Pluk de dag
 

Zoals ongetwijfeld wijd en zijd bekend is, is het leven zo al moeilijk genoeg is en zijn er veel te veel problemen die het leven vertroebelen. Daarom ben ik voor een mentaliteit van Carpe diem of "pluk de dag" (zie mijn handtekening). Zoveel mogelijk profijt halen uit het leven en er zoveel mogelijk van genieten. Wat heeft het voor zin om zichzelf te martelen met teveel slankheidsideaal en inspanningen, wanneer het later toch niets meer waard is?

Het leven altijd van de positieve kant bekijken. Je leeft maar 1 keer.

helemaal mee eens.
ik snap die mensen niet die altijd zeuren en mopperen over geld...
die moeten echt ongelukkig zijn.

:mrgreen:

Inderdaad! Daarom dat ik dit topic ook heb opgestart!

En wat als je geluksideaal niet past in onze maatschappij of je sociale cultuur ? Allons faire semblant d'être heureux...

Hierin kan ik mij volledig vinden. Sommigen voelen zich zo slecht in hun vel dat zij al moeite genoeg hebben met niet constant ongelukkig te zijn, laat staan dat er zoiets als 'geluk' op het programma zou staan.

Maar ik ben het wel eens met het feit dat geld geen belangrijke rol bij dit alles speelt. Waarschijnlijk maakt zowel te weinig als te veel geld het leven moeilijker....[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by napoleondegrote on 14-10-2005 at 15:34 Reason: -------------------------------- Citaat: Oorspronkelijk geplaatst door woffer En wat als je geluksideaal niet past in onze maatschappij of je sociale cultuur ? Allons faire semblant d'être heureux... Hierin kan ik mij volledig vinden. Sommigen voelen zich zo slecht in hun vel dat zij al moeite genoeg hebben met niet constant ongelukkig te zijn, laat staan dat er zoiets als 'geluk' op het programma zou staan. Maar ik ben het wel eens met het feit dat geld geen belangrijke rol bij dit alles speelt. Waarschijnlijk maakt zowel te weinig als te veel geld het leven moeilijker....[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Citaat: Oorspronkelijk geplaatst door woffer En wat als je geluksideaal niet past in onze maatschappij of je sociale cultuur ? Allons faire semblant d'être heureux... Hierin kan ik mij volledig vinden. Sommigen voelen zich zo slecht in hun vel dat zij al moeite genoeg hebben met niet constant ongelukkig te zijn, laat staan dat er zoiets als 'geluk' op het programma zou staan. Maar ik ben het wel eens met het feit dat geld geen belangrijke rol bij dit alles speelt. Waarschijnlijk maakt zowel te weinig al te veel geld het leven moeilijker....[/size]

[/edit]

Wie heeft het hier over een geluksideaal? Dat is juist hetgene dat zoveel mensen diep ongelukkig heeft gemaakt! Nee, hetgeen ik propageer is zoveel mogelijk te profiteren van het leven en het ervan nemen zolang het kan. Zeker geen een of ander geluksideaal nastreven. De echte hedonist heeft geen ideaal, behalve zoveel mogelijk te genieten!

Is dat niet juist het probleem waarom zovelen niet volgens het principe Carpe Diem kunnen leven?

Tja, daar zeg je zoiets... Maarja, je kunt je eigen temperament toch maar moeilijk ontlopen...

Dat is juist het probleem! Mensen die in hun eigen temperament verstrikt geraken, en daarna niet meer van het leven kunnen genieten, omdat ze met dingen als geld, succes, roem en "hogere" idealen bezig zijn.

Jouw topic slaat op cumuleren van profijt en genot. Er zijn andere methoden om de dag te plukken. Wat was de leuze boven het orakel van Delphi al weer?

Klopt idd, maar een leven dat ook maar iets afwijkt van het standaardmodel wordt door anderen snel als ongehoord, marginaal, ... afgedaan en ontstaat er een soort van sociale druk die op zijn beurt dan weer je eigen geluk in de weg staat.

Ik zie meer in het 'positief cynisme'. Leren genieten van naïviteit, van absurde administratie, van decadente esthetiek,... Zolang je uiteraard niet vervalt in leedvermaak.

De spijker op de kop! Voor mij is de dag plukken inderdaad het cumuleren van profijt en genot! Dat is toch precies de betekenis van "Carpe Diem".

Inderdaad! Daarom moet ge u ook niks proberen aan te trekken van dat soort dingen. Het klinkt asociaal, egoïstisch en zelfingenomen, maar is niet iedereen ergens een grote egoïst?

________

Maar neen.
Carpe diem is in het moment leven, dat is heel iets anders dan het stompzinnig cumuleren van profijt en genot, dat in ongeremde hoeveelheden naar de verloedering leidt en naar de ondergang.
Picurus lag zelfs dicht bij de Stoa aan, en dat was aalemaal in werkelijkheid nogal ascetisch.

Is het cumuleren van profijt en genot dan niet in het moment leven?

Afnemende meerwaarden, een economisch principe dat ook hier van toepassing is. Die eerste luie vakantiedag na een hele poos hard werken is ronduit z�*�*�*�*lig, de tweede loop je er nog met volle teugen van te genieten, de tiende begint er een vreemd gevoel van leegte te knagen en tegen de twintigste sta je al op met hoofdpijn in het vooruitzicht van alweer een dag vol "niets". Hetzelfde verhaal kan je vertellen over de eerste en de twintigste pint, de eerste en de tienmiljoenste euro, de eerste en de twintigste wereldreis, etc...

Hedonisme is een levenskunst en bestaat erin om telkens weer nieuwe manieren te vinden om tot zinnelijk genot te komen; het vereist bijzonder veel creativiteit om niet ten onder te gaan in oeverloze verveling. Vandaar dat mensen die zo rijk zijn als de zee diep is toch nog op zoek gaan naar "uitdagingen", zichzelf soms pijnigen met hard labeur en slapeloze nachten over affaires die volgens alle objectieve maatstaven ver beneden hun aandachtsniveau zouden moeten liggen.

... maar ligt "pijn" dan ook weer niet gevaarlijk dicht bij "genot"?

Ojee, wat een cliché.