Bourgeois bij de koning
 

Bourgeois bij de koning

25.01.2006 11.36u - Geert Bourgeois (N-VA) ging dinsdag op de koffie bij koning Albert, zo mochten we via de media vernemen. “Dit is niets bijzonders hoor,” vindt zijn woordvoerder. “Bourgeois is een vriendelijk man, die meestal ingaat op uitnodigingen om zijn beleid te komen duiden. Alle gewestministers passeren de revue in Laken, een N-VA-minister dus ook.”

Er is wel degelijk meer aan de hand. De Belgische monarchie is een instrument om de macht van de Franstaligen te bestendigen en om de Belgische staat als zodanig te doen overleven. Het Hof heeft nooit aan de kant van de Vlamingen gestaan. Saksen-Coburg is voor Vlaanderen niet alleen overbodig, maar ook schadelijk. Een rechtlijnig democraat en republikein kán dus eenvoudigweg niet op een uitnodiging van het Hof ingaan. Een minister hoeft geen uitleg te geven aan iemand die zijn functie door het toeval in plaats van door zijn capaciteiten kreeg. Een Vlaams-nationaal politicus is enkel verantwoording verschuldigd aan de Vlaamse kiezers, en niet aan de familie Saksen-Coburg. N-VA-minister Bourgeois denkt daar blijkbaar anders over: hij laat zich gewillig voor de kar van het ooit zo verfoeide Belgische establishment spannen. De vuist die Bourgeois destijds maakte naar “de club van Laken” is duidelijk vervangen door kruiperig belgicisme. Het vriendelijke bezoek aan het Paleis is het ultieme bewijs van de ‘beginselvastheid’ van N-VA.

Wij herinneren in dit verband ook aan een uitspraak van N-VA-parlementslid Jan Loones tijdens een N-VA-congres in Hasselt (1 februari 2004). Loones zei toen: “De N-VA verdient een eigen plaats in politiek Vlaanderen, wars van kartels met Belgische machtspartijen. De N-VA moet staatsgevaarlijk zijn. Wij zijn er niet om regeringen te maken, laat staan vriendjes te onderhouden in koningshuizen.” Intussen heeft de partij een kartel met CD&V gesloten en haalt ze de vriendschapsbanden met het koningshuis aan.

Zo’n 25 jaar geleden kreeg ook toenmalig Vlaams Blok-voorzitter Karel Dillen een uitnodiging om bij de koning op audiëntie te gaan. Dillen weigerde resoluut. Toen begon het de Belgische partijen te dagen: onze partij is niet te koop voor een handvol ministerportefeuilles of Belgische eretitels. De eerste verkiezingsoverwinningen van het Vlaams Blok zetten een hele operatie in gang om de Vlaams-nationale oppositiepartij monddood te maken.

Gerolf Annemans noemde Bourgeois, na diens (gebroken) belofte dat zijn partij nooit ofte nimmer in een regering zou stappen zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, “meer tsjeef dan de tsjeven zelf”. Hij had gelijk. De heren Bart De Wever en Geert Bourgeois zullen het – zoals heel wat andere bekeerlingen in de Belgische politieke geschiedenis – ongetwijfeld nog ver schoppen.
bron vb

Wat zullen kronkel zorroaster en giserke hier weer voor excuses brengen?

In de standaard staat van de week een reeks over de zaak telindus. Best wel interessant. Kan je zien hoe het economische-politieke kluwen een nest is. Bourgois kan niet anders dan communiceren met één van de vertegenwoordigers van de adel die nog steeds meer dan 1/3 van alle economische activiteit in handen hebben en waar je dus nooit naast kan.

excuus nr 1. Kan je mij zeggen onder welke ministerbevoegdheid van Bourgeois dit valt? Of wou hij misschien dat de kroon haar financieel imperium opnebaar zou maken zodat de bevolking zpu weten hoeveel ons koningshuis bezit en hoe ze daar aan geraakt is? 8)

Hieronder een tekst van Paul Belien die al een tipje van de sluier licht.

Cadmium: een Royaal Geschenk
From the desk of Paul Belien on Fri, 2006-01-20 10:02
Bij de inwoners van Overpelt, Lommel en Balen komt longkanker vier keer zoveel voor als in de rest van Vlaanderen. Dat is te wijten aan de cadmium-vervuiling in hun streek door de fabrieken van Umicore, het vroegere Union Minière. In Hoboken en Olen zitten ze eveneens met vervuilde bodems. Ook daar is Umicore de schuldige. “Niets mee te maken,” zeggen ze vandaag bij Umicore, waar de zoon van André Leysen tegenwoordig de plak zwaait: “Die vervuiling was het werk van Union Minière. Intussen zijn er hier andere eigenaars.”

Union Minière (UM) was destijds een dochterbedrijf van de Société Générale, de holding van de familie Saxe-Cobourg. UM werd opgericht in 1907, één jaar voor die familie zijn Congo-domein onder internationale druk overdroeg aan de Belgische autoriteiten. Die internationale druk kwam er omdat de beheerders van de familie blijk hadden gegeven van nogal wat racistisch wangedrag ten opzichte van het personeel op het domein. Op een leven meer of minder werd niet gekeken, op een afgehakte arm of been al evenmin.

Tijdsgeest

Omdat de Congolese bodem rijke delfstoffen bevatte, die dus eveneens aan België zouden toevallen, bedong de familie Saxe-Cobourg dat alle exploitatiecontracten die zij met privé-ondernemingen had afgesloten door België gerespecteerd zouden worden. Aldus richtte de familie, enkele maanden vooraleer de overdracht zou plaatshebben, holderdebolder een reeks ondernemingen op, waaronder de UM, die een concessie kregen om de Congolese delfstoffen exclusief te ontginnen. In deze ondernemingen had de familie uiteraard een flinke vinger in de pap. De winsten die de Saxe-Cobourgs uit bedrijven zoals de UM puurden, bleken uiteindelijk vele malen hoger dan de rubberopbrengsten die Congo had opgeleverd toen het nog hun privébezit was.

In de eerste helft van de vorige eeuw bouwde UM enorme fabrieken in de Kempen om de Congolese grondstoffen te verwerken. Het afval werd in de natuur geloosd. Dat dit zeer schadelijk was, wisten ze in 1912 reeds toen het boekje “De doodende fabrieken der Kempen” verscheen. Om de milieuvervuiling in de Kempen maakten de Saxe-Cobourgs zich echter al even weinig zorgen als voordien om de rechten van de inboorlingen in de Congo. Op een kanker meer of minder werd niet gekeken. Misschien hoorde dat bij de tijdsgeest en kan men het de familie bijgevolg niet kwalijk nemen. Toch danken de huidige nazaten van de familie een deel van hun familiale rijkdom vandaag aan de manier waarop toen met het leefmilieu der Kempenaars is omgesprongen. Dat gebeurde met dodelijke gevolgen die de inwoners van Overpelt, Lommel en Balen vandaag ondervinden en die zichtbaar is in bodems waarop zelfs geen onkruid meer groeit.

“In het piekjaar 1950,” zo schrijft Rolf Falter vandaag in De Tijd, “bliezen de drie fabrieken van Balen, Lommel en Overpelt 125 ton cadmium in de lucht. Aan de grofste vervuiling kwam in 1974 een einde.” In heel die periode hoorde de familie Saxe-Cobourg tot de grootste aandeelhouders.

Schatkist

Wie in deze Kempense gemeenten aan longkanker sterft, moet bijgevolg beseffen dat hij een prijs betaalt voor de rijkdom die vroeger naar de schatkist van Saxe-Cobourg vloeide – en zich daar vandaag voor een deel nog steeds bevindt. Toen wielrenner Tom Boonen, een Balenaar, enige tijd geleden ten huize van Saxe-Cobourg ontvangen werd, bleek de gastheer niet te weten waar Balen lag. Psychiaters noemen zoiets “verdringing.” Boonen antwoordde beleefd dat Balen in de buurt van Mol lag. Hij had moeten zeggen: “Union Minière, sire. Zegt u dat niets?”

Inmiddels hebben de Saxe-Cobourgs al lang niets meer te maken met UM. De aandelen in hun vroegere holding werden van de hand gedaan eind jaren zeventig, vooraleer het met de Société Générale slecht begon te gaan. De citroen werd weggeworpen toen hij was leeggeperst. De Saxe-Cobourgs doen alsof ze met het afval niets te maken. Hun naam is haas. In Laken zit er geen cadmium in de bodem.

Als Umicore straks veroordeeld wordt om schadevergoeding te betalen aan de slachtoffers (hetgeen in België zeer onwaarschijnlijk is, maar theoretisch niet helemaal onmogelijk - vandaar de val van de Umicore-beurskoers deze week) zal de familie Saxe-Cobourg daar geen cent van moeten meebetalen.

Toch vind ik het hypocriet dat een lid van die familie, zoals Laurent, de Kempen komt bezoeken om in de buurt van zwaarvervuilde UM-sites een kijkje te nemen. Hij deed dat een tijd geleden in zijn hoedanigheid van voorzitter van KINT (Koninklijk Instituut voor het Duurzame Beheer van de Natuurlijke Rijkdommen en de Bevordering van Schone Technologie) en stak een vermanend groen vingertje op, vooraleer huiswaarts te keren naar de luxe die zijn familie een halve eeuw geleden vergaarde door zich van duurzaam beheer en schone bodems geen fluit aan te trekken.

Deugden

Union Minière kwam onlangs nog om een andere reden in het nieuws. In een recent boek onthullen twee Duitse onderzoekers dat de Nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog aan een atoombom werkten. UM leverde voor de Nazi-bom het vereiste uranium. Umicore ontkende het bericht onmiddellijk. De Belgicistische onderneming wil zich immers niet het odium nazi-collaborateur op de hals halen, want dat odium moet in België voorbehouden blijven voor de Vlaams-nationalisten. Toch is de onthulling van de twee Duitsers oud nieuws. Reeds in september 1943 meldde het Office of Economic Warfare in Washington in een officieel rapport dat “de mannen van de Société Générale op beide paarden gokken, zodat hun macht en rijkdom intact blijft, welk kamp de oorlog ook wint.”

Inderdaad. Terwijl de UM met de ene hand uranium leverde aan Hitler, leverde ze met de andere hand uranium aan de Amerikanen. Na 1945, toen de Koude Oorlog begon, werd het Congolese uranium pas echt van strategisch wereldbelang, met alle voordelen vandien voor de portemonnee in Laken. Vlaams-nationalisten is reeds zestig jaar aangepraat dat zij de Nazi-collaborateurs bij uitstek zijn geweest. Dat is natuurlijk niet zo. De families Lippens, Davignon, Leysen en Saxe-Cobourg zouden beter geboerd hebben, ongeacht wie de oorlog won, want de sluwen der wereld leggen hun ijzers in meerdere vuren.

Straks houdt de clanleider van de Saxe-Cobourgs weer zijn jaarlijkse nieuwjaarstoespraak tot de “gestelde lichamen.” Net als in zijn andere twee publieke sermoenen (die van 21 juli en kerstdag) worden de onderdanen dan aan hun plichten herinnerd: niet racistisch zijn, verdraagzaam zijn, solidair blijven, de zwakken en zieken niet aan hun lot overlaten, zorg dragen voor de natuur. Allemaal deugden waaraan de Saxe-Cobourgs zich nooit hebben gehouden.

Tja en die Belien die hoort gewoon bij zo'n ander rijk kamp. Kill'em all !

Dat past perfect in de Bourgouis mentaliteit. T'is zoals vroeger hé, Bourgouis heeft nu beetje grond gekregen in West-Vlaanderen, en in ruil doet hij braafjes verder zoals hij nu doet. Geen communautaire zever dus.

Brepoels zal ook wel beloond worden voor haar "nationalisme behoort tot de 18de eeuw" speech.

ik citeer Bourgois letterlijk: " Jaah, elke kans die ik zie om de koning te ontmoeten zal ik uiteraard aannemen, lang zal hij er niet meer zijn he, haha hahaha haha!"

Ik denk niet dat Bourgeois een gram minder republikein of separatist is geworden door zijn passage in Laken, maar dit is niet bepaald een handige zet van 'm vind ik. Een Vlaams minister moet verantwoording afleggen aan de Vlaamse regering, het Vlaams parlement en het Vlaamse volk, niet aan één of andere negentiende-eeuwse relikwie in Laken.

Koning Albert had een baby-sit nodig voor Filip !

Dit is de kern van de zaak waar veel mensen wel eens over kijken.

:rofl:

Wie ging er ook weer op reis met flupke koldertrog?

Ik zou het ook niet gedaan hebben, maar kan er mij nu eens 1 VBer eens uitleggen waarom een conversatie tussen tegenovergestelden niet zou mogen?
Ik kan onze burgemeester van onze stad niet horen of zien, toch heb ik met die vent regelmatig een vergadering.
Moet ik dan elke vergadering weigeren omdat ik niet akkoord ga met die persoon?

alleen achterlijke extremisten gaan niet in conversatie met anders denkenden.

Leg dan eens uit waarom Bourgeois het toch deed.

Tja, na Hugo een Bertje is het zeker de beurt aan Geertje om zijn Vlaams-nationalistische duit in het Belgische zakje te doen?

Van Vlaams-nationalistisch extremisme kan men de N-VA idd niet (meer) verdenken.
Geert heeft bij deze het ultieme bewijs geleverd dat (nog) moest geleverd worden, zeker?

meschien omdat internationale zaken ivm buitenlands beleid nog teveel in federale handen zijn?

Weet je écht niks beter dan deze 'misschien'?

jullie kunnen echt van een mug een olifant maken zenne

Geen idee. Daarom dat ik het ook een domme zet vind zeker?

Tja, dat hoort nu eenmaal bij de job van Bourgeois. Net zoals het bij de job van een parlemantariër hoort om de eed af te leggen na verkiezingen. Ik zal dus even de VB-ers citeren in het parlement : 'Ik zweer getrouwheid aan de koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van het Belgische volk'. Wat een verraders.:lol: :lol:

Is die eed van getrouwheid aan een onverkozen oppergaai dan niet afgeschaft voor het Vlaams parlement?