Politieke taal
 

Ik wil even terugkomen op het punt dat:
De spontane, clandestiene, summiere, anorganische, sporadische affectie congruent is aan een cynische goeroe zonder dat een emoe voor Bourgondisch remgeld opteert. ‘Grandioze bolleboos’: zei de emancipatie-conjunctuur met demonische preut. De pragmatische necrofilie vormt complexen voor extatische consultanten, tegelijkertijd is de nostalgische euforie, zonder periferie, een megalomane beroepsfederatie. De catastrofale attractie was een assonantie met dyslectische alliteraties. Een enjambement is een eufemistisch communisme voorzien van: racisme, realisme, terrorisme, anarchisme, protestantisme, satanisme, extremisme, nazisme en daarnaast ook toerisme.
De nasale en orale organisatie is een portaal met orthopedische pedofielen. De exhibitionistische regering is een abdicatie die een associatie nomineert in tegenstelling tot de controversiële indicatie die impotentie en zelfreductie voortbrengen. Met dit gezegd zijnde is de schizofrenie van een crematie, vergezelt van een vergeet-mij-nietje, zeker geen belasting met toegevoegde waarde. Dit betreffende een mortuarium dat zonder gecondoleerde urne fierljept. Deze monarchie die ‘kinnekesvlees’ sponsend, in verband gebracht met de karmijndraconische wrongel die geen struise meringue met een falset was. Dit als ondersteuning van het gehucht met incest waar bloedverwantschap niet duid op een notionele intrestaftrek, wat met zich meebrengt dat het vruchtgebruiktestament de successierechten verwerpt.
Alles van de politiek Vlaamse taal, voor u op een rijtje gezet door
P. D.D. en X. V.