Nieuwe PVDA?
 

"Geen extremisme. Wel vernieuwde PVDA

De PVDA in 2006 is een vernieuwde partij. In de PVDA-leiding werden de afgelopen jaren felle debatten over de nieuwe partijoriëntatie gevoerd. De PVDA rekent zich niet bij "extreem-links". In de partij is geen plaats voor links radicalisme of dogmatisme. Vandaar ook dat de werking van de partij drastisch werd veranderd. Net zoals het lidmaatschap van de partij, waarbij de deuren breed werden opengezet. Wij maken deel uit van de brede communistische arbeidersbeweging. Ja zeker, om een einde te maken aan de uitbuiting en onderdrukking streven wij naar een socialistische maatschappij. Maar even zeker willen wij niet 500 meter voor de mensen uit lopen. Wij willen samen met arbeiders, jongeren, syndicalisten, democraten en progressieven lopen. Niet om gewoon mee te lopen. Wel om onze ervaring en onze marxistische inzichten in het debat te brengen. Dat is ook de kern van ons optreden bij de kiwicampagne die door PVDA-dokter Dirk Van Duppen werd opgestart. En van ons optreden tijdens de strijd tegen het Generatiepact. Niet om de woorden, maar om de daden zijn de voorbije maanden 369 arbeiders, syndicalisten en jongeren lid geworden van de PVDA."


Gaat het om een fundamentele verandering van de PVDA of om een 5 jaarlijkse koersveranderingen? Ik vind het een sterke uitspraak voor een partij als de PVDA om opeens te zeggen dat er binnen de PVDA geen plaats is voor "dogmatisme" en "links-radicalisme" gezien de leden en militanten van die organisatie gedurende tientallen jaren niets anders hebben geweten en daarin geschoold zijn. In een ander nummer van Solidair heb ik gelezen dat ze genuanceerdere standpunten zullen innemen en een dialectische methode hanteren met standpunt rond Saddam als voorbeeld hoe het niet moest.

Ander opvallend feit is dat daar waar ze eerst zichzelf zagen als de nieuwe arbeiderspartij, ze opeens de deur lijken open te houden (op een afwachtende manier) voor andere initiatieven. Ik vermoed echter dat ze pas iets zullen ondernemen als het een succes wordt en dat ze tot die tijd zich zullen blijven profileren als de partij links van de SP.a. In zeker zin kopen ze nu wat tijd.

Een fundamentele verandering in die zin dat de PVDA geen marxistisch-leninistische partij zou willen zijn niet, maar wel een fundamentele verandering van de werkstijl, van de manier van omgaan met de eigen leden, met de mensen waar de partij zich naar toe richt.
De PVDA zegt dit niet 'opeens'. Er is sinds de affaire resist en het ontslag van de voormalige algemeen secretaris een rectificatiebeweging ingezet die stilaan vruchten afwerpt (zoals de campagne rond het kiwimodel en rond het brugpensioen). De bilans van de overwinningen in Herstal en in Zelzate (verkiezingen 2000) zijn daarin van groot belang.
Die rectificatie gaat de strijd aan met links-revisionisme zoals gauchisme en dogmatisme

Dat gaat over iets anders denk ik
Hier is de passage die je,denk ik,bedoelt:

Citaat:

Het boek is erg genuanceerd. Dat is een stijlbreuk met de PVDA-reputatie van zwart-wit denken. Peter Mertens. Juist. Ik ben ervan overtuigd dat de huidige partijleiding daarvoor kiest. De wereld is niet zwart-wit. We moeten meer dialectiek in ons onderzoek en in ons optreden brengen. Een voorbeeld? Bij het uitbreken van de tweede Golfoorlog in Irak zei de PVDA: "niets zal nog zijn zoals voorheen" en "de oorlog in Irak is dezelfde als de oorlog in de fabrieken." Van die alles-of-niks-logica moeten we af. Ook het gevecht rond het afpakken van de douchetijd in een fabriek is belangrijk.

uit dit artikel: http://www.ptb.be/scripts/article.ph...g=2&obid=30064
ook aan te raden overigens als je de strijd tegen de liquidatiestroming binnen de pvda en de gevolgen voor vandaag wilt begrijpen.
Ik heb rap een voorbeeldje gezocht van die alles-of-niks logica:
http://www.ptb.be/scripts/article.ph...g=2&obid=15190
Lees en analyseer dat eens, maar het is tekenend voor de lijn die werd gehanteerd tot de verkiezingen van 2003 (die trouwens ook tot de lijst resist geleid heeft)

Een interne afrekening van de eeuwige leiding met de vorige AS, zo lijkt het... Ludo Martens heeft niemand iets te verwijten van ongenuanceerd denken. Ik acht de leiding zelf ook moeilijk in staat een opportunistische koers te gaan varen; lijkt mij onmogelijk voor Merckx, Mertens en Martens...

Ok, dat de evolutie al een tijdje bezig is maar als ik me niet vergis is het de eerste keer dat het zo cru wordt gesteld. Enfin ik vind toch dat het cru wordt gesteld in die tekst.

Hmmm. Misschien eerder een conflict tussen de "jongeren" en "ouderen" waarin die "jongeren" geen ideologische hard-liners zijn die zich in de eerste plaats focussen op de dagdagelijkse problemen waarmee mensen te maken hebben daar waar die hard-liners dit meer zagen in kader van de strijd tegen het imperialisme, revisionisme etc...

De affaire met Respect is mijn insziens eerder een ontsporing van de oude generatie die niet goed meer wist hoe ze het stalinisme aan de man moesten brengen en in Respect een uitweg zagen om te scoren waarna onbedoelt Rosa-Rosa het verschil niet meer zag tussen opportunisme (scoren met Respect) en ideologie (einde klassenstrijd etc..) en moest opstappen de oude generatie (Martens en co) door de nieuw generatie werd vervangen die voor een stuk de mosterd van de oude generatie haalt (fabriekswerk, brood en boter onderwerpen etc..) maar tegelijkertijd de manier van oude generatie (dogmatisme, zwart-wittisme) proberen van zich af te schudden en daarin worden ze gesteund wat Pie zegt de successen die de PVDA heeft geboekt met de geneesmiddelen campagne etc....

Enfin we zullen de overlijdingsberichten in het oog houden. ;-)

U bedoelt natuurlijk Resist, Respect is eerder iets voor CD&V.

Je hebt ook Respect in GB, waarbij de SWP (om het grof te stellen) de rol van de PvdA in Resist afgekeken heeft. Vandaar de verwarring denk ik ;)

was hiervoor het draadje 'Partij Van De Arbeid(erspartij) ?' niet opgestart? de meeste posts zijn wel verdwenen :(

Yep, maar ik had niet de indruk dat daar de laatste tijd nog veel over de PVDA werd gesproken.

:thumbsup: zeer hoog niveau, doe zo verder.

Enfin, ik geef dan eens een compliment dat de 'oude leiding' naar mijn mening geen opportunistische koers zou varen en dan is het weer niet goed.

Of is de opportunistische koers een goede zaak volgens u?

En wanneer zetten ze hun deuren open om een Linkse Partij op te richten uit de uiteengeslagen linkse zijde?

Het gevaar is natuurlijk wel aanwezig dat de nieuwe laagdrempelige leden zo weinig te maken hebben met marxistische scholing dat de partij zich als geheel aanpast aan de lage drempel. Nu al zie je soms een tegenstelling tussen een beperkt geschoold (en ouder) kader enerzijds, en bredere lagen van leden (en patiënten) anderzijds.

Het zijn mijn zaken niet, maar ik zou toch voorzichtig zijn met zo'n ontwikkeling. Als je kijkt naar de neergang van verschillende linkse formaties (ook in België), kan dat in grote mate worden toegeschreven aan een gebrek aan ideologische duidelijkheid en bijhorende perspectieven voor de versterking van de arbeidersbeweging. Maar we zullen dus wel zien waar het heen leidt.

Positief is de grotere openheid tegenover andere linkse krachten om samen te werken en het impliciete afstand doen van de retoriek rond "wij als enige echte".

Daar zijn jullie al goed genoeg in.

LSP, PvdA, SP.a, en dat ander arbeidersdingetje... Veel eenheid zie ik niet. Eerder wat stembeunhazerij...

SPa hoort wel niet echt thuis in dat rijtje.

De twee grootste bewegingen zijn LSP en PVDA, en dan heb je nog SAP, Vonk (en SPa Rood), KP en anarchisten, denk ik.

Ja, maar niet alle anarchisten zijn syndico-anarchisten/socio-libertariërs, de KP is een partij van swingers, Vonk en SPa Rood is pussy, en SP.a is hoe je het draait of keert hoe je het ook niet wil of niet ziet de enige linkse vertegenwoordigde partij (de links-liberalen wat buiten spel gelaten).

Dus dan hebben we nog de grote scheur tussen SP.a, LSP, PvdA, SAP, de Vonkisten, KP, syndico/socio-anarchisten, ...

Wanneer gaan die is allemaal rond de tafel zitten, misschien haalt links in Vlaanderen dan is wat meer dan 20%, en is het een verenigd front.

Een samenwerking met de liberalen niet uitgesloten.

In tegenstelling tot anderen hebben wij nooit de pretentie gehad om te zeggen dat wij de oplossing waren voor de crisis in de vertegenwoordiging van de werkenden. Wij hebben ook nooit gezegd dat wij de enigste partij zijn die zich heeft verzet tegen het Generatiepact.

Ten andere. Ideologische duidelijkheid wordt al vlug omschreven als pretentie

Kan mij alleszins weinig schelen :)