| Doomy |
8 februari 2006 19:19 |
Gemengde gevoelens bij cartoonrel
Ik heb nogal wat gemengde gevoelens en bedenkingen bij de cartoonrel omtrent de afbeeldingen van de profeet Mohammed in de provinciale Deense krant Jyllands-Posten:
*) Het is nog niet zolang geleden dat je in België ook niet de spot mocht drijven met het kristendom of buitenlandse staatshoofden. In mei 1985 kwam wijlen paus Johannes-Paulus II op bezoek in België. Wie toen kritiek gaf op de paus had het geweten. Ik had het als jonge anarchist toen aangedurft om een stripverhaal te maken en te verspreiden waarin nogal ferm de draak met de paus werd gestoken. Resultaat: ik mocht het komen uitleggen op het politieburo, mocht enkele uren als een zware krimineel in de cel zitten, en kreeg een huiszoeking aan mijn been. Ik hoop maar dat we nu niet terugkeren naar de slechte oude tijd dat God, zijn profeten, en zijn vertegenwoordigers op Aarde niet mochten bekritizeerd worden. In Europa hadden ze beter vroeger wat meer dergelijke spotprenten over het kristendom gemaakt. Geestelijken moeten ons niet dikteren met wat we wel of niet mogen lachten. Voor kritiek op godsdienst heeft men in Europa te hard moeten strijden. Vaak werden daarvoor mensen op de brandstapel gebracht. Het zou een belediging voor deze mensen zijn als we nu zouden terugkeren naar Middeleeuwse toestanden waarbij op godslastering vervolging of zelfs de doodstraf stond.
*) Uit bovenstaande blijkt dat een verbod op godslastering in de praktijk vaak een verbod is om zijn vertegenwoordigers op Aarde te bekritizeren. Want waar begint en eindigt het rijk van God? Maken zijn vertegenwoordigers op Aarde (de geestelijken dus) er ook deel van uit, of zijn het ook maar feilbare mensen?
*) Als God en zijn profeten dan zo machtig zijn als hun aanhangers beweren, waarom kunnen God en zijn profeten zich dan niet zelf verdedigen? Waarom moeten ze het vuile werk door mensen laten opknappen door ze degenen die hen belasteren te laten vervolgen, de mond te snoeren, of te vermoorden?
*) Misschien kunnen moslims eens te rade gaan bij de Belgische Getuigen van Jehovah? Hun woordvoorder Marc Monsieur drukt het zo uit: "Dat Getuigen opduiken in humoristische beelden geeft ook aan dat we bestaan. Ik zie het niet negatief. Tegelijk kunnen deze clichés een signaal zijn dat we onze kommunikatie beter moeten verzorgen. Het is aan ons om een juist beeld te verspreiden.".
*) Het is duidelijk dat in sommige landen de rellen door het regime zijn toegelaten om de bevolking een uitlaatklep te bieden over het ongenoegen over het falen van het regime (korruptie, armoede, onderontwikkeling,,...). Het Westen dus als zondebok voor het eigen falen. Gelukkig keurt de meerderheid van de moslims het geweld tegen andersdenkenden af.
*) Wat de Deense cartoons betreft: de meeste zijn zodanig flauw of zelfs braaf dat ze eigenlijk geen aandacht waard zijn, laat staan een wereldwijde rel. Alleen deze over zelfmoordterroristen die zichzelf net opgeblazen hebben en in de hemel vaststellen dat er geen maagden meer overgebleven zijn is nog een beetje grappig en origineel te noemen. Verder is het moslims blijkbaar ontgaan dat een van deze cartoons geen kritiek geeft op de islam maar op de joernalisten van de Deense krant: een Deense schooljongen die Mohammed heet schrijft in het Perzisch op een bord: "Jyllands-Posten's joernalisten zijn een bende reaktionaire provokateurs".
*) Wel is het nogal hypokriet dat die Deense krant zich nu op de vrije meningsuiting beroept. Enkele jaren geleden weigerde ze blijkbaar een aantal Jezus-cartoons te publiceren omdat ze "de lezers kon beledigen" en "niet grappig waren". Tekenaar Christoffer Zieler vond die weigering nogal vreemd omdat hij ze eerst aan een aantal protestantse dominees had voorgelegd en die er best mee konden lachen. Waarmee meteen duidelijk is dat de Deense krant er een erg selektieve vrijheid van meningsuiting op nahoudt (alleen als het haar toevallig uitkomt) en het haar dus om het provoceren van moslims ging.
*) Uit moslimhoek komt de meest originele reaktie van de Arabisch-Europese Liga (AEL) van Dyab Abou Jahjah: ze publiceert anti-semitische cartoons over de Europese taboes zoals de holocaust en het negationisme. "Jullie willen met onze taboes lachen? OK, dan gaan wij ook eens met jullie taboes lachen! Eens kijken hoe konsekwent jullie dan nog zijn met jullie verdediging van vrije meningsuiting". Dit is in ieder geval een betere reaktie dan op te roepen tot censuur en het straffen van degenen die de cartoons maakten. Het is ook hun demokratisch recht. Daarmee reageert de AEL eigenlijk op dezelfde manier als de Belgische vrijzinnigen: "Als er met de vrijzinnigheid wordt gespot, bijvoorbeeld in een cartoon, dan zouden wij daarop ook via een cartoon reageren", aldus Michel Magits, voorzitter van de Unie Vrijzinnige Verenigingen.
*) Ten gronde heeft het AEL een punt: als de ene mag lachen met de gevoeligheden van een ander, waarom mag een ander dan ook niet lachen met de gevoeligheden van de ene? Anti-semitische grappen zijn misschien flauw, maar niet flauwer dan deze over moslims en vreemdelingen. Inderdaad: waarom mag er eigenlijk niet worden gelachen met de Holocaust? Dat dit vlak na de Tweede Wereldoorlog niet opportuun was is begrijpelijk, maar na meer dan 60 jaar zou dit nu toch moeten kunnen? Men lacht toch ook met natuurrampen en historische veldslagen (zoals deze van Napoleon)? Alsof je daardoor een overtuigde nazi zult worden. Zelfs anti-nazis vertellen aan de toog soms eens moppen over de gaskamers ("Fritz, geef maar gas!"). Meer zelfs: veel van die cynische grappen kwamen van de gevangenen van de konsentratiekampen zelf. Lachen met mizerie is nu eenmaal een manier om het leed dragelijker te maken.
En wat negationisten betreft: laat die maar gewoon zichzelf belachelijk maken in plaats van hen te vervolgen. Vroeg of laat vallen ze toch wel door de mand. Alleen steenezels nemen hen serieus. Waarom geen anti-negationistische cartoons om dit soort idioten in hun hemd te zetten? Dit is veel efficiënter dan hen in de bak op te sluiten en ze zo een martelarenstatus te geven.
*) Geweld om andersdenkenden de mond te snoeren is onaanvaardbaar. Maar het "Vlaams" Blokbelang is wel niet de meest geloofwaardige verdediger van het recht op vrije meningsuiting. Zelf sleurden ze in het verleden vaak joernalisten voor de rechtbank die durfden te berichten over haar bruine verleden. En waar is de slechte oude tijd dat Filip Dewinter en co. andersdenkenden op straat in elkaar sloegen? Wie in de jaren 1980 voor warenhuizen ging gaan betogen voor een boykot van het (door het "Vlaams" Blok gesteunde) apartheidsregime kreeg gegarandeerd op zijn bek van verontwaardigde Blokkers.
*) De konsumentenboykot in de islamitische wereld van Deense produkten gelijkstellen met gewelddadige betogingen is onzin. Als men het recht van vrije meningsuiting van het individu verdedigt, dan moet men ook het recht van datzelfde individu om bepaalde produkten te boykotten aanvaarden. In een demokratie hebben mensen niet alleen het recht om hun mening te zeggen, maar ook om produkten te boykotten.
*) De Denen zijn nogal hypokriet als ze er enerzijds trots op zijn dat ze de strengste anti-immigratiewetten ter wereld hebben (zelfs in die mate dat etnische Denen die met iemand van buiten de EU of Noord-Amerika getrouwd zijn moeten emigreren), maar anderzijds toch in de landen van die o zo ongewenste vreemdelingen geld aan hen willen verdienen (zolang ze maar in eigen land blijven). Dan zijn moslims die Deense produkten boykotten een stuk konsekwenter dan de Denen. Misschien is de Deense vreemdelingenhaat wel de echte reden van de konsumentenboykot van moslims?
*) Dit toont meteen aan wat de ekonomische gevolgen zijn van "eigen volk eerst": het leidt tot verlies van banen en inkomsten. Je kan niet enerzijds iemand voortdurend te kennen geven dat hij ongewenst is en dan ook nog eens verwachten dat hij ook zijn geld aan jou zal willen uitgeven door je produkten te kopen.
|
