Dood Van Een Icoon
 

[size=3]Simon Wiesenthal 1908-2005[/size]

Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap.
Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme.
Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo.
Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia."
Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden.
"Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum."

Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon.
Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum.

Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt."

Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden.
Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen.

[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Antoon on 20-09-2005 at 11:19 Reason: -------------------------------- [size=3]Simon Wiesenthal 1908-2005[/size] Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap. Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme. Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo. Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia." Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden. "Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum." Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon. Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum. Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt." Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden. Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen. [/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Antoon on 20-09-2005 at 10:54 Reason: -------------------------------- Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap. Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme. Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo. Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia." Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden. "Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum." Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon. Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum. Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt." Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden. Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen. [/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Antoon on 20-09-2005 at 10:53 Reason: -------------------------------- Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap. Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme. Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo. Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia." Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden. "Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum." Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon. Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum. Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt." Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden. Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen. [/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Antoon on 20-09-2005 at 10:51 Reason: -------------------------------- Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap. Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme. Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo. Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia." Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden. "Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum." Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon. Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum. Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt." Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden. Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- [img]http://www.jpost.com/servlet/Satellite?ssbinary=true&cachecontrol=*%3A2%2C12%2C 22%2C32%2C42%2C52%3A10+*%2F*%2F*&blobtable=JPImage Spotlight&blobcol=urlimage&blobwhere=1064202589132 &blobkey=id&blobheader=image/jpeg[/img] Nazi-jager Simon Wiesenthal is dinsdag overleden. De 96-jarige Wiesenthal overleed thuis in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen in zijn slaap. Wiesenthal overleefde in de Tweede Wereldoorlog de twaalf concentratiekampen waar hij als jood gevangen werd gehouden en wijdde de rest van zijn leven aan de opsporing van oorlogsmisdadigers, het levendig houden van de herinnering aan de holocaust en de bestrijding van antisemitisme en racisme. Wiesenthal, die in de holocaust 89 familieleden verloor, zorgde er naar zijn zeggen voor dat elfhonderd nazi's voor de rechter werden gebracht. Maar hij trok ook ten strijde tegen neonazisme en racisme en hamerde erop dat de mensheid lering moest trekken uit de ervaring van de joden. Het verleden mag nooit worden vergeten, stelde hij. Zijn levenswerk begon toen de Amerikanen in mei 1945 het vernietigingskamp Mauthausen in Oostenrijk bevrijdden. Het was het twaalfde kamp waarin Wiesenthal had gezeten en het vijfde vernietigingskamp. Hij woog bij zijn bevrijding maar 45 kilo. Wiesenthal besefte snel dat vrijheid zonder gerechtigheid niet mogelijk is. "Ik wilde hier een paar jaar aan wijden. Het werden decennia." Ook toen hij al in de 90 was bleef Wiesenthal op het verleden wijzen en waarschuwen tegen een herhaling daarvan. De gruwelen van de Serviërs tegen de etnische Albanezen in Kosovo vervulden hem met afgrijzen, maar hij zei dat niemand hun tragedie mocht vergelijken met de moord op zes miljoen joden. "Wij leven in een tijd van de trivialisering van het woord holocaust," zei hij in mei 1999 in een vraaggesprek met het persbureau AP. "Wat met de joden is gebeurd kan met geen enkele misdaad worden vergeleken. Iedere jood had een doodvonnis zonder datum." Wiesenthal werd 31 december 1908 geboren in Buczacs, een dorp in de buurt van het tegenwoordige Lvov in Oekraïne dat toentertijd deel uitmaakte van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Hij studeerde civiele werktuigbouwkunde in Praag en Wenen en haalde in 1932 de ingenieurstitel. Hij werkte als bouwkundig ingenieur in Sovjet-Rusland alvorens naar Lvov terug te keren, waar hij een architectenbureau begon, voordat de Russen en vervolgens de Duitsers Lvov bezetten en de terreur begon. Van 1941 tot 1945 zat Wiesenthal in concentratiekampen. Na de bevrijding wierp hij zich op de opsporing van oorlogsmisdadigers, aanvankelijk in samenwerking met de Amerikanen, later zelf vanuit een appartement in Wenen dat tot de nok toe vol stond met dossiers en uitgroeide tot het Joods Documentatiecentrum. Zijn rol in de opsporing van Adolf Eichmann, de voormalige SS-commandant die de uitroeiing van de joden organiseerde, was onduidelijk. Eichmann werd in 1960 door Israëlische agenten uit Argentinië ontvoerd, waarna hij in Israël werd berecht en opgehangen. De gevangenneming van Eichmann "was teamwork van velen die elkaar niet kenden", zo zei Wiesenthal in 1972. "Ik weet niet of en in welke mate de berichten die ik naar Israël heb gestuurd, zijn gebruikt." Een van degenen die Wiesenthal opspoorde was de Oostenrijkse politieman Karl Silberbauer, die verantwoordelijk was voor de arrestatie van Anne Frank en haar deportatie naar Bergen-Belsen, waar zij overleed. Hij besloot Silberbauer in 1958 te gaan zoeken, omdat een jongere had gezegd pas te zullen geloven dat Anne Frank had bestaan als Wiesenthal de man had gevonden die haar en haar familie had gearresteerd. Na vijf jaar zoeken kon Silberbauer in 1963 worden aangehouden. Wiesenthal slaagde er niet in Josef Mengele, de "Engel des Doods" van Auschwitz, voor het gerecht te brengen. Mengele overleed in Zuid-Amerika na tientallen jaren aan arrestatie te zijn ontkomen. [/size]

[/edit]

Wiesentahl heeft goed werk verricht maar er is ook kritiek: hij liet zijn instituut misbruiken als een onderdeel van de Israelische propagandamachine, en was er steeds als de kippen bij om alle kritiek op Israel monddood te maken door te verwijzen naar de Holocaust, wat natuurlijk intellectueel zeer oneerlijk is en ook oneerlijk ten opzichte van de overlevers van de Holocaust, die zeker niet allemaal zionisten waren. Het is ook niet waar dat de holocaust uniek is, en zijn poging om zich als enige slachtoffer voor te doen van de nazi's is evenmin zeer ethisch. Eveneens vele miljoenen Polen, Sovjet-burgers, communisten, zigeuners, homo's etc. werden uitgemoord door de nazi's.

tomm je bent fout.

Wiesenthal pleitte heel zijn leven, integendeel tot wat jij beweert, voor een verzoening tussen Israel en de Arabische landen.

Verder heeft niemand beweerd dat geen andere mensen zijn vermoord door de nazi's, deze hebben namelijk zo'n dikke 50 miljoen doden op hun geweten. Maar de structurele ophaling, deportatie en industriële vernietiging van de Joden tijdens WOII is wel degelijk uniek in de geschiedenis van de mensheid.

Deze thread is trouwens een laatste eer aan een grote meneer. Je was beter stil gebleven, in plaats van meteen je gal te spuwen. Lelijk is dat.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Antoon on 20-09-2005 at 11:25 Reason: -------------------------------- tomm je bent fout. Wiesenthal pleitte heel zijn leven, integendeel tot wat jij beweert, voor een verzoening tussen Israel en de Arabische landen. Verder heeft niemand beweerd dat geen andere mensen zijn vermoord door de nazi's, deze hebben namelijk zo'n dikke 50 miljoen doden op hun geweten. Maar de structurele ophaling, deportatie en industriële vernietiging van de Joden tijdens WOII is wel degelijk uniek in de geschiedenis van de mensheid. Deze thread is trouwens een laatste eer aan een grote meneer. Je was beter stil gebleven, in plaats van meteen je gal te spuwen. Lelijk is dat.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- tomm is fout. Wiesenthal pleitte heel zijn leven, integendeel tot wat jij beweert, voor een verzoening tussen Israel en de Arabische landen. Verder heeft niemand beweerd dat geen andere mensen zijn vermoord door de nazi's, deze hebben namelijk zo'n dikke 50 miljoen doden op hun geweten. Maar de structurele ophaling, deportatie en industriële vernietiging op de Joden is wel degelijk uniek in de geschiedenis van de mensheid. Deze thread is trouwens een laatste eer aan een grote meneer. Je was beter stil gebleven, in plaats van meteen je gal te spuwen. Lelijk is dat.[/size]

[/edit]

:-( Inderdaad een grote meneer die we verliezen.

Antoon, helemaal akkoord met jou.
Wiesenthal was een grote mens

Onzin, het Wiesenthal centrum was sterk gepolitiseerd, wat de geloofwaardigheid niet ten goede kwam.
bijvoorbeeld: http://www.wiesenthal.com/site/apps/nl/content.asp?c=fwLYKnN8LzH&b=312458&content_id={66E FE4CB-18B4-42D4-9198-6BB7DB56FCA0}&notoc=1
Het centrum steunde bijvoorbeeld ook de oorlog tegen Irak, wat absoluut niets te zien heeft met het vervolgen van nazi-oorlogsmisdadigers. Ook werden de aanvallen op Joden in Frankrijk steevast gelinkt aan de "anti-semitische buitenlandse politiek" van Frankrijk, wat natuurlijk klinkklare onzin is dat slechst een doel dient, namelijk steun aan de Israelische en amerikaanse politiek in het Midden-Oosten.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by tomm on 20-09-2005 at 12:36 Reason: -------------------------------- Onzin, het Wiesenthal centrum was sterk gepolitiseerd, wat de geloofwaardigheid niet ten goede kwam. bijvoorbeeld: http://www.wiesenthal.com/site/apps/nl/content.asp?c=fwLYKnN8LzH&b=312458&content_id={66E FE4CB-18B4-42D4-9198-6BB7DB56FCA0}&notoc=1 Het centrum steunde bijvoorbeeld ook de oorlog tegen Irak, wat absoluut niets te zien heeft met het vervolgen van nazi-oorlogsmisdadigers. Ook werden de aanvallen op Joden in Frankrijk steevast gelinkt aan de "anti-semitische buitenlandse politiek" van Frankrijk, wat natuurlijk klinkklare onzin is dat slechst een doel dient, namelijk steun aan de Israelische en amerikaanse politiek in het Midden-Oosten.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Onzin, het Wiesenthal centrum was sterk gepolitiseerd, wat de geloofwaardigheid niet ten goede kwam. bijvoorbeeld: http://www.wiesenthal.com/site/apps/nl/content.asp?c=fwLYKnN8LzH&b=312458&content_id={66E FE4CB-18B4-42D4-9198-6BB7DB56FCA0}&notoc=1[/size]

[/edit]

Rust in vrede...

Ik heb respect voor mensen die racisme,anti-semitisme,.. willen bestrijden. Maar toch zie ik het anders. Ik zie hem als een propagandamachine.

Tijdens de WOII zijn er 40 miljoen Russen vermoord. Maar toch horen we constant over de Holocaust. Ze moeten altijd overdrijven. Vroeger dacht ik van, ze rekenen op steun,medelijde en begrip. Nu denk ik dat ze dat doen om hun macht te tonen. Wij hebben geld en macht. Wij kunnen films maken, verenigingen oprichten, ...

Zo denk ik erover.

De systematische vernietiging van de Joden was inderdaad uniek op een bepaalde manier, maar dat betekent niet dat de miljoenen Russische of Poolse slachtoffers bijvoorbeeld minder aandacht verdienen.

Om uw doel te bereiken, moet ge vaak propaganda gebruiken. Trouwens, de Russen hebben het tot ver na de oorlog over de Glorieuze Grote Oorlog tegen de Duitsers gehad, en herdenken dat nu nog met veel fanfare en gedoe. Bijvoorbeeld werden moeders die na WOII meer dan tien kinderen tot Heldinnen van de Sovjetunie benoemd, en hadden bepaalde privileges.

18 miljoen, maar who's counting...

Een groot man is hier heengegaan. Ik ben het slechts op 1 gebied oneens met hem, en dat is dat de holocaust niet als unicum mag worden bekeken. Het gebeurde toen, het is ervoor ook al gebeurd en het gebeurde ook erna. Het zal waarschijnlijk nog wel in de toekomst gebeuren ook. Niet enkel de Joden hebben geleden.

8)

Ja, uiteraard, maar bij ons in het Westen werden de Russische slachtoffers veelal doodgezwegen, ook door het Wiesenthal centrum.

Het enige wat hier klopt is dat ook andere genocides aandacht verdienen.

Bijvoorbeeld de genocide op de Armeniërs ...

Een groot mens is heengegaan.

Tomm, over de doden niks dan goeds

El Turco, 20 miljoen burgers voor WO II en 20 miljoen USSR inwoners tijdens, da's hard werk voor Stalin en companen.

inderdaad, goed gekozen voorbeeld!8O

In de Arabische Wereld wordt de Holocaust niet enkel doodgezwegen, maar ook ontkend. Het ene is niet beter of erger dan het andere.

Al goed dat ik geen Armeniër ben(zouden die mensen naar Holocaust filmen durven kijken?), die goddam mensen hebben nog geen degelijke film kunnen maken over de eerste genocide van 20ste eeuw..

We hebben geluk dat de Turkse standpunt in Amerika wordt verdedigt door de Joodse lobby. 'Wij' zijn ze altijd dankbaar.

Wie zijn "wij"?

Waarom over de doden niets dan goed? Hitler is ook dood...
De doden tijdens WOII zijn toe te schrijven aan Hitler en niet aan de Russen zelf, tenzij je ervan uitgaat dat de Russen zich als lafaards hadden moeten overgeven als Frankrijk en België, en in dat geval had het dodental misschien nog hoger gelegen omdat Hitler Rusland als ideaal beschouwde voor Duitse kolonisatie en de Russen pasten niet in dat plaatje. Wel zijn er bepaalde fouten gebeurd zoals een slechte voorbereiding in het beginstadium van de oorlog vermits de Sovjets de Duitse aanval niet zo vroeg verwachtten. Uiteraard werden collaborateurs zonder genade behandeld na de oorlog, net als overal in Oost-Europa. Zonder de Sovjet-Unie zou er van de Joden vandaag niet veel overblijven, Hitler beschouwde Joden en het Sovjet-regime (waar Joden oververtegenwoordigd waren) trouwens als 2 handen op een buik, ook in de Vlaamse beweging werden die 2 met elkaar vereenzelvigd.