heeft dit project kans op slagen.''
Cursus hygiëne
De daklozen zelf zijn alvast voor het hele opzet te vinden. ,,Al zal er serieus gegoocheld moeten worden'', weten zowel De Rouck als Chiguero. De officiële besprekingen moeten nog beginnen, maar over de aanpak werd al serieus nagedacht. ,,Eerst en vooral zal er aan de hygiëne moeten gewerkt worden. Ze zullen zich geregeld moeten douchen en deftige kleren moeten aantrekken. En dan is er nog de communicatie. Tussen de daklozen onderling is er enorm veel agressie. Ze zullen moeten leren dat het leven geven en nemen is. Anders zal het sowieso fout lopen.'' Voorts staat er de daklozen ook een cursus informatica en stadsgeschiedenis te wachten. ,,Bedoeling is dat toeristen zowel het rijke als het arme Brussel te zien krijgen. Hun werkterrein begint aan het Noordstation en eindigt aan het Zuidstation. En nee, ze zullen de toeristen zeker niet alleen door de gure buurtjes gidsen, want uiteindelijk verblijven de meeste clochards rond de rijke ring van Brussel.''
Als het van Chiguero afhangt, zullen de toeristen zelfs met behulp van een brochure hun eigen route kunnen kiezen. ,,Je hebt de Europese wijk, de industrie, de verschillende stadsparken en de historische gebouwen. Als de groep het wil, zullen ze ook een babbeltje met de daklozen kunnen slaan. Of we nemen hen mee naar de eethuizen, of de douchecabines. We kunnen zelfs nog verder gaan en de toeristen een nacht op straat tussen de daklozen laten slapen. Je moet weten, de Japanners zijn erg geïnteresseerd in de manier waarop de daklozen hier leven. Volgens hen zijn de clochards hier zeer zichtbaar, zelfs meer dan in Japan.''
,,Stevaert moet niet ontkennen''
,,En eens het project op gang is getrokken, kunnen we het uitbreiden naar andere steden'', stelt Chiguero hoopvol. ,,Neem nu Hasselt. Daar heb je ook daklozen, al ontkent Stevaert dat in alle toonaarden. Hij zou beter moeten weten. Daklozen lopen nu eenmaal niet altijd met kapotte schoenen rond. Je ziet dat niet altijd aan de mensen, hé. Maar het project zou zowel de buitenwereld, als de daklozen ten goede komen. Want uiteindelijk is het inkomen van de daklozen sterk gedaald sinds de invoering van de euro. Vroeger gaven de mensen nog twintig frank, maar vandaag gooien ze amper vijf eurocent in je bakje. Tja, dan is het toch moedig dat de daklozen zelf het initiatief nemen en zich opnieuw nuttig willen maken.''
Dajo HERMANS04/08/2005
bron
Een heel goed initiatief waar we met het vierde wereld syndicaat zeker achter kunnen staan. De verwoording van het nieuwsblad laat echter hier en daar te wensen over. Vooral met de opmerkingen over de hygiene en de communicatieve vaardigheden van de daklozen kan met het stigmatiseren toch blijkbaar niet laten. Belangrijk is ook de openhartigheid van manuel chiquero die er openlijk voor uit komt dat de ervaringsdeskundigen die voor de overheid werken niet ernstig genomen worden.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
,,Daklozen zijn geen aapjes in de zoo''
Toeristen die het wel en wee van de Brusselse clochards eens van dichtbij willen meemaken, krijgen daar binnenkort de kans toe. Gecoöpteerd senator en armoedespecialist Jacinta De Rouck werkt volop aan een opleiding die Brusselse daklozen tot 'gefatsoeneerde' gidsen moet omscholen. ,,Ze zullen toeristen het andere Brussel laten zien'', zegt Manuel Chiguero, die het idee lanceerde. Als het project in Brussel slaagt, wil De Rouck ook met Antwerpen, Gent en Hasselt rond de tafel zitten.
Het leven zoals het is: daklozen', dat is het hele opzet waarmee de Brusselse clochards de harten van de toeristen willen veroveren. De aanzet werd gegeven door de 42-jarige Manuel Chiguero, die enkele maanden geleden nog als ervaringsdeskundige bij de federale overheid in dienst was, maar vandaag opnieuw werkloos is. Ontgoocheld in de overheid stapte hij naar Jacinta De Rouck, die het dossier als voorzitster van de interparlementaire werkgroep vierde wereld al op gang heeft getrokken. In september wordt het eerste vakantiekamp georganiseerd, waar onder meer over de opleiding gebrainstormd zal worden. ,,Maar wees van één ding zeker'', stelt De Rouck. ,,We zien de daklozen niet als aapjes in de zoo. Geen enkele stad pakt graag uit met haar armoede. Maar we mogen het niet onder stoelen of banken steken: armoede is er overal. Op al die kartons die je op de stoep ziet, zitten zelfs heel wat mensen die gestudeerd hebben. Ze kunnen perfect het contrast tussen rijk en arm laten zien. En de toeristen? Die zijn geïnteresseerd.''
Positief imago
Manuel Chiguero, de man achter het idee van de armoedegidsen, heeft een rebels verleden in tal van jeugdinstellingen achter de rug. Al snel belandde hij in de verloederde buurten van Brussel. De daklozen zijn hem niet vreemd. Hij kent hun wereld. ,,Ik heb er jarenlang tussen geleefd'', zegt hij. ,,Ze vertrouwen mij. Maar toen ik als ervaringsdeskundige merkte dat alle kritische signalen werden weggemoffeld, ben ik opgestapt. Ze willen er bij de overheid veel te weinig van weten. En nochtans deed ik mijn job vanuit een soort idealisme. Alleen voelde ik het constant knagen. Ik miste iets.'' Enkele maanden geleden stapte Chiguero dan maar met zijn ideeën naar De Rouck. Die zag het voorstel van de armoedegidsen wél zitten.
,,Het is een ideale manier om de daklozen opnieuw een positief imago te geven'', meent Chiguero. ,,Ze zullen de mensen totaal anders rondleiden dan de klassieke gidsen. Ze kunnen de toeristen een andere visie meegeven.
Uiteindelijk leven die clochards nu ook al van de toeristen als ze moeten bedelen. Maar via de gidsbeurten krijgen ze plots een gezicht en kunnen ze zich nuttig maken. Nu zijn er bovendien al geregeld jeugdverenigingen of Japanners die ons vragen om te laten zien hoe we leven. Wel, als we het goed organiseren, heeft dit project kans op slagen.''
Cursus hygiëne
De daklozen zelf zijn alvast voor het hele opzet te vinden. ,,Al zal er serieus gegoocheld moeten worden'', weten zowel De Rouck als Chiguero. De officiële besprekingen moeten nog beginnen, maar over de aanpak werd al serieus nagedacht. ,,Eerst en vooral zal er aan de hygiëne moeten gewerkt worden. Ze zullen zich geregeld moeten douchen en deftige kleren moeten aantrekken. En dan is er nog de communicatie. Tussen de daklozen onderling is er enorm veel agressie. Ze zullen moeten leren dat het leven geven en nemen is. Anders zal het sowieso fout lopen.'' Voorts staat er de daklozen ook een cursus informatica en stadsgeschiedenis te wachten. ,,Bedoeling is dat toeristen zowel het rijke als het arme Brussel te zien krijgen. Hun werkterrein begint aan het Noordstation en eindigt aan het Zuidstation. En nee, ze zullen de toeristen zeker niet alleen door de gure buurtjes gidsen, want uiteindelijk verblijven de meeste clochards rond de rijke ring van Brussel.''
Als het van Chiguero afhangt, zullen de toeristen zelfs met behulp van een brochure hun eigen route kunnen kiezen. ,,Je hebt de Europese wijk, de industrie, de verschillende stadsparken en de historische gebouwen. Als de groep het wil, zullen ze ook een babbeltje met de daklozen kunnen slaan. Of we nemen hen mee naar de eethuizen, of de douchecabines. We kunnen zelfs nog verder gaan en de toeristen een nacht op straat tussen de daklozen laten slapen. Je moet weten, de Japanners zijn erg geïnteresseerd in de manier waarop de daklozen hier leven. Volgens hen zijn de clochards hier zeer zichtbaar, zelfs meer dan in Japan.''
,,Stevaert moet niet ontkennen''
,,En eens het project op gang is getrokken, kunnen we het uitbreiden naar andere steden'', stelt Chiguero hoopvol. ,,Neem nu Hasselt. Daar heb je ook daklozen, al ontkent Stevaert dat in alle toonaarden. Hij zou beter moeten weten. Daklozen lopen nu eenmaal niet altijd met kapotte schoenen rond. Je ziet dat niet altijd aan de mensen, hé. Maar het project zou zowel de buitenwereld, als de daklozen ten goede komen. Want uiteindelijk is het inkomen van de daklozen sterk gedaald sinds de invoering van de euro. Vroeger gaven de mensen nog twintig frank, maar vandaag gooien ze amper vijf eurocent in je bakje. Tja, dan is het toch moedig dat de daklozen zelf het initiatief nemen en zich opnieuw nuttig willen maken.''
Dajo HERMANS04/08/2005
bron
Een heel goed initiatief waar we met het vierde wereld syndicaat zeker achter kunnen staan. De verwoording van het nieuwsblad laat echter hier en daar te wensen over. Vooral met de opmerkingen over de hygiene en de communicatieve vaardigheden van de daklozen kan met het stigmatiseren toch blijkbaar niet laten. Belangrijk is ook de openhartigheid van manuel chiquero die er openlijk voor uit komt dat de ervaringsdeskundigen die voor de overheid werken niet erenstig genomen worden.[/size] |
[/edit]
|