Bert Van Bochout, verdwijning van een grote meneer
Bert van Boghout werd geboren op 1 april 1914. Hij stamt uit een liberaal burgergezin. Op de Antwerpse Stedelijke Normaalschool komt hij, door lectuur en zelfstudie én door geschiedenisleraar Rob van Roosbroeck, onder invloed van het Vlaams nationalisme.
Midden 1937 richt Van Boghout, als pas afgestudeerde leraar, de iets ‘Diets Opvoedkundige Beweging’ op. Hulp en steun krijgt hij van o.a. de oud-activiste Roza De Guchenaere. Het ideaalbeeld van Van Boghout, en enkele medestanders, is een ‘volksgemeenschap’ waarin socialisme en nationalisme tot synthese komen. De invloed en de opkomst van het Nationaal Socialisme is hier niet vreemd aan.
Europese broederoorlog
In februari 1940 verbood de belgische regering het ‘Diets Opvoedkundig Tijdschrift’, het blad van de DOB. Op de dag van de ondervraging bij een onderzoeksrechter te Antwerpen breekt voor belgië WO II uit. Van Boghout moet meteen zijn eenheid gaan vervoegen, ergens in de streek rond Luik. Terwijl hij op het station staat te wachten op de trein valt de rijkswacht binnen in zijn huis om hem te arresteren.
Na het einde van de korte Blitzkrieg en een terugtrekking tot de Mechelse regio deserteert Van Boghout uit het belgische leger en keert terug naar Antwerpen. De collaboratie kan beginnen.
Van Boghout houd zich ver van de politieke en militaire collaboratie en houdt zich bezig met opvoedkunde. Hij sticht samen met een aantal medestanders een Vlaamse school. De leerstof was Vlaams Nationaal , Germaans en Europees.
In 1943 zijn er problemen met de Duitse bezetter omtrent het woord ‘Diets’ in de naam van de DOB en hun tijdschrift, en moet men noodgedwongen van naam veranderen. De polarisatie en opbod politiek tussen het VNV en de De Vlag wordt steeds dreigender. Van Boghout is ondertussen lid geworden van De Vlag maar wordt na enkele weken al buiten gesmeten als hij kritische vragen durft stellen. Eind juli, als het schip bijna gezonken is, en de geallieerde opmars dichter komt, neemt Van Boghout dienst in de Waffen SS. Rondom hem beginnen de eersten al hun zak te draaien…
De militaire carrière is kort. Na omzwervingen in bloedende en brandende Duitse steden komt hij terecht bij een kleine groep Vlaamse Waffen SS’ers, maar de capitulatie hangt reeds in de lucht. Uiteindelijk wordt de groep opgepakt door Franse troepen. Gelukkig ondergaan ze niet het lot van de Franse Waffen SS’ers die door hun landgenoten, op bevel van ‘oorlogsheld’ Generaal Leclerc, koudweg doodgeschoten worden.
Repressie, gevangenschap en de moeilijke weg terug
In 1946 begint het proces tegen Van Boghout. Hij blijft echter onverzettelijk en ergert zich aan hen die hun verleden plotseling beginnen te verloochenen om strafvermindering te verkrijgen. Hij wordt veroordeeld tot levenslang. Na omzwervingen in o.a. het kamp van Beverlo komt hij terecht in het troosteloze Klein Kasteeltje waar hij één der leiders is van een hongerstaking. Na vijf en een half jaar wordt hij vrijgelaten. Zijn burgerrechten is hij wel voor de rest van zijn leven kwijt. In 1951 trouwt hij met Gerda Logier en samen openen ze het legendarische boekenwinkeltje aan de Jordaenskaai.
Van Boghout wordt actief in de Volksunie en sticht ook Were Di, Landelijke Vereniging van Vlaams Nationale Ouders en Opvoeders. Nog later wordt hij medewerker aan Dietsland Europa, het tijdschrift van de mee door Karel Dillen opgerichte ‘Jong Nederlandse Gemeenschap’. Vanaf 1968 wordt D/E het tijdschrift van Were Di, en ondertussen is ook de Were Di jongerenwerking gestart met o.a. Luc Vermeulen en Pol van Caeneghem.
Van 1966 tot 1977 is Were Di zeer actief op alle vlakken met o.a. het organiseren van Sporenherdenkingen, amnestie protesten, de Voerstreek en Schaarbeek. Vanuit D/E en Were Di ontstonden zeer veel andere projecten, waarvan er sommigen vandaag de dag nog steeds actief zijn. Midden zeventiger jaren zijn er interne problemen die o.a. leiden tot het ontslag van Karel Dillen en later ook van Luc Vermeulen. Were Di zal nog wel mee een rol spelen in het ontstaan van het Blok, maar daarna zal het aan invloed verliezen. Van Boghout zelf zal tot vorig jaar hoofdredacteur blijven van D/E tot hij de scepter doorgeeft aan Ludo Gerrits.
Bert Van Boghout zal bekend blijven als een rechtlijnig én principieel man. Geen makkelijk man, daar zullen velen het over eens zijn, maar wel iemand die zijn plaats heeft verworven binnen de galerij van de groten uit de beweging. Karel Dillen drukt het op de volgende manier uit “Van Boghout heeft nooit te meten, nooit te ramen, nooit te berekenen, maar vaak – zo niet altijd - ondergewaardeerde invloed op de Vlaamse Beweging uitgeoefend.”.
De VJM bieden hun medeleven aan aan zijn echtgenote en aan zijn familie.
Zijn Eer was Trouw.
Link to this text :
http://vl.altermedia.info/index.php?p=1063&more=1&c=1
