Moet er nog meer zijn
 

Aantal Belgische arbeidskrachten daalt met tien procent (Belga) Tegen 2050 daalt het aantal mensen op de arbeidsmarkt in België met bijna tien procent, in de veronderstelling dat de huidige vroege pensionering gehandhaafd blijft. Dit blijkt uit een nieuwe studie van de economische denktank Oeso over de gevolgen van de vergrijzing op de arbeidsmarkt.

Nogal een zwaar onderwerp en heel gevoelig op dit moment. En over de vergrijzing wordt zoveel verteld dat je er grijs van wordt... ;-)

Tegen 2050 ??? Ik ben bang dat we dat niet meer zullen meemaken, Limburgse Wolf. Als je ziet hoe de aarde tekeer gaat, wat voor stormen ze doorstaat, hoe honger en armoede om zich heen grijpen, hoe de polen smelten en de zeespiegel zal stijgen.

De arbeidsmarkt ondergaat zulke snelle veranderingen, net als het milieu trouwens, dat ik denk dat er geen langere stabiele periodes meer zullen zijn. Stilzwijgen dat we prognoses kunnen maken over periodes van 40 jaar of langer.

HEt kapitalisme en consumentisme hebben geleid tot de hopeloosheid van de mensheid. Teveel materie, te weinig geest. Vervreemding alom.
Het kapitalisme kan zich nog redden door een allesvernietigende oorlog om de laatste hulpbronnen.

Zwaar onderwerp
Ik weet
Wordt het dan niet eens tijd dat men er iets aan doet,of blijft men verschillig

Wij maken het mischien niet mee,nee
maar ligt onze verantwoording er dan niet ook in om voor onze kinderen nog wat over te laten

Of is het tegenwoordig werkelijk: Ik eerst en de rest ziet maar

Waarom nog kinderen op de wereld brengen dan

Je stelt een heleboel vragen tegelijk, Limburgse Wolf. Mijn mening is alvast (over het brugpensioen) dat we er niet veel mee zullen opschieten als de ouderen langer moeten gaan werken. Het zou ook niet juist zijn. De meeste van die mensen hebben heel hun leven hard gewerkt en betaald aan de sociale zekerheid, en nu zouden ze extra lang moeten gaan werken om zogezegd die sociale zekerheid te kunnen blijven garanderen.

Dat is niet eerlijk t.o.v. onze ouders. Als er iemand recht heeft op de sociale zekerheid, dan zijn zij het wel !!!

Anderzijds is het zo dat de arbeidsmarkt zodanig in overgang is (en overgangsfases zijn altijd moeilijk, het is als barensweeën) dat er weinig jongeren zullen zijn, maar dat er nog minder werk is voor die jongeren. Daar zijn allerlei complexe oorzaken voor te vinden.
Als iemand zegt: 'dat is de fout van de vreemdelingen', dan is dat natuurlijk niet waar. De waarheid is veel en veel ingewikkelder dan dat, zeker als we een duurzame en menselijke oplossing willen vinden voor die problemen.

Ik denk dat het zowiezo nodig is dat iedereen een stapje terug doet, dat we met minder materie een beter leven kunnen leiden. HEt probleem is echter ook dat veel mensen dat (nog) niet willen omdat zij allemaal aan die overbodige luxe gewend zijn geraakt. Dat is geen wonder, de min-40ers zijn er bijna allemaal mee opgegroeid.

Als wij de natuurlijke hulpbronnen duurzaam willen gebruiken, of liefst vervangen door andere, niet-vervuilende energiebronnen, dan zal de hele industrie en de hele levenswijze van de mensen, de hele werking van de maatschappij en het denken van de politici en economen veranderd moeten worden. En niet alleen veranderd, maar eigenlijk helemaal omgedraaid.

Of het zin heeft om kinderen op de wereld te zetten weet ik niet. In feite niet, maar een mens kan alleen ZELF de zin van leven ontdekken.

Ik zie het wat eenvoudiger,allez in grove lijnen natuurlijk

Als men zorgt voor het millieu,dus dat onze aarde gezond blijft en daarmee bedoel ik de natuur
Dan zijn er perspectieven voor onze kinderen
Hoe meer kinderen er dan komen,hoe jonger ook de bevolking
dus minder vergrijzing
En dus verse arbeidskrachten ook weer

Men moet de basis gezond houden om er verder op te kunnen

Ik zou willen dat er simpele oplossingen bestonden voor dit soort problemen. En laat ons zo zeggen: misschien zijn er simpele oplossingen, maar maken de mensen het hopeloos ingewikkeld. Ik ben echter bang dat het niet waar is, en dat er geen wondermiddelen bestaan om de zieke mens en de zieke natuur te genezen. Die genezing moet uit haarzelf komen, of uit het diepste innerlijke van de mensen zelf.

Hun mentaliteit is het grootste obstakel. Het zijn individualisten geworden, althans, dat denken ze toch. Ze geven minder en minder om elkaar, maar hechten des te meer belang aan materiële zaken om hun leegte te vullen. Zo ontstaat bijvoorbeeld de koopziekte en de eetziekte. Maar verschillen al die mensen wel zoveel van elkaar ? Ik denk dat ze nog nooit zoveel op elkaar geleken hebben als vandaag. Er zijn geen kritische geesten meer die de aanzet kunnen geven tot grote veranderingen. Er zijn geen idealen meer , geen dromen, geen ultieme levensdoelen. En de fut is eruit, helemaal, zoals bij een leeggelopen binnenband. Daarom is er zoveel onverschilligheid en depressie.

Als er werkelijk sprake is van vergrijzing, zullen we dat binnen tien jaar echt beginnen merken. Dan zal de bevolking pas echt last ondervinden van het feit dat zoveel ouderen oud zullen zijn, en dat er zo weinig jongeren zullen zijn om voor hen te zorgen.
Maar de vergrijzing wordt wel overal in betrokken en er soms met de (grijze) haren bijgesleurd.
Als de mensen geen kinderen zouden krijgen, bewust, gedurende één generatie, dan zou de wereldbevolking serieus dalen en dan waren de meeste problemen bijna opgelost denk ik. Maar dat zou alleen kunnen op basis van vrijwilligheid door INZICHT. Maar dat is teveel gevraagd. De mensen komen op aarde om zich voort te planten, dat is hen altijd voorgehouden. Daardoor is de menselijke soort zich blijven uitbreiden en dat zal ook onze ondergang worden vrees ik.

Ik zeg ook niet dat het simpel is of dat de oplossingen simpel zijn,wat ik wil zeggen is eigenlijk,dat als men dreigt te ontsporen in het ingewikkelde dat men terug naar de basis moet zien

De basis gezond maken en houden

Juist, dat is het. Ontsporing in het ingewikkelde heeft de maatschappij veel te onleefbaar gemaakt. Ik kan je niet tegenspreken.