Het Turkse volk: een heldenvolk
 

DE KOREA OORLOG

"While the Turks were for a long time fighting against the enemy and dying, the British and Americans were withdrawing. The Turks, who were out of ammunition, affixed their bayonets and attacked the enemy and there ensued a terrible hand to hand combat. The Turks succeeded in withdrawing by continuous combat and by carrying their injured comrades on their backs. They paraded at Pyongyang with their heads held high." - G.G. Martin - British Lieutenant General


"The heroic soldiers of a heroic nation, you have saved the Eighth Army and the IX'th Army Crops from encirclement and the 2nd Division from destruction. I came here today to thank you on behalf of the United Nations Army." - General Walton H. Walker, Commander, Eighth Army

(POW betekent prisoner of war)

The Turkish POWs were one of the most amazing stories of the Korean War. As some of you already know, US and British POWs, the two biggest contingents, didn't do very well. Almost 40% of our POWs died, mostly of sheer neglect and depression. Morale broke down in the enlisted POW camps; there were no escapes, and dozens of captured GIs turned traitor.

The Turkish POWs had a totally different record. None of them died of natural causes -- their comrades wouldn't let them. Turks shared their rations, watched over their sick, and kept their pride.

Eventually the Chinese psy-war officers stopped bothering to try to subvert the Turks.

Not one Turkish prisoner turned traitor. There was one who was thinking about it -- but, as his comrades explained in interviews after the war, they couldn't let him disgrace them, so they "regretfully" strangled him before he could contact the Chinese guards.

You've gotta love an ally like that. I have this terrible feeling that if we lose Turkey over the Iraq mess, we'll wake up about ten years from now and realize that democratizing all the Arabs in the world (even if we manage it, which we won't) isn't worth losing a friend like Turkey.

http://www.exile.ru/2005-April-22/war_nerd.html

Ik zat met mijn zus in een auto toen ik zag dat een Nederlandse man zijn vrouw met vuisten inelkaar aan het slaan was op straat waar hun twee kinderen bij stonden. De kinderen waren aan het huilen en aan het schreeuwen. Ik ben meteen op hen afgelopen. Ik heb de man en de vrouw uitelkaar gehaald. Toen heb ik de man daar weggestuurd. Mijn zus had inmiddels de politie gewaarschuwd. De kinderen waren ontzettend dankbaar omdat ik ingegrepen had. Nu groeten ze me nog altijd wanneer ze me zien en maken we soms een praatje. Dat geeft een goed gevoel.

Ik wil met deze topic bereiken dat Vlamingen de Turken in Vlaanderen waarderen. Dat jullie blij zijn dat we er zijn. Dat jullie je realiseren dat we een toegevoegde waarde hebben. Dat we gemist zullen worden wanneer Turken naar Turkije zouden vertrekken. Ik wil bereiken dat Vlamingen van Turken gaan houden en dat Turken van Vlamingen gaan houden.

Ik heb een keer een verhaal gehoord maar ik weet niet of dit verhaal klopt. Mischien kunnen enkelen op dit forum dit verhaal bevestigen.

Een klein Nederlands jongetje was in Nederland in een kanaal gevallen. Hij kon niet zwemmen. De Nederlanders die er waren die keken ernaar en riepen brand maar deden verder niets. Toen kwam een Turkse slager rennend aan en sprong met kleren en al het kanaal in. Het bleek echter dat de Turkse man zelf niet kon zwemmen. Hij had met veel moeite zichzelf gered. Het kind heeft het niet gered.

Dat bereik je enkel door je te integreren en vlaming tussen de vlamingen te worden.
Zolang het verfoeilijke turkse nationalisme blijft voortleven bij de turken hier is er een duidelijke scheidingslijn voor veel vlamingen : Jullie en Wij.

Ik heb niets tegen turkse tradities en gewoontes. Ook religie heeft er niet veel (wel iets) mee te maken.
Het gaat er bijvoorbeeld om dat ik veel turkse vaders en moeders hier in Gent Turks tegen hun kinderen hoor praten en dat die kinderen bijgevolg amper nederlands kunnen. En dus slecht presteren op school. En dus geen deftig werk vinden.... enzovoort.

Ik vind dat turken hier in Belgie te weinig de keuze maken voor hun nieuwe vaderland. (en zijn taal en geplogenheden...)
Zolang ze dat niet doen zullen Vlamingen nooit van Turken 'houden'.

Er zit zeker een kern van waarheid in jouw bericht.

Haha, jij was getuige van de acties van Rob Verreycken.:-D

Integreren als Vlaming tussen de Vlamingen? Ik vind het belangrijker een mens te zijn onder mensen.

Niks mis met Turkse ouders die Turks praten met hun kinderen. Mijn ouders hebben dat ook altijd gedaan. Toch beheers ik het Nederlands nagenoeg perfect, zowel in het spreken(weliswaar met een limburgse tongval) als het schrijven en lezen. En dat is het geval met iedereen van mijn generatie. Thuis praat je het plaatselijk dialect of je moedertaal. Het is op school dat je de onmgangstaal moet leren. Ik snap niet goed hoe het komt dat jonge allochtonen amper Nederlands kunnen. Waarschijnlijk waren de leerkrachten vroeger capabeler.



Het Turkse volk een heldenvolk? Ze hebben er in ieder geval aanleg voor. Mijn buren, een oervlaamse brave familie, werd lastig gevallen door een Italiaan. Het kwam tot een handgemeen op straat. De Turken uit de buurt schoten onmiddellijk in actie en kwamen tussenbeide tot de politie arriveerde. Ondertussen bleven de andere Vlaamse buren netjes binnen en keken vanachter hun gordijntjes naar het schouwspel.
En Turk4ever, dat verhaal van die Turk die niet kon zwemmen maar toch het water insprong is waar.

Die turken, allemaal faggots, en wannabe-Hunnen.
De verhalen die Turk4ever verteld, zo kan ik er ook over soldaten van het Vlaams Legioen en Vlamingen van SS Langemarck vertellen.

Heimelijk droomt gij ervan om Turk te zijn. Geef het maar toe.

:lol: :lol: :lol: niet goed wijs zeker?

De Turken en Germanen hebben meer dan een millenium lange bloedsband met elkaar. Zijde aan zijde streden ze tegen de geallieerden in WO I. In WO II koesterden zij veel sympathie voor de Duitsers en verklaarden pas begin 1945 de oorlog aan Duitsland. Daarna stuurden zij vele landgenoten om Duitsland terug op te bouwen. :mrgreen:

Is dat niet het verhaal van 'eigen volk eerst'?

Sorry ik ken het verhaal niet. Ik ken wel het verhaal van die Turkse jongen die zijn Nederlandse leraar doodschoot omdat hij boos was. :|

Hoe zat het nu ook al weer met die Turkse helden in Armenië? Naar het schijnt doen de Turken ook aan ontwikkelingshulp in het achtergestelde bergachtige Koedistan tot grote tevredenheid van de plaatselijke bevolking. Iets dergelijks is ook aan de gang in Cyprus waar men arme Cyprioten het licht laten zien als het ware als missionarissen van de Turkse taal en cultuur.

Geen enkel probleem met Turken.

Marokkanen daarentegen ...

Maar de meeste mensen weten niet wanneer het Turken of Marokkanen zijn he, daar zit ook een groot deel van het probleem voor de Turken.

:lol::lol::lol:

Ik denk dat we op sollicitatiebrieven bij nationaliteit voortaan "Nederlander met Turkse achtergrond" moeten schrijven.

Maar is het niet zo ? De meeste "problemen" komen altijd voor met marokkanen .

Jullie hebben daar in Nederland toch al een speciale term voor niet ? ;-)