Desiderius |
15 maart 2006 12:27 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door cookie@vws
(Bericht 1581251)
Zijn wij zo ontrouw geworden?
|
We zijn vooral een heel stuk individualistischer geworden; het "ik" als maatstaf van alle dingen. Ik zou ze de kost niet willen geven, de mensen die na enkele jaren tot het besef komen dat ze misschien toch niet zo verstandig zijn geweest om voor een bagatel uit hun huwelijk te stappen. Met de jaren leer je vaak relativeren.
Het bovenstaande neemt echter niet weg dat sommige huwelijken écht wel ergens in één of andere uithoek van de hel lijken bedisseld te zijn. Partnergeweld, alcoholisme, ... dat al aan het licht komt voor het uitwisselen van de ringen en dan desondanks toch doorgaan met dat huwelijk. Ik heb het zien gebeuren. Vandaag spelen we soms "gokchinees" wanneer we weer eens uitgenodigd zijn op een huwelijksviering; aan het eind van de avond gokken we hoe lang die gasten getrouwd gaan blijven. [cynisch, ik weet het...]
Het valt me ook op hoe het huwelijk als dusdanig z'n diepere spirituele betekenis quasi volledig verloren heeft. Zelfs voor niet gelovigen (die het kerkelijke gedoe er niet bijnemen) was het huwelijk toch altijd iets bijzonders. Vandaag -in onze materialistische eenzijdigheid- beseffen de meeste mensen zelfs niet eens meer dat het huwelijk véél meer is dan alleen maar een contract. De discussies over het homohuwelijk, waar de politiek gesteriliseerde correctdenkers hun ijskoude rationaliteit eens hebben mogen etaleren, hebben daar onrechtstreeks niet veel goeds aan gedaan. Je mag dan wel van jezelf vinden dat je "correct" bent, "correctheid" maakt je nog niet tot een "goed" mens. (doordenkertje)
|