Ambiorix |
16 september 2005 08:59 |
VB: sociale volkshuizen
Vlaams Belang ronselt nieuwe kiezers met Antwerpse buurthuizen
Met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht trekt het Vlaams Belang opnieuw haar trukendoos open en komen ze met vier buurthuizen op de proppen in evenveel achtergestelde Antwerpse wijken. In het hol van de leeuw zijn drank en spijzen tegen democratische prijzen verkrijgbaar en draait de beveiligingscamera non-stop. ,,Alleen hier zijn we veilig.’’
Een toog, pinten en een handvol Vlaamse schlagers. Meer lijkt het Vlaams Belang niet meer nodig te hebben. De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan en na jaren van oppositie wil de extreem-rechtse partij haar natte droom eindelijk verwezenlijken. Halsstarrig zetten ze de folkloretraditie voort en openen vier laagdrempelige buurthuizen in Antwerpen. ,,Het Vlaams Belang, onder de mensen’’, stelt kopstuk Filip Dewinter. Terwijl ze het onlangs nog ietwat koeltjes over partijsecretariaten hadden, laten ze zich vandaag inspireren door de vroegere volkshuizen van de socialisten.
Wij tegen zij
Het politiek gekeuvel over ’crimineel Vlaanderen’ kan voortaan in een handvol buurthuizen. Jan Modaal kan er rustig van zijn pintje nippen, mag er naar hartelust zijn gal spuwen en krijgt er intussen subtiel een politiek pamflet in de handen geduwd. Dewinter vertaalt het alvast als een ’antennepunt’ waar mensen hun problemen kunnen aankaarten. De tooghangers van één van de eerste buurthuizen in het nogal multiculturele Antwerpen Noord verwoorden het iets directer en hebben het over ‘de klaagmuur voor de zeldzame Vlamingen’ of kortweg: ‘met Filip aan den toog’.
Het buurthuis in Antwerpen Noord mag dan al iets meer van een kalkwitte kantine hebben, een handvol oudjes lijkt het te appreciëren. ,,Het is wij tegen zij.’’ Met andere woorden: de verstokte Vlaming tegen de allochtone Antwerpenaar. ,,Ver weg van al die getto’s’’, krijgen we te horen. Iedereen kent er iedereen en wie er voor het eerst schoorvoetend binnenstapt, mag zich meteen aan een resem verleidende blikken verwachten. Infiltreren zonder een keurig voorbereide klaagzang is quasi onmogelijk. Wie er links binnenwandelt, komt er rechts buiten. Hier gebeurt het brainstormen nog op de aloude manier: aan de toog.
Eens voorbij de bewakingscamera, wachten alleen maar lachende gezichten en goedgemutste Vlaams Belangers. Eigenaardig, want zitten we hier niet in de buurt waar de politiek van criminaliteit en bendevorming hoogtij viert? (noot van mijzelf: het is daarom ook dat er deze volkshuizen worden geinstalleerd) Aan de tafels weerklinkt het gemonkel ietwat luider. De overvallen, diefstallen en andere miserabele toestanden swingen er de pan uit. Net zoals Dewinter. Aan elke muur prijkt de naam van het boegbeeld.
,,Wij geloven nog in burgemeester Dewinter’’, roept iemand. ,,Wacht maar, we zijn er bijna’’, luidt het niet veel later.
Levensgevaarlijk
Terwijl de beveiligingscamera aan de ingang de passanten nauwlettend in de gaten houdt, krijgen we het nieuws van de dag te horen: de man van Gusta is overvallen. ,,Heb ik al gehoord’’, zegt een van de oudjes terwijl hij een pint bestelt. Intussen staat de 70-jarige Tilly ons te woord. ,,Kent u de buurt hier een beetje’’, vraagt ze. Ze raadt ons aan een kijkje te nemen. ,,Maar niet alleen’’, waarschuwt ze. ,,Levensgevaarlijk.’’ Om 17 uur gaat de keet dan ook dicht. ,,Niets te vroeg’’, vertelt ze ons. ,,Hier wonen nog welgeteld vijf procent Vlamingen. Maar wie hier leeft, zit in de miserie. En weet je wat ze dan zeggen? Dat de criminaliteit zakt. Nee, verdorie, we zijn het gewoon kotsbeu om al die overlast aan te geven.’’ Morgen komt er blijkbaar weer een mandataris. ,,Een hele geruststelling.’’
--------------------------
Dát is wat het VB hoort te doen. De culturele macht overnemen en sociale voorzieningen aanbieden.[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Ambiorix on 16-09-2005 at 10:02
Reason:
--------------------------------
Vlaams Belang ronselt nieuwe kiezers met Antwerpse buurthuizen
Met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht trekt het Vlaams Belang opnieuw haar trukendoos open en komen ze met vier buurthuizen op de proppen in evenveel achtergestelde Antwerpse wijken. In het hol van de leeuw zijn drank en spijzen tegen democratische prijzen verkrijgbaar en draait de beveiligingscamera non-stop. ,,Alleen hier zijn we veilig.’’
Een toog, pinten en een handvol Vlaamse schlagers. Meer lijkt het Vlaams Belang niet meer nodig te hebben. De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan en na jaren van oppositie wil de extreem-rechtse partij haar natte droom eindelijk verwezenlijken. Halsstarrig zetten ze de folkloretraditie voort en openen vier laagdrempelige buurthuizen in Antwerpen. ,,Het Vlaams Belang, onder de mensen’’, stelt kopstuk Filip Dewinter. Terwijl ze het onlangs nog ietwat koeltjes over partijsecretariaten hadden, laten ze zich vandaag inspireren door de vroegere volkshuizen van de socialisten.
Wij tegen zij
Het politiek gekeuvel over ’crimineel Vlaanderen’ kan voortaan in een handvol buurthuizen. Jan Modaal kan er rustig van zijn pintje nippen, mag er naar hartelust zijn gal spuwen en krijgt er intussen subtiel een politiek pamflet in de handen geduwd. Dewinter vertaalt het alvast als een ’antennepunt’ waar mensen hun problemen kunnen aankaarten. De tooghangers van één van de eerste buurthuizen in het nogal multiculturele Antwerpen Noord verwoorden het iets directer en hebben het over ‘de klaagmuur voor de zeldzame Vlamingen’ of kortweg: ‘met Filip aan den toog’.
Het buurthuis in Antwerpen Noord mag dan al iets meer van een kalkwitte kantine hebben, een handvol oudjes lijkt het te appreciëren. ,,Het is wij tegen zij.’’ Met andere woorden: de verstokte Vlaming tegen de allochtone Antwerpenaar. ,,Ver weg van al die getto’s’’, krijgen we te horen. Iedereen kent er iedereen en wie er voor het eerst schoorvoetend binnenstapt, mag zich meteen aan een resem verleidende blikken verwachten. Infiltreren zonder een keurig voorbereide klaagzang is quasi onmogelijk. Wie er links binnenwandelt, komt er rechts buiten. Hier gebeurt het brainstormen nog op de aloude manier: aan de toog.
Eens voorbij de bewakingscamera, wachten alleen maar lachende gezichten en goedgemutste Vlaams Belangers. Eigenaardig, want zitten we hier niet in de buurt waar de politiek van criminaliteit en bendevorming hoogtij viert? (noot van mijzelf: het is daarom ook dat er deze volkshuizen worden geinstalleerd) Aan de tafels weerklinkt het gemonkel ietwat luider. De overvallen, diefstallen en andere miserabele toestanden swingen er de pan uit. Net zoals Dewinter. Aan elke muur prijkt de naam van het boegbeeld.
,,Wij geloven nog in burgemeester Dewinter’’, roept iemand. ,,Wacht maar, we zijn er bijna’’, luidt het niet veel later.
Levensgevaarlijk
Terwijl de beveiligingscamera aan de ingang de passanten nauwlettend in de gaten houdt, krijgen we het nieuws van de dag te horen: de man van Gusta is overvallen. ,,Heb ik al gehoord’’, zegt een van de oudjes terwijl hij een pint bestelt. Intussen staat de 70-jarige Tilly ons te woord. ,,Kent u de buurt hier een beetje’’, vraagt ze. Ze raadt ons aan een kijkje te nemen. ,,Maar niet alleen’’, waarschuwt ze. ,,Levensgevaarlijk.’’ Om 17 uur gaat de keet dan ook dicht. ,,Niets te vroeg’’, vertelt ze ons. ,,Hier wonen nog welgeteld vijf procent Vlamingen. Maar wie hier leeft, zit in de miserie. En weet je wat ze dan zeggen? Dat de criminaliteit zakt. Nee, verdorie, we zijn het gewoon kotsbeu om al die overlast aan te geven.’’ Morgen komt er blijkbaar weer een mandataris. ,,Een hele geruststelling.’’
--------------------------
Dát is wat het VB hoort te doen. De culturele macht overnemen en sociale voorzieningen aanbieden.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Vlaams Belang ronselt nieuwe kiezers met Antwerpse buurthuizen
Aan de klaagmuur van autochtoon Vlaanderen
Met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht trekt het Vlaams Belang opnieuw haar trukendoos open en komen ze met vier buurthuizen op de proppen in evenveel achtergestelde Antwerpse wijken. In het hol van de leeuw zijn drank en spijzen tegen democratische prijzen verkrijgbaar en draait de beveiligingscamera non-stop. ,,Alleen hier zijn we veilig.’’
Een toog, pinten en een handvol Vlaamse schlagers. Meer lijkt het Vlaams Belang niet meer nodig te hebben. De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan en na jaren van oppositie wil de extreem-rechtse partij haar natte droom eindelijk verwezenlijken. Halsstarrig zetten ze de folkloretraditie voort en openen vier laagdrempelige buurthuizen in Antwerpen. ,,Het Vlaams Belang, onder de mensen’’, stelt kopstuk Filip Dewinter. Terwijl ze het onlangs nog ietwat koeltjes over partijsecretariaten hadden, laten ze zich vandaag inspireren door de vroegere volkshuizen van de socialisten.
Wij tegen zij
Het politiek gekeuvel over ’crimineel Vlaanderen’ kan voortaan in een handvol buurthuizen. Jan Modaal kan er rustig van zijn pintje nippen, mag er naar hartelust zijn gal spuwen en krijgt er intussen subtiel een politiek pamflet in de handen geduwd. Dewinter vertaalt het alvast als een ’antennepunt’ waar mensen hun problemen kunnen aankaarten. De tooghangers van één van de eerste buurthuizen in het nogal multiculturele Antwerpen Noord verwoorden het iets directer en hebben het over ‘de klaagmuur voor de zeldzame Vlamingen’ of kortweg: ‘met Filip aan den toog’.
Het buurthuis in Antwerpen Noord mag dan al iets meer van een kalkwitte kantine hebben, een handvol oudjes lijkt het te appreciëren. ,,Het is wij tegen zij.’’ Met andere woorden: de verstokte Vlaming tegen de allochtone Antwerpenaar. ,,Ver weg van al die getto’s’’, krijgen we te horen. Iedereen kent er iedereen en wie er voor het eerst schoorvoetend binnenstapt, mag zich meteen aan een resem verleidende blikken verwachten. Infiltreren zonder een keurig voorbereide klaagzang is quasi onmogelijk. Wie er links binnenwandelt, komt er rechts buiten. Hier gebeurt het brainstormen nog op de aloude manier: aan de toog.
Eens voorbij de bewakingscamera, wachten alleen maar lachende gezichten en goedgemutste Vlaams Belangers. Eigenaardig, want zitten we hier niet in de buurt waar de politiek van criminaliteit en bendevorming hoogtij viert? Aan de tafels weerklinkt het gemonkel ietwat luider. De overvallen, diefstallen en andere miserabele toestanden swingen er de pan uit. Net zoals Dewinter. Aan elke muur prijkt de naam van het boegbeeld.
,,Wij geloven nog in burgemeester Dewinter’’, roept iemand. ,,Wacht maar, we zijn er bijna’’, luidt het niet veel later.
Levensgevaarlijk
Terwijl de beveiligingscamera aan de ingang de passanten nauwlettend in de gaten houdt, krijgen we het nieuws van de dag te horen: de man van Gusta is overvallen. ,,Heb ik al gehoord’’, zegt een van de oudjes terwijl hij een pint bestelt. Intussen staat de 70-jarige Tilly ons te woord. ,,Kent u de buurt hier een beetje’’, vraagt ze. Ze raadt ons aan een kijkje te nemen. ,,Maar niet alleen’’, waarschuwt ze. ,,Levensgevaarlijk.’’ Om 17 uur gaat de keet dan ook dicht. ,,Niets te vroeg’’, vertelt ze ons. ,,Hier wonen nog welgeteld vijf procent Vlamingen. Maar wie hier leeft, zit in de miserie. En weet je wat ze dan zeggen? Dat de criminaliteit zakt. Nee, verdorie, we zijn het gewoon kotsbeu om al die overlast aan te geven.’’ Morgen komt er blijkbaar weer een mandataris. ,,Een hele geruststelling.’’
--------------------------
Dát is wat het VB hoort te doen. De culturele macht overnemen en sociale voorzieningen aanbieden.[/size] |
[/edit]
|