Het recht op vrije meningsuiting
 

Waarom spreek ik zulke 'harde' taal?

Ik beroep mij hiervoor op het recht op vrije meningsuiting, dat in deze maatschappij als ABSOLUUT wordt bestempeld.

Maar moest ik ooit verdwijnen, weet dan dat ik niet onaangekondigd op wereldreis ben of zo.

Mensen die teveel weten, 'verdwijnen' soms. Of ze worden op klaarlichte dag in het zicht van iedereen vermoord, en de dader verdwijnt zonder een spoor. U weet wel hoe dat gaat.

Dit wou ik nog even zeggen alvorens ik mij terugtrek. Ik heb mijn zegje gedaan.

Maar in elk geval heb ik niemand persoonlijk verweten of uitgelachen.
De meest kwetsende waarheden heb ik zelfs achterwege gelaten. Als je weet dat je mensen met bepaalde uitspraken gaat kwetsen, is het dan niet beter ze gewoon achterwege te laten? Is het recht op vrije meningsuiting wel ECHT absoluut, zoals we menen te mogen denken?
In dat geval moet ik mij geen zorgen maken.

Misschien klonk ik hier en daar wel wat arrogant. Arrogantie is waarlijk de ondeugd van wijze mensen.

Maar ZONDER deze arrogantie zou het met waarheid slecht zijn gesteld in de wereld.

Misschien tot nog eens...

;-)

HA HA HA Geloof dat maar niet! Recht om te luisteren dat heb je!