Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Van die namenlijst, meent enkel Gendebien het. Al de rest is gewoon chantage. De heren denken dat wij Vlamingen zouden beven bij de idee dat Frankrijk aan de poorten van Brussel (ja, zo wordt dat bombastisch uitgedrukt) zou komen. Haha!!! Allez-vous en!
En daarmee verraden de Walen zich. Als men moet dreigen met dit, betekent dat ze angst hebben. Hoe meer, hoe beter, want dat betekent dat het er goed uitziet voor Vlaanderen.
Ik moet zeggen dat ik sinds Verhofstadt geen rattachistische dreigementen meer gehoord heb.
|
Ik kan geen gedachten lezen, en wellicht heb je gelijk voor wat Ylief en Eerdekens betreft. Zij het dat ze het hardop mogen zeggen zonder op het paleis "ontboden" te worden, zoals Hugo Schiltz overkwam na zijn lapsus België is ons probleem niet meer met een schoolvoorbeeld van kazakdraaierij als gevolg, of Luc van den Brande toen hij de konfederale gedachte opperde.
Robert Collignon meent het wel, denk ik.
Dat Frankrijk aan de poorten van Brussel zou komen staan maakt de Vlamingen niet bang. Overigens heeft Mr. Paul Beliën daar een heel eigen visie over. In een fors onderbouwde verhandeling zegt hij:
Inderdaad, tenzij hun dit met geweld wordt opgelegd is het zeer onwaarschijnlijk dat de Duitstalige regio’s rond Eupen en Sankt-Vith deel gaan uitmaken van een onafhankelijke Waalse staat, laat staan dat zij in Frankrijk willen opgaan. Indien men de bevolking laat kiezen, zal de regio-Eupen bij Duitsland aansluiten; de regio Sankt-Vith bij Duitsland of Luxemburg. Ook in de grotendeels Franstalige Belgische provincie Luxemburg zal de bevolking kiezen voor het Groothertogdom, eerder dan voor Wallonië of Frankrijk.
Het is niet uit te sluiten dat de hele streek ten zuiden en ten oosten van de Maas naar Luxemburg wil. Dan wordt Wallonië grotendeels beperkt tot de socialistische as Bergen-Charleroi-Hoei-Luik, de zg. „PS-staat”. Indien dit gebied bij Frankrijk aansluit, komt er een kaart tot stand die enigzins lijkt op de verdeling voorgesteld door Talleyrand in 1830.
Het scenario kan echter nog slechter uitdraaien voor de Wallinganten en de rattachisten. Wallonië wordt momenteel politiek nog steeds gedomineerd door de oude industriële Oost-West-as, terwijl sommigen langzaam een nieuwe door high-tech en dienstensector beheerste Noord-Zuid-as zien ontstaan, lopend van Louvain-la-Neuve in Waals-Brabant over Namen naar Aarlen en Luxemburg. Indien bij een uiteenvallen van België, de hele bevolking langsheen deze nieuwe, moderne as voor zijn eigen belang kiest (wat mensen die „de taal van de rede” verstaan over het algemeen plegen te doen), dan zal ook in Waals-Brabant en de hele provincie Namen de keuze uitgaan naar de Luxemburgse optie, eerder dan de Waalse of de Franse.
„Groot”-Luxemburg wordt dan een staat die modern, innovatief en welvarend zal zijn, veeleer „Angelsaksisch” of „Rijnlands” georienteerd dan Frans. Hoe dan ook, zal een groot deel van de Waalse Noord-Zuid-as, bij een uiteenvallen van België voor Luxemburg kiezen – zelfs indien alleen de huidige provincie Luxemburg zich aansluit bij het Groot-hertogdom.
[...]
Daarom zou men de bewering dat Vlaamse secessie „Frankrijk tot aan de poorten van Brussel zal brengen,” best in zijn juiste perspectief zien: als men al iets tot aan de poorten van Brussel brengt, dan zal het misschien wel Luxemburg zijn. En dat is voor Vlaanderen een uitstekende zaak!
("Secessie", april-mei-juni 2001, blz. 34 e.v.)
Daarmee worden de koehandel van 1839 voor wat Luxemburg betreft en het landjepik na de tweede wereldoorlog voor wat de de Oostkantons betreft ook al rechtgezet.[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Leo on 06-10-2005 at 08:28
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Van die namenlijst, meent enkel Gendebien het. Al de rest is gewoon chantage. De heren denken dat wij Vlamingen zouden beven bij de idee dat Frankrijk aan de poorten van Brussel (ja, zo wordt dat bombastisch uitgedrukt) zou komen. Haha!!! Allez-vous en!
En daarmee verraden de Walen zich. Als men moet dreigen met dit, betekent dat ze angst hebben. Hoe meer, hoe beter, want dat betekent dat het er goed uitziet voor Vlaanderen.
Ik moet zeggen dat ik sinds Verhofstadt geen rattachistische dreigementen meer gehoord heb.
|
Ik kan geen gedachten lezen, en wellicht heb je gelijk voor wat Ylief en Eerdekens betreft. Zij het dat ze het hardop mogen zeggen zonder op het paleis "ontboden" te worden, zoals Hugo Schiltz overkwam na zijn lapsus België is ons probleem niet meer met een schoolvoorbeeld van kazakdraaierij als gevolg, of Luc van den Brande toen hij de konfederale gedachte opperde.
Robert Collignon meent het wel, denk ik.
Dat Frankrijk aan de poorten van Brussel zou komen staan maakt de Vlamingen niet bang. Overigens heeft Mr. Paul Beliën daar een heel eigen visie over. In een fors onderbouwde verhandeling zegt hij:
Inderdaad, tenzij hun dit met geweld wordt opgelegd is het zeer onwaarschijnlijk dat de Duitstalige regio’s rond Eupen en Sankt-Vith deel gaan uitmaken van een onafhankelijke Waalse staat, laat staan dat zij in Frankrijk willen opgaan. Indien men de bevolking laat kiezen, zal de regio-Eupen bij Duitsland aansluiten; de regio Sankt-Vith bij Duitsland of Luxemburg. Ook in de grotendeels Franstalige Belgische provincie Luxemburg zal de bevolking kiezen voor het Groothertogdom, eerder dan voor Wallonië of Frankrijk.
Het is niet uit te sluiten dat de hele streek ten zuiden en ten oosten van de Maas naar Luxemburg wil. Dan wordt Wallonië grotendeels beperkt tot de socialistische as Bergen-Charleroi-Hoei-Luik, de zg. „PS-staat”. Indien dit gebied bij Frankrijk aansluit, komt er een kaart tot stand die enigzins lijkt op de verdeling voorgesteld door Talleyrand in 1830.
Het scenario kan echter nog slechter uitdraaien voor de Wallinganten en de rattachisten. Wallonië wordt momenteel politiek nog steeds gedomineerd door de oude industriële Oost-West-as, terwijl sommigen langzaam een nieuwe door high-tech en dienstensector beheerste Noord-Zuid-as zien ontstaan, lopend van Louvain-la-Neuve in Waals-Brabant over Namen naar Aarlen en Luxemburg. Indien bij een uiteenvallen van België, de hele bevolking langsheen deze nieuwe, moderne as voor zijn eigen belang kiest (wat mensen die „de taal van de rede” verstaan over het algemeen plegen te doen), dan zal ook in Waals-Brabant en de hele provincie Namen de keuze uitgaan naar de Luxemburgse optie, eerder dan de Waalse of de Franse.
„Groot”-Luxemburg wordt dan een staat die modern, innovatief en welvarend zal zijn, veeleer „Angelsaksisch” of „Rijnlands” georienteerd dan Frans. Hoe dan ook, zal een groot deel van de Waalse Noord-Zuid-as, bij een uiteenvallen van België voor Luxemburg kiezen – zelfs indien alleen de huidige provincie Luxemburg zich aansluit bij het Groot-hertogdom.
[...]
Daarom zou men de bewering dat Vlaamse secessie „Frankrijk tot aan de poorten van Brussel zal brengen,” best in zijn juiste perspectief zien: als men al iets tot aan de poorten van Brussel brengt, dan zal het misschien wel Luxemburg zijn. En dat is voor Vlaanderen een uitstekende zaak!
("Secessie", april-mei-juni 2001, blz. 34 e.v.)
Daarmee worden de koehandel van 1839 voor wat Luxemburg betreft en het landjepik na de tweede wereldoorlog voor wat de de Oostkantons betreft ook al rechtgezet.[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Leo on 06-10-2005 at 08:28
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Van die namenlijst, meent enkel Gendebien het. Al de rest is gewoon chantage. De heren denken dat wij Vlamingen zouden beven bij de idee dat Frankrijk aan de poorten van Brussel (ja, zo wordt dat bombastisch uitgedrukt) zou komen. Haha!!! Allez-vous en!
En daarmee verraden de Walen zich. Als men moet dreigen met dit, betekent dat ze angst hebben. Hoe meer, hoe beter, want dat betekent dat het er goed uitziet voor Vlaanderen.
Ik moet zeggen dat ik sinds Verhofstadt geen rattachistische dreigementen meer gehoord heb.
|
Ik kan geen gedachten lezen, en wellicht heb je gelijk voor wat Ylief en Eerdekens betreft. Zij het dat ze het hardop mogen zeggen zonder op het paleis "ontboden" te worden, zoals Hugo Schiltz overkwam na zijn lapsus België is ons probleem niet meer met een schoolvoorbeeld van kazakdraaierij als gevolg, of Luc van den Brande toen hij de konfederale gedachte opperde.
Robert Collignon meent het wel, denk ik.
Dat Frankrijk aan de poorten van Brussel zou komen staan maakt de Vlamingen niet bang. Overigens heeft Mr. Paul Beliën daar een heel eigen visie over. In een fors onderbouwde verhandeling zegt hij:
Inderdaad, tenzij hun dit met geweld wordt opgelegd is het zeer onwaarschijnlijk dat de Duitstalige regio’s rond Eupen en Sankt-Vith deel gaan uitmaken van een onafhankelijke Waalse staat, laat staan dat zij in Frankrijk willen opgaan. Indien men de bevolking laat kiezen, zal de regio-Eupen bij Duitsland aansluiten; de regio Sankt-Vith bij Duitsland of Luxemburg. Ook in de grotendeels Franstalige Belgische provincie Luxemburg zal de bevolking kiezen voor het Groothertogdom, eerder dan voor Wallonië of Frankrijk.
Het is niet uit te sluiten dat de hele streek ten zuiden en ten oosten van de Maas naar Luxemburg wil. Dan wordt Wallonië grotendeels beperkt tot de socialistische as Bergen-Charleroi-Hoei-Luik, de zg. „PS-staat”. Indien dit gebied bij Frankrijk aansluit, komt er een kaart tot stand die enigzins lijkt op de verdeling voorgesteld door Talleyrand in 1830.
Het scenario kan echter nog slechter uitdraaien voor de Wallinganten en de rattachisten. Wallonië wordt momenteel politiek nog steeds gedomineerd door de oude industriële Oost-West-as, terwijl sommigen langzaam een nieuwe door high-tech en dienstensector beheerste Noord-Zuid-as zien ontstaan, lopend van Louvain-la-Neuve in Waals-Brabant over Namen naar Aarlen en Luxemburg. Indien bij een uiteenvallen van België, de hele bevolking langsheen deze nieuwe, moderne as voor zijn eigen belang kiest (wat mensen die „de taal van de rede” verstaan over het algemeen plegen te doen), dan zal ook in Waals-Brabant en de hele provincie Namen de keuze uitgaan naar de Luxemburgse optie, eerder dan de Waalse of de Franse.
„Groot”-Luxemburg wordt dan een staat die modern, innovatief en welvarend zal zijn, veeleer „Angelsaksisch” of „Rijnlands” georienteerd dan Frans. Hoe dan ook, zal een groot deel van de Waalse Noord-Zuid-as, bij een uiteenvallen van België voor Luxemburg kiezen – zelfs indien alleen de huidige provincie Luxemburg zich aansluit bij het Groot-hertogdom.
[...]
Daarom zou men de bewering dat Vlaamse secessie „Frankrijk tot aan de poorten van Brussel zal brengen,” best in zijn juiste perspectief zien: als men al iets tot aan de poorten van Brussel brengt, dan zal het misschien wel Luxemburg zijn. En dat is voor Vlaanderen een uitstekende zaak!
("Secessie", april-mei-juni 2001, blz. 34 e.v.)
Daarmee worden de koehandel van 1839 voor wat Luxemburg betreft, en het landjepik na de tweede wereldoorlog voor wat de de Oostkantons betreft ook al rechtgezet.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Van die namenlijst, meent enkel Gendebien het. Al de rest is gewoon chantage. De heren denken dat wij Vlamingen zouden beven bij de idee dat Frankrijk aan de poorten van Brussel (ja, zo wordt dat bombastisch uitgedrukt) zou komen. Haha!!! Allez-vous en!
En daarmee verraden de Walen zich. Als men moet dreigen met dit, betekent dat ze angst hebben. Hoe meer, hoe beter, want dat betekent dat het er goed uitziet voor Vlaanderen.
Ik moet zeggen dat ik sinds Verhofstadt geen rattachistische dreigementen meer gehoord heb.
|
Ik kan geen gedachten lezen, en wellicht heb je gelijk voor wat Ylief en Eerdekens betreft. Zij het dat ze het hardop mogen zeggen zonder op het paleis "ontboden" te worden, zoals Hugo Schiltz overkwam na zijn lapsus België is ons probleem niet meer met een schoolvoorbeeld van kazakdraaierij als gevolg, of Luc van den Brande toen hij de konfederale gedachte opperde.
Robert Collignon meent het wel, denk ik.
Dat Frankrijk aan de poorten van Brussel zou komen staan maakt de Vlamingen niet bang. Overigens heeft Mr. Paul Beliën daar een heel eigen visie over. In een fors onderbouwde verhandeling zegt hij:
Inderdaad, tenzij hun dit met geweld wordt opgelegd is het zeer onwaarschijnlijk dat de Duitstalige regio’s rond Eupen en Sankt-Vith deel gaan uitmaken van een onafhankelijke Waalse staat, laat staan dat zij in Frankrijk willen opgaan. Indien men de bevolking laat kiezen, zal de regio-Eupen bij Duitsland aansluiten; de regio Sankt-Vith bij Duitsland of Luxemburg. Ook in de grotendeels Franstalige Belgische provincie Luxemburg zal de bevolking kiezen voor het Groothertogdom, eerder dan voor Wallonië of Frankrijk.
Het is niet uit te sluiten dat de hele streek ten zuiden en ten oosten van de Maas naar Luxemburg wil. Dan wordt Wallonië grotendeels beperkt tot de socialistische as Bergen-Charleroi-Hoei-Luik, de zg. „PS-staat”. Indien dit gebied bij Frankrijk aansluit, komt er een kaart tot stand die enigzins lijkt op de verdeling voorgesteld door Talleyrand in 1830.
Het scenario kan echter nog slechter uitdraaien voor de Wallinganten en de rattachisten. Wallonië wordt momenteel politiek nog steeds gedomineerd door de oude industriële Oost-West-as, terwijl sommigen langzaam een nieuwe door high-tech en dienstensector beheerste Noord-Zuid-as zien ontstaan, lopend van Louvain-la-Neuve in Waals-Brabant over Namen naar Aarlen en Luxemburg. Indien bij een uiteenvallen van België, de hele bevolking langsheen deze nieuwe, moderne as voor zijn eigen belang kiest (wat mensen die „de taal van de rede” verstaan over het algemeen plegen te doen), dan zal ook in Waals-Brabant en de hele provincie Namen de keuze uitgaan naar de Luxemburgse optie, eerder dan de Waalse of de Franse.
„Groot”-Luxemburg wordt dan een staat die modern, innovatief en welvarend zal zijn, veeleer „Angelsaksisch” of „Rijnlands” georienteerd dan Frans. Hoe dan ook, zal een groot deel van de Waalse Noord-Zuid-as, bij een uiteenvallen van België voor Luxemburg kiezen – zelfs indien alleen de huidige provincie Luxemburg zich aansluit bij het Groot-hertogdom.
[...]
Daarom zou men de bewering dat Vlaamse secessie „Frankrijk tot aan de poorten van Brussel zal brengen,” best in zijn juiste perspectief zien: als men al iets tot aan de poorten van Brussel brengt, dan zal het misschien wel Luxemburg zijn. En dat is voor Vlaanderen een uitstekende zaak!
("Secessie", april-mei-juni 2001, blz. 34 e.v.)
Daarmee wordt de koehandel van 1839 voor wat Luxemburg betreft, en het landjepik na de tweede wereldoorlog voor wat de de Oostkantons betreft ook al rechtgezet.[/size] |
[/edit] |
