"Poezie over de profeet sas"
 

(Speciaal voor allochtonen en autochtonen "zonder discriminatie" die arabisch kunnen lezen en begrijpen)

http://islamonline.net/arabic/arts/2.../images/01.ram


http://www.islamonline.net/Arabic/ar.../listen/02.ram

Oum kaltoum aan het zingen over de profeet, heel mooi !

http://www.islamonline.net/arabic/ar...ges/01-d3.mpga


Yussuf islaam liedje lijkt op een klaagzang uit de 13 eeuw.

http://www.islamonline.net/arabic/ar.../images/01.ram
http://www.islamonline.net/arabic/ar.../images/02.ram

turkish.

Over hitler is er ook "poezie" geschreven:roll:

De grootste tyrannen in de geschiedenis zijn steeds vereerd geworden met de grootste lofzangen. Of dat nu een romeinse keizer was, of Mohammed, of een van de meer recente onmensen zoals Hitler, Stalin, Mao of Pol Pot.

Tiens, had ik niet al ergens gezegd dat leiders die het van lofzangen moeten hebben doorgaans waardeloze en onmenselijke figuren zijn, zoals Hitler, Stalin, Mao, Pol Pot, ...

Zuurpriumen behoren niet tot deze thread, er zijn genoeg threads waar je gebral kunt uitspuwen.


P.S: Deze thread is geopend als doel om is een beetje uit de negatieve sfeer van hysteria te ontkomen zowel aan de kant van de moslims (onze kant) als aan de andere kant, een als je iets positiefs kunt zeggen plakt dat maar hier of anders "smoeltje houden".

Als je enkel iets in het Arabisch hebt te zeggen, hoe wil je dan dat de andere kant iets positiefs kan zeggen...

Lees de bovenste opmerking van mijn post.

[SIZE="4"]

Citaat:

(Speciaal voor allochtonen en autochtonen "zonder discriminatie" die arabisch kunnen lezen en begrijpen)

[/SIZE]

Over een figuur zoals Mohammed valt echt weinig positiefs te vertellen.

En wie beslist 1. wie een zuurpruim is en 2. dat die hier niet horen?

Wat zou je ervan vinden dat de VS zouden vinden dat iedereen die sympatiseert met terroristen niet op het WWW hoort?

Het lijkt me meer waarschijnlijk dat de islamieten uit die negatieve sfeer moeten komen en met wat "poezie" gebral over uwe mohammed gaat dat zeker niet lukken, het is in die klootzak zijn naam dat er nu mensen worden vermoord.

Er zijn mensen die daar absoluut geen belangstelling voor hebben en gewoon hun westerse levenstijl willen verder zetten.

Blijkbaar kan dit niet meer in deze tijd omwille v/d aanwezigheid van moslims hier!

Ik weet één iets jullie gemeenschap had al over heel de wereld een reputatie, maar nu hebben jullie allemaal een serieuze STEMPEL op jullie kop.
Ik denk dat de werkgevers nu met plezier die boete zullen betalen als ze op die manier maar geen moslims in dienst moeten nemen.
Jullie reactie heeft meer schade aangericht dan goed.
Er waren nog mensen die jullie een kans wilden geven, maar die zal ook wel met de noorderzon verdwenen zijn.

http://www.usc.edu/dept/MSA/fundamentals/prophet/

[SIZE="3"][/SIZE]

(Speciaal voor allochtonen "zonder discriminatie" die nederlands kunnen lezen en begrijpen)

Geluk & paradijs

In eige stijl, tusse ’t ontbreke van beelden & siergepluimte
orakelt ’n spreker vooraan, in ’n volgelope gebedsruimte
verzen & tekste citerend uit het enige ware heilige boek,
wijl manlijke leden zitte vooraan & vrouwe gezet in de hoek.

Predikt volle sermoene van vredeswil of messcherpe haat,
gerichte pijlen op zondaars wier leven uit hellen bestaat,
’t kritisch denke gewurgd, op dreiging van slaag & buite
wie heeft lef op straffe des doods, in te slaan d’ eige ruite ?

Biddend vijfvoudig levenslang met neuspunt boven ’t stof
& wat ‘r dan ook tussetijds gebeurt, in ‘t gebed niets dan lof
knielt & smeekt om vergeving voor in oneer gedane zonden,
& belooft zowaar vanaf nu, d’ dwaling voorgoed af te ronden.

Niet voor discussie vatbaar, tekste letterlijk interpreter’nd
bij de hand de eeuwige wet & soms rats van buite citerend,
wijst aan de punte & komma’s, niet heel begrijp’nd ’t Woord
& onwetend dat diep in zichzelf, de Logos wordt vermoord.

Ontzegd gelijke rechte, aan ruim d’ helft van ’t Wereldvolk
leeft in d’ schaduw van ’t verleden, omhuld in religieuze wolk
beroept op god’lijk bevel, als zoete waarheid immer wederom,
of misbruikt in ego’s belang, verbuigt wat recht is naar krom.

’t Gevoel te worde beledigd, in extreem gelovige snel geraakt
gekwetste trots alleen te helen indien met bloed gewraakt,
diep in zichzelve nooit gevoeld, dat Wereld bestaat uit Één
& ziet alles gefragmenteerd met ideëen van ’n ander te leen.

Gaat op weg de extremist, hart vervuld van ’t razend kwaad
die zijn haat & toorn duiz’ndstukkig d’ lucht invliege laat,
‘t verstand op nul gezet, geen tel gedacht aan peis & vree
& pakt onderweg naar ’t paradijs, nog ’n passant of 10 mee.

Al die ontploffende zielen, hoe halen ze ’t in hun hoofd
dat bij leed & dood gezaaid, ’n plaats in d’ hemel is beloofd
wazig omfloerst zelfbeeld, ingekleurd door ‘n ander bijziende
nooit zijneige ‘ns afgevraagd of medemens dit écht verdiende.

O waarom is ’t zo moeilijk te zien/te voele die Parel in ’t Hart,
Overvloeiende schepping, stromende uit ons diepste part
van ’t eeuwige Lied der Liefde, verheft de Ziel op aarderond
in jubel van geluk & paradijs nú, waar Mens zich steeds bevond.

;-)

[SIZE="4"]Veroordeling[/SIZE]

Luister naar dit:

gisteren kwamen zes vietkong mijn dorp door.
daarom werd dit, mijn dorp, gebombardeerd,
geheel verwoest – wat leefde werd gedood.
als ik terug kom in dat dorp nu, een dag later,
dan valt er niets te zien dan wolken stof,
en de rivier, die altijd nog doorstroomt.
de pagode heeft geen dak en geen altaar,
van huizen is alleen de grondslag over.
de bamboebossen – die zijn weggebrand.

hier in het bijzijn van de ongeschokte sterren
in de niet zichtbare aanwezigheid van alle volken
die op aarde leven
laat ik mijn stem verheffen om een oorlog
zo vuil als deze aan de kaak te stellen –
de moord van broers op broers !
ik heb een vraag: Wie heeft ons aangezet
om zó de een de ander te vermoorden ?

wie er ook luisteren mag, wees mijn getuigen.
aanvaarden kan ik deze oorlog niet,
dat kon ik nooit en zal ik nooit.
ik moet dit duizendmalen zeggen voordat ik
gesneuveld zijn zal.

ik voel mij als de vogel die wegsterft
voor het behoud van zijn gezel –
bloed breekt uit zijn gebroken snavel en hij schreeuwt
‘pas op ! keer om !, ’t gezicht naar echte vijanden,
eerzucht, geweld, haat en begerigheid !’

de mensheid kan nooit onze vijand zijn,
ook niet de mensen die men Vietkong noemt.
welke broer blijft over, als wij ménsen doden ?
met wie moeten wij dan leven ?

thich nhat hanh

[SIZE="4"]Besluit[/SIZE]

je vecht tegen ons
omdat wij vechten tegen haat,
terwijl jij leeft van haat en geweld
om kracht

jij vloekt ons uit
omdat wij op geen mens
een etiket gaan plakken,
geen vuurloop op hem richten.

jij oordeelt ons
omdat jij niet ons bloed gebruiken kan
om je schuld van hebzucht en begeerte
af te betalen,
omdat je ons niet weg kan duwen
van ’s mensen zijde
waar wij staan om heel het leven te beschermen.

je moord ons uit
alleen omdat wij onze hoofden buigen
voor liefde van de mens
en voor de rede,
omdat wij weigeren
onwrikbaar
de mensen ooit gelijk te stellen met
de wolven.

[SIZE="4"]Noem Me Bij Mijn Ware Namen[/SIZE]



zeg niet dat ik morgen ga -
als zelfs vandaag nog komen moet.

kijk naar me: elke seconde verschijn ik hier
om een knop aan een lentetak te zijn,
een vogel met nog tere vleugels
die in mijn nieuwe nest leert zingen,
om een rups te zijn in het hart van een bloem,
een juweel omgeven door gesteente.

altijd nog kom ik hier om te lachen en te huilen,
te vrezen en te hopen.
het ritme van mijn hart is het komen en gaan
van al wat leeft.

ik ben de eendagsvlieg die van gedaante wisselt
op het water van de rivier.
en ik ben de vogel die een duikvlucht maakt
en verorber die vlieg.

ik ben de kikker die vrolijk zwemt
in het heldere water van een vijver.
en ik ben de ringslang die stil nabijkomt
en voed me met de kikker.

ik ben het kind in Oeganda, vel over knook,
mijn benen dunne stokjes.
en ik ben de wapenkoopman,
die dodelijk tuig aan Oeganda verkoopt.

ik ben het meisje van twaalf,
een bootvluchtelinge die zich in zee stort
na door een zeerover te zijn verkracht.
en ik ben de zeerover,
wiens hart niet kan zien
en niet liefhebben kan.

ik ben lid van het politbureau
met macht in zijn handen.
en ik ben de man die zijn bloedschuld
aan het volk moet betalen
en langzaam sterft in een werkkamp.

mijn vreugde is als de lente, zo warm
dat de bloemen op de hele aarde ontluiken.
mijn pijn is als een rivier van tranen,
zo onmetelijk dat zij alle oceanen vult.

noem me daarom alsjeblieft bij mijn ware namen,
zodat ik al mijn huilen en lachen tezamen hoor,
zodat mijn vreugde en pijn één zijn.

noem me alsjeblieft bij mijn ware namen,
zodat ik kan ontwaken
en de deur van mijn hart zal open staan,
de deur van mededogen.

assalaam alaikum,

bij dit laatste gedicht schreef thich nhat hanh zelf hetvolgende commentaar:

There are many young girls, boat people, who are raped by sea pirates. Even though the United Nations and many countries try to help the government of Thailand prevent that kind of piracy, sea pirates continue to inflict much suffering on the refugees. One day we received a letter telling us about a young girl on a small boat who was raped by a Thai pirate. She was only twelve, and she jumped into the ocean and drowned herself.

When you first learn of something like that, you get angry at the pirate. You naturally take the side of the girl. As you look more deeply you will see it differently. If you take the side of the little girl, then it is easy. You only have to take a gun and shoot the pirate. But we cannot do that. In my meditation I saw that if I had been born in the village of the pirate and raised in the same conditions as he was, there is a great likelihood that I would become a pirate. I saw that many babies are born along the Gulf of Siam, hundreds every day, and if we educators, social workers, politicians, and others do not do something about the situation, in twenty-five years a number of them will become sea pirates. That is certain. If you or I were born today in those fishing villages, we may become sea pirates in twenty-five years. If you take a gun and shoot the pirate, all of us are to some extent responsible for this state of affairs.

After a long meditation, I wrote this poem. In it, there are three people: the twelve-year-old girl, the pirate, and me. Can we look at each other and recognize ourselves in each other? The tide of the poem is "Please Call Me by My True Names," because I have so many names. When I hear one of the of these names, I have to say, "Yes."


assalaam alaikum

redwasp