De verantwoordelijkheid van het individu voor zijn daden
 

Mensen, zo stelt de grote filosoof, kunnen niet verantwoordelijk gehouden worden voor hun daden, want:

* ze zijn niet verantwoordelijk voor de plaats van geboorte;
* ze zijn niet verantwoordelijk voor hun genen;
* ze zijn niet verantwoordelijk voor hun persoonlijkheid;
* ze zijn niet verantwoordelijk voor hun driften;
* ze zijn niet verantwoordelijk voor hun opvoeding;
* ze zijn niet verantwoordelijk voor het leven dat hen toevalt;

Mensen kunnen maar handelen vanuit hun eigen zijn.

Meer nog, handelingen vloeien voort uit noodzaak.

Wil dit dan zeggen dat mensen niet kunnen/moeten gestraft worden voor bepaalde handelingen?

Absoluut niet!

Justitie vertrekt van een benadeelde partij. Deze heeft van nature het recht op vergelding. Vroeger (in de oertijd) nam de benadeelde nog persoonlijk wraak. Echter, sinds we in maatschappijen gaan leven zijn, werd vergelding geïnstitutionaliseerd (gelukkig maar). Zo werd justitie geboren.

Maar met de niet-verantwoordelijkheid van het individu voor zijn handelen in gedachten, gaan we misschien een tweede keer nadenken alvorens we mensen noodzakelijkerwijs door de gerechtelijke mallemolen draaien.

Misschien zijn we dan net iets sneller geneigd tot vergeving te komen.

Vergeving, is dat niet de SUBLIMATIE van gerechtigheid?

Nee.

Niet dat ik er het mee eens ben, maar welke grote filosoof stelt dit?

Ja, daar zit wel wat in. Voor een deel klopt dat wel volgens mij maar ik zou niet kunnen zeggen voor hoeveel % we een vrije keuze hebben en voor hoeveel % ons handelen en denken bepaald wordt door allerlei andere factoren waar we geen vat op hebben.
Ik worstelde als kind al met die vraag en zei dan wel eens tegen de mensen dat ze in Hitlers plaats precies hetzelfde gedaan zouden hebben als Hitler. De meesten reageerden dan geschokt en boos :lol:
Natuurlijk zou je hetzelfde gedaan hebben, zei ik dan, want dan was je immers Hitler. Een akelig gedacht natuurlijk, want dat zou willen zeggen dat we niet zelf bepalen wie we zijn.

Uw grote filosoof vergist zich wel gedeeltelijk:
3) persoonlijkheid: daar zijn ze gedeeltelijk wel verantwoordelijk voor. Die wordt gevormd, en hangt uiteraard af van uw omgeving en dergelijke, maar ook van uwzelf. Ik ken mensen wiens persoonlijkheid veranderd is na een eigen genomen besligging
4) driften: men is uiteraard niet verantwoordelijk voor driften, maar wel voor het onder controle houden van deze driften. Driften kunnen dan ook nooit een uitvlucht zijn voor het stellen van een handeling.
5) opvoeding: weer gedeeltelijk. Tot uw 12e of zo klopt dit waarschijnlijk, nadien niet meer, want dan kunt ge zelf kiezen welk deel ge aanneemt en welk niet. (nuja, als uw filosoof lang geleden leefde klopte dit in zijn periode wel)
6) Het leven valt u niet toe, ge stapt er zelf in, en je kan eigen keuzes maken. Dit wil uiteraard niet zeggen dat er geen dingen kunnen gebeuren buiten uw macht om, maar wel dat niet alles op deze manier op u af komt.

En dan nog: ge kunt ni kieze wie ge zijt.
Dus die typische houding TOV verantwoordelijkheid is gewoon zeik.

Een mens heeft zelfkennis en dus ook kennis van zijn determinismen. Een mens heeft door die zelfkennis ook mogelijkheid tot ingrijpen in die determinismesn. Niet in alle gevallen en niet voor honderd %, maar in vele gevallen en altijd in zekere mate.

Een van de moeilijkste dingen die door de mens zelf te veranderen zijn, vormt zijn karakter.

Ikzelf ben een hond die graag bijt en daar trots op is, zei iemand mij.
Welnu, ik heb hem gebeten, maar daar ben ik niet trots meer op nu.
Dat bewijst dat ik niet helemaal onderworpen ben aan het determinisme van mijn karakter.

De filosoof die zweert bij een onoverkomelijk determinisme, is een kleine filosoof.

Het leven is zoals een kaartspel : je moet spelen met de kaarten die je krijgt ;maar de speler ben je in elk geval zelf.

Nog geen enkel gestaafd argument gezien dat mensen verantwoordelijk zijn voor hun daden.

Indien mensen niet verantwoordelijk zouden zijn voor hun daden, zouden er geen mensen bestaan.

wat er in je leven allemaal op je afkomt kan je zelf niet bepalen - wat je met die dingen doet of niet doet wel

De argumenten worden alsmaar leger en leger...:-D

Uiteraard, maar dan nog: ge hebt uzelf ni gemaakt.
Ge kunt voor het "gemak" iemand verantwoordelijk achten/stellen. Maar dat is dan ook maar een gedachte en soms ook wat inkt op papier of wat bits and bytes in een computer.

Maar men is wel verantwoordelijk voor het kind dat men maakt, want dat is een bewuste keuze.

Mensen kunnen keuzes maken, en keuzes brengen verantwoordelijkheden met zich mee.