Doodvermoeid, lusteloos en lui trachtte ik vandaag de eerste dag van het bouwverlof (na een waanzinnig slopende maand) lezend en slapend te maximaliseren. Met een paar kranten en tijdschriften op de rand van mijn transatlantic ligzetel op het terras ...

En wat heeft mijn aandacht het meeste getrokken ?

Niet de aha!-berichtgeving over de nieuwe Verhofstadt II. All fake.

Noch de Tour de France .. ik mis de muisjes van weleer van Thomas Pips ...

Wel het ongelooflijke verhaal van 19.000 badeentjes die anno 1992 ergens in een storm voor de kusten van China van een schip in het (zee)water vielen en nu (2003) - via de Beringstraat en Alaska - aan het aanspoelen zijn op de kusten van New England (US). En de ongelooflijke schat aan informatie die oceanografen eruit hebben gepuurd ...

Keep It Stupidly Simple (KISS) zei men altijd bij het leger. En dit is weer een bevestiging van deze realistische levensfylosofie.

Wat baten al die peperdure satelieten als enkele op drift geraakte badeendjes méér info opleveren over de bewegingen van het oceaanwater ?

Enfin .. dit fait-divers ontlokt mij de vraag of er nog andere komkommer-items zijn die de relativiteit van al dat zwaarwichtig wereldnieuws kunnen in vraag stellen.

Nog beter ... een wandelaar struikelde zoëven over de het skelet van het monster van Loch Ness op de oever van het meer ... ;)

't Is maar dat we niet in slaap vallen onder de komkommer-politiek van Verhofstadt : niks nieuws onder de zon. Allemaal dezelfde smoelentrekkers.