Vitamine W
 

http://www.vitamine-w.be/ Als het goed is durf ik het ook zeggen, hier een voorbeeld om zeer laag geschoolde en kansarme aan het werk te krijgen. Alleen zou men dit project nog wat meer mogen ondersteunen(meer middel voor vrij maken). Ik denk dat hier vele armen een echte boodschap aan hebben

Er zijn kansen zat voor laaggeschoolden.
Vitamine W en vele anderen zorgen voor die kansen.

Vergeet niet dat de bloedzuigers geen belangstelling hebben voor "kansen". :D

He, jong wat zeg je nu?Kom eens kijken naar zo een cursus van Vitamine W dan zal je direct anders piepen hoor(ik kan het weten ervaringdeskundige) Geloof me vrij dat vele allochtonen en zelf vreemdelingen hier uitstekend werk verrichten en echt hard werken om BV kuisman of kuisvrouw te worden. Dus waar haal je het toch(bloedzuigers)

1., Leer lezen
2., Verlaat het idee dat jij de enige ervaringsdeskundige bent.

2 dat heb ik nooit beweerd Geen 1 wat ik kan niet goed lezen,en zeker geen onzin Citaat: Oorspronkelijk bericht door Don Quichote View Original Vergeet niet dat de bloedzuigers geen belangstelling hebben voor "kansen".

Leer ook schrijven.

Zal ik zeker doen,ik was er al mee bezig;-)
Leer jij wat verdraagzamer worden.
Maar daar was je nog niet mee bezig hé

Het idee achter sociale economie is op zich goed. Langdurig werklozen en laaggeschoolden een nieuwe kans geven. Werk op maat waarbij rekening gehouden wordt met de kwaliteiten en de gezinssituatie van de werkzoekende. In de praktijk is de sociale economie echter helemaal niet zo rooskleurig, de doelstellingen zijn niet bereikt en de werknemers hebben er in veel gevallen minder rechten dan op een gewone arbeidsplaats. Het gaat hier bovendien om nep-contracten die heel slecht betalen waardoor bvb een alleenstaande ouder nog steeds in de armoede blijft zitten, ook al werkt hij/zij nu fulltime. Een alleenstaande ouder gaat er dus in feite alleen maar op achteruit.

Verder komen er heel wat wantoestanden voor in de sociale econmie en de werknemers weten in zulke gevallen niet tot wie ze zich kunnen wenden of durven zich niet verweren omdat ze niet gewoon voor een baas werken maar meestal indirect voor een ocmw, een werkwinkel, etc.
Werken in de sociale economie geeft daarbij nog eens veel onzekerheid want vaak zijn het contractjes van een jaar. Men weet dat men elk moment weer afgedankt kan worden en een andere job vinden blijft even moeilijk als voorheen omdat de werkervaring die men opdoet in de sociale economie meestal niet veel of geen waarde heeft bij het zoeken naar een nieuwe job.
De meesten die ooit in de sociale economie gewerkt hebben houden daar een kater aan over, en zullen niet vlug nog eens die stap zetten.

Ik zou het eerlijk gezegd niemand aanraden om zo'n job aan te nemen.

We zullen wel zien. Mij proberen ze nu ook in die richting aan een baan te helpen, ik hoop dat er iets nuttigs uit voortkomt. Verleden week had ik mijn eerste afspraak met de juffrouw van het ATB (= Algemene Traject Begeleiding). Ze zullen mij ergens in april of mei een bekwaamheidsonderzoek laten ondergaan om te zien waarvoor ik in aanmerking kom (welk soort werk).

Een deel van de cursisten zal afgeleid worden naar het normale bedrijfsleven, de anderen komen in de zgn. sociale economie terecht. Ik weet nog niet wat het voor mij zal geven. Ik onthoud mij voorlopig van commentaar om te zien wat het zal worden, maar zal jullie inlichten zo gauw ik meer weet erover.

Ik hoop dat ze mij intelligent genoeg vinden om in het normale bedrijfsleven te stappen, liefst met een Vlaams Fonds-nummer (bah, die nummers altijd). Indien ik niet bekwaam genoeg geacht word, dan zal ik in de sociale bedrijveneconomie mogen gaan werken voor één euro per uur bovenop mijn armelijke uitkering. Dan is er weer één werkende arme bijgecreëerd.

Ze vragen mij wat ik graag zou doen. Ik heb daar zeer uitvoerig op geantwoord, want ik heb toch wel een paar kwaliteiten en zeer veel uiteenlopende interesses. Ik kan goed vertalingen maken van Frans naar Nederlands bijvoorbeeld, mijn Nederlands is zo goed als foutloos (als we niet gaan discussiëren over een pannekoek of een pannenkoek). Daarbij heb ik ervaring als heftruckchauffeur en ben ik niet te lui om vrachtwagens te lossen.
Moest mijn geheugen niet zo slecht zijn, dan zou ik onmiddellijk terug in een magazijn willen werken.
Ik heb ook verteld over mijn nieuwe boek over de techniekfilosofie van Gilbert Hottois, ben die prof het boek gaan voorstellen en wacht nu tot hij het bestudeerd en gelezen heeft. Deze zomer zou hij antwoorden.

Verder ben ik bereid om zowat alles te doen wat ik KAN, maar ik heb nog nooit echt een kans gekregen op een vaste baan. En de enige keer dat ik een vast contract had, werd ik psychisch ziek en kon ik niks meer onthouden. Veel te hard gewerkt, burn-out heet dat dan. En zo beland je in de armoede en moet je rondkomen met een prutsuitkeringske.

Jij bent een optimistische arme en daar heb ik een grenzeloze bewondering voor! Voor mij ben jij nu juist het goede voorbeeld voor de arme die uit hun armoede willen geraken. Daarom steun ik ook Vitamine W die juist dit soort optimistische arme kan helpen, eerder op welke manier; Waar ik werk werken er wel 20 mensen die een begeleiding en opleiding van Vitamine W hebben genoten. Alle hebben nu een contract van onbepaalde duur gekregen.

Ik ben ook een optimistische arme maar mij krijg je van mijn leven niet meer in de sociale economie! Ik heb er 10 jaar in gewerkt en het heeft me nooit uit de armoede geholpen.

Ik hoop dat het zo uitdraait, duvelke. Maar het kan ook zijn dat ik een jobke op mijn nek ga krijgen waar ik helemaal niet in geïnteresseerd ben. Ik heb over Vitamine W geen oordeel zolang ik er zelf niet mee in aanraking gekomen ben.

Maar stel nu dat ze zeggen tegen mij: "U bent niet bekwaam om in het normale bedrijfsleven te werken" en ik moet dan voor één euro per uur gaan 'werken' in een sociaal bedrijvencentrum. Dat kan mijn dood betekenen, zowel geestelijk als lichamelijk. Stel dat ik op de Bewel wc-potten moet gaan inpakken, jaren aan een stuk, dan verlies ik zelfs de capaciteiten die ik nu heb, ik zou niet meer aan VWS kunnen werken, ik zou geen tijd meer hebben om mijn hersenen te oefenen, ik zou helemaal niks meer kunnen doen wat me echt interesseert. Misschien is het gevolg dan wel dat ik helemaal depressief word. Als ik mijn geest niet scherp kan houden, verlies ik mijn levenszin voor een groot stuk. Wat heb ik dan aan één euro per uur, ik geraak er niet eens mee uit de armoede.
De realiteit is dan : ik trek een uitkering van ongeveer 750 euro per maand, stel dat ik dan 160 uren per maand moet gaan werken, dan kom ik aan 910 euro per maand. Dan zit ik net boven de armoedegrens, heb geen enkel recht meer op kortingen whatsoever en geen tijd meer om dingen te doen die ik fijn vind. Denk je dat ik er dan op vooruitgegaan zou zijn ?

Ik hoop dat ze een ander werk voor mij vinden, iets met een beetje meer perspectieven, waar ik mijn talenten kan ontplooien en waar ik ze niet hoef te verstoppen.
Maar als ik mijn talenten NIET verstop, dan noemt men dat een 'attitudeprobleem'.

Dat bedoel ik, debbie. Ik zou wel willen werken, zelfs zwaar werk zoals ik vroeger deed, ook al kan ik dat lichamelijk misschien niet meer aan. Toch wil ik het proberen.

Maar het is ook zonde als ik dingen moet doen die iedereen kan en waar ik helemaal niet voor opgeleid ben. Uiteindelijk ben ik een schrijver en een vertaler, geen schilder of wc-potten-inpakker. Het is niet dat ik daarop neerkijk, en ik wil het gerust tijdelijk wel doen, maar als er geen enkel perspectief meer is, dan verliest alles zijn zin voor mij. Misschien wil ik dan wel helemaal niet meer werken na een tijdje.

Inderdaad, na een tijd wil je dan helemaal niet meer werken. Ik vind dat ik het heel lang volgehouden heb. Ik werkte dan ook in de eerste plaats vanuit mijn motivatie en nam het er dan maar bij dat het me financieel niets opleverde. Maar het moment is gekomen dat ik inzie dat de tol die ik ervoor betaal te zwaar is. Ik heb onvoldoende tijd voor mijn eigen kinderen, voor het huishouden,.... Laat staan dat ik ooit nog iets kan doen voor mijn eigen plezier. Voor mij is het moment gekomen waarop mijn motivatie smelt als sneeuw voor de zon. Waarom zou ik nog langer doorgaan hiermee? Waarom zou ik mezelf ziek maken?

Sociale economie? :boo:

Maar ik bedoel dan ook niet enkel sociale economie,er zijn wel meerderen manieren van tewerksteling. Over 10 jaar waren het nog allemaal nepstatutjes waar je mee tewerk gesteld werd. Nu is dat al veel minder het geval,maar het zou totaal moeten verdwijnen. Iedereen die werkt moet een volwaardig statuut krijgen. Ik denk maar ik weet het niet zeker dat het statuut toen Maribel statuut was? http://www.afosoc-vesofo.org/VESOFO/vesofo1.htm Ik kan ook fout zijn hoor

Als ik het goed begrijp kon je het lichamelijk niet aan,dat veranderd de situatie totaal natuurlijk. Ik weet het niet maar zou deeltijds werk hier geen oplossing voor zijn? En je moet werk doen dat jou lichaam aankan natuurlijk

Het is volgens mij inderdaad een reeël gevaar dat sommige normaal redelijk betaalde jobs ingevolge de toestand op de arbeidsmarkt omgezet worden in "goedkope" nep-jobs, die men dan onder een bepaalde populatie "armen" laat roteren ipv. deze mensen een "normale" job te geven. In een ongunstige arbeidmarkt zijn de machtigen, die de jobs uitdelen en betalen altijd in een bevoorrechte positie om de kosten maximaal te kunnen drukken.. De armen en de vakbonden hebben hier een grote gezmeenschappelijk te voeren strijd.
Want diegenen die vandaag denken een vaste goede job te hebben, kunnen ze morgen reeds kwijt zijn.

Ik speel graag viool.
Maar breng er niet veel van terecht, zeggen ze.
Het krassen is niet om aan te horen zeggen ze.
Nochtans hebben ze geen gelijk want ik vind het heel mooi.

Ik zal maar blijven werken zekers?
Zou liever vioolspelen maar niemand wil me.

Een deeltje heb je wel gelijk natuurlijk(U kunt inderdaad niet altijd doen wat je graag wil), maar er zijn zeker mensen die heel beperkt zijn in hun mogelijkheden en bijna niet op die arbeidsmarkt terecht kunnen, ook deze mensen hebben recht op bestaan.

Deb,
Asl ik me niet vergis bent U nog maar een paar weken terug aan het werk ( deeltijds)...

Hebben de deeltijdsen tegenwoordig ook nog te weinig tijd?