Slimmy Slam Slimbo |
13 juli 2003 19:11 |
Het Blok was zo’n tien jaar geleden de partij van de bokshandschoen, van de grove schuurborstel. Wat later kwam de agent, het gezin, en uiteindelijk het vredesteken: “Veilig Vlaanderen!”. Wat zich vandaag als de alternatieve gezinspartij wil presenteren, stak vroeger zijn extremisme nauwelijks onder stoelen of banken. Wat een mentaliteitsverandering! Kan dat zomaar op tien jaar tijd?
Ik geloof er weinig van. Herinneren we ons Guido Van Tastenhoye, die Brussel ‘desnoods wou uithongeren’, als het zich niet wilde aansluiten bij het onafhankelijk Vlaanderen. Denken we maar aan Roeland Raes, die zijn twijfels uitte over het verloop van de Holocaust. Hij werd wel uit zijn ambt ontzet, maar is nog steeds lid, en het extreem-rechtse blad “ ’t Pallieterke” had destijds geen goed woord over voor Dewinter, die in hun ogen hypocriet had gehandeld.
Alleen al de manier waarop het Blok de samenlevingsproblemen wil aanpakken, is bedenkelijk. Eigen volk eerst betekent vooral: eigen volk alleen. Een inwijkeling met een Belgisch paspoort mag blijven, maar het Blok wil wel alle naturaliseringen sinds 1991 ‘herzien’. Wat een mop! Een bedrijf dat wil afslanken, heeft het ook nooit over ontslagen, maar over ‘herstructureringen’.
Toch willen de meesten niet langer geloven dat het Blok extremistisch is, meer zelfs: sommigen raken uiterst geïrriteerd als je bovenstaande argumenten voorlegt. “Het Blok is een gewone partij die het iets harder formuleert dan de rest”, klinkt het dan vaak. Extreem-rechts kan dus op veel sympathie rekenen. Steeds vaker wordt het cordon sanitaire in vraag gesteld. “Laat ze eens in enkele gemeentes regeren, zoals Antwerpen, en we zullen wel zien of ze door de mand vallen.” Het Franse Front National (van Le Pen) heeft ook eens de leiding mogen nemen in steden zoals Toulouse. Resultaat: geen uitgangsleven meer, geen buitenlandse culturele manifestaties meer, islamkinderen worden op school verplicht om varkensvlees te eten. En zo’n toestanden willen we o.a. in Antwerpen binnenhalen, kom zeg! Je moet de moslims echt wel haten om zoiets fundamenteels, als het verplicht eten van varkensvlees, oogluikend toe te staan.
“Het Vlaams Blok zal nooit zo’n beleid voeren!” In het begin niet, neen. Gooi een kikker in een pot kokend water en hij springt er meteen weer uit. Maar zet hem in een kom water op een normale temperatuur, dat je echter slechts beetje bij beetje verhoogt, en je kan hem zonder problemen dood koken.
Maar de meesten zijn dit soort teksten met dit soort argumenten beu gehoord. Niemand wil nog geloven dat de Hitler-periode zich kan herhalen. Waarom? Dankzij de geschiedenislessen over fascisme, de anti-racisme-dagen,… Keer op keer werd het ons ingelepeld, en dan vooral door mensen die hun verhaal absoluut niet aan jongeren kunnen presenteren. Ik ben vele malen getuige geweest van gesprekken waarin 16-jarige Bloksympathisanten een 23-jarige organisator onder tafel babbelden, terwijl er nochthans voldoende tegenargumenten beschikbaar waren. Maar hij slaagde er gewoonweg niet in om deze deftig aan te wenden.
De media dragen ook schuld. Wie herinnert zich nog het debat tussen Filip Dewinter en Abou Jahjah? Wat een vondst! Laten we eens twee extremisten met elkaar op de vuist gaan, want dat lokt veel kijkers. Maar oplossingen komen er nooit uit. Nooit! Het enige wat we daarmee hebben bereikt, is dat de kloof tussen allochtonen en autochtonen nog maar eens is vergroot en dat een Knack-journalist kop van Jut werd. Fraaie prestatie!
Wanneer zullen de gematigde, maar toch charismatische leiders uit de Belgische en de migrantengemeenschappen eens rond de tafel gaan zitten, om concrete oplossingen voor concrete problemen uit te denken. Zo dom kunnen de mensen toch niet zijn, dat zoiets onmogelijk is? Maar de manier waarop we het vandaag aanpakken, waar iedereen vooral om zijn eigen hachje bekommerd is, heeft al voldoende bewezen dat het niet werkt.
En dit alles zorgt ervoor dat extreem-rechts meer en meer op de gekke koeieziekte gaat gelijken: vrijwel iedereen weet ongeveer wat de gevaren zijn, maar bijna niemand is er nog persoonlijk bang van.
|