Antoon |
12 september 2005 14:10 |
Linda De Win in De Standaard
Overgenomen, maar zo herkenbaar dat het de moeite waard is ....
In de rubriek ‘Achter de schermen’ (De Standaard) vertelde VRT-journaliste Linda De Win deze week over een ontmoeting met Filip Dewinter op het Stuivenbergplein, midden in de beruchte Antwerpse Seefhoek. Eén en ander levert een verrassende en lezenswaardige getuigenis op.
Zo vertelt Linda hoe ze voor de gelegenheid ‘Tram 11’ had genomen. “Het is druilerig, grijs weer. Ik stap op, een weeë geur slaat me in het gezicht, op de tram haast geen enkel blank gezicht.” Oei oei oei, als daar maar geen vodden van komen met Jozef De Witte en zijn Centrum voor Gelijke Kansen en Racisme-bestrijding… Maar, voegt brave Linda er snel aan toe. “Dat weeë komt niet van de mensen, ik zeg het er maar bij. Wel van de bekleding van de zitjes.”
Op haar reisweg maakt ze kennis met de verloedering, verpaupering én vervreemding. “Grijze huizen, alles grauw, afgebladderde verf, ramen die dichtgespijkerd zijn met houten platen. Vuilniszakken, maar niet de juiste, op het trottoir en in de goot.” En dan de Provinciestraat: “Turkse kappers, Turkse bakkers, een groezelige superette, en vooral telefoonwinkels. De Vlaamse middenstand heeft de straat blijkbaar de rug toegekeerd.” Je zou brave Linda haast verdenken van enige sympathie voor het Vlaams Belang. Zeker als ze zich aan het einde van haar column luidop afvraagt: “Zou Patrick Janssens hier vaak komen. En hoe lang zou het geleden zijn dat hij nog eens de tram nam?”
Hoe Linda op het Stuivenberghplein verzeilde? Wel, ze wilde een reportage over Antwerpen maken met Filip Dewinter en had het kopstuk van onze partij gevraagd een plaats op te zoeken waar je kan zien of Antwerpen goed en/of slecht wordt bestuurd. In afwachting van de komst van Filip Dewinter wilde de VRT-journaliste haar oor te luisteren leggen bij de Antwerpenaar zelf. “Maar er zijn verdomd weinig autochtonen te bekennen op het plein. Dat cliché klopt dus vast”, aldus De Win. Nu, als een cliché blijkt te kloppen, mag je dan nog wel spreken van een cliché? Moet je het dan niet eerder hebben over een feit? Maar goed, uiteindelijk ziet ze twee mannen die over het plein kuieren. Linda er op af. Blijkt het om twee agenten te gaan… Ach, grappig is het wel.
|