Politics.be - Als ze het al zelf zeggen...

Hind Fraihi schrijft boek over oprukkend moslimextremisme

,,Een goede raad voor wie zich hier niet thuis voelt? Ga weg''
Hind Fraihi: ,,Veel gematigde moslims sluiten liever hun ogen.''

Tijdens je onderzoek in Molenbeek speelde je de rol van een studente sociologie om op die manier uit te vlooien hoe sterk het extremisme is doorgedrongen in de moslimgemeenschap. Voelde dat toch niet een beetje als verraad aan toen je de bevindingen achteraf neerschreef?

Neen, ik ben geen verraadster. Ik zie mij eerder als een dokter. Eentje die de pijnpunten probeert te traceren in de hoop dat er nadien ook een remedie gevonden wordt. Ik heb wel kritiek gekregen, maar vrienden heb ik er niet door verloren. En ik heb altijd de volle steun van mijn ouders gekregen. Ik denk zelfs dat zij fier zijn omdat hun dochter een noodzakelijk debat op gang probeerde te krijgen. Alleen is dat debat er onder moslims nog niet gekomen. Ik ben vooral ontgoocheld door het gebrek aan steun van de gematigde moslims. Die hebben mij gewoon in de kou laten staan. Ik weet dat velen het met mij eens zijn, maar ze sluiten liever hun ogen.

Je kreeg vanuit de integratiesector zelfs het verwijt dat je het Vlaams Belang in de kaart speelde. In je boek sla je flink terug: ,,De integratiesector ligt aan het infuus. Als een terminale patiënt die zijn lot niet accepteert, zullen die pamperaars blijven stuiptrekken.''

Die sector is toch volstrekt zinloos. Voor mij is het simpel. Wie niet wil integreren, hoort hier niet thuis, en daar moeten we dus ook geen geld in investeren. Integratie is een overbodig woord. Iedereen moet zich gewoon houden aan de algemeen geldende maatschappelijke regels. En wie die regels niet goed vindt, moet maar vertrekken. Ik heb een goede raad voor al wie zich hier niet thuis voelt: ga weg. Voorts moeten we gewoon vreedzaam samenleven. Maar dan wel 'samen'. Ik stoor mij aan het ontstaan van die aparte eilandjes, zoals in Molenbeek waar er een aparte moslimstaat gegroeid is en waar België soms heel ver weg lijkt.

Je bent ook heel streng voor de moslims zelf. Je beschrijft ze als schotelantennejunkies, als ,,gewillige marionetten''. Maar aan wiens touwtjes?

Aan die van de Arabische leiders. Door de schotelantennes blijft de band met de Arabische wereld zo sterk dat veel allochtonen niet eens proberen om ook een band met België op te bouwen. En die Arabische zenders vullen hele dagen met berichten over Irak, Afghanistan, Palestina... Sensationele beelden en verhalen, met als voornaamste doel ervoor te zorgen dat de mensen zich niet bekommeren om de enorme binnenlandse problemen in de Arabische landen.

Af en toe begrijp ik er niets meer van. Al die protesten tegen die spotprenten bijvoorbeeld. Wat kunnen mij die onnozele cartoons schelen? Er gebeuren zoveel ergere dingen. In de meeste Arabische landen is de gezondheidszorg lamentabel, het onderwijs failliet, de werkloosheid torenhoog. Er gaapt een enorme kloof tussen arm en rijk. Dát is allemaal godslastering, dát is tegen de islam. Maar daartegen komen ze niet op straat.''

Kansarmoede verklaart blijkbaar niet alles. In je boek vertel je verschillende verhalen van niet-kansarme moslims die zich ook tot het extremisme bekeren.

Ja. Ik stel dat vast, maar ik heb er ook geen echte verklaring voor. Ik heb het onder meer zien gebeuren met een vroegere vriendin van mij. Dat was eerst een echte flirt, maar ze geraakte in de ban van het extremisme. Op een dag kwam ze bij ons thuis op bezoek en wilde ze mijn broers zelfs geen hand meer geven omdat het voor een vrouw niet past een man aan te raken. We wisten thuis allemaal niet wat we hoorden.

Het gaat bij jou duidelijk verder dan onbegrip. Af en toe springt de woede uit de bladzijden.

Ik ben ook kwaad. Ik hou van mijn godsdienst en van mijn afkomst. Het doet pijn om te zien hoe sommigen die godsdienst misbruiken om mensen aan te zetten tot geweld. Ik zie met lede ogen hoe die extremisten steeds meer invloed krijgen. Ik voel hoe ze hun visie ook aan gematigde moslims proberen op te dringen. In sommige buurten word je als ongesluierde moslima bespuwd en uitgescholden. ,,De afvalligen'', zo worden vrouwen als ik genoemd. Je merkt het ook aan de manier waarop die extremisten over Belgen praten. Enkele jaren geleden waren Belgen nog gewoon Belgen, nu zijn het ,,ongelovigen''.

,,De gematigden zijn nog in de meerderheid, maar voor hoe lang nog?'', vraag je je af. Je hebt het zelfs over het gevoel ,,een verloren strijd'' te voeren. Is dat niet heel fatalistisch?

Ik zie het ook steeds erger worden. In Molenbeek is de fundamentalistische moslimstaat ondertussen zo sterk geworden dat die zich niet meer zo gemakkelijk zal laten afbreken. Bovendien moet er iemand moeite willen doen om hem af te breken. Ik krijg het gevoel dat de meeste moslims het zo wel goed vinden en dat het de Belgen eigenlijk niets kan schelen.

Je bent duidelijk geschrokken van de macht die de extremisten momenteel hebben. Maar wat heeft je nu het meeste verbaasd?

,,Dat we het zo ver hebben laten komen. Ik vergelijk het echt met de toestand in de jaren dertig in Duitsland. Toen mochten de nazi's ook ongestoord groeien, tot ze zo sterk waren dat er niets meer tegen te doen viel. Neen, dat is niet overdreven. Die extremisten zijn net zo goed fascisten als de nazi's. En ook zij mogen hun onzin ongestoord blijven verkondigen. Ik vraag mij soms af wat er toch met ons, moslims, gebeurd is. Wij hebben toch ook onze glorietijd en onze Verlichting gehad. Waarom hebben we sindsdien zoveel stappen achteruit gezet?

Aan het einde van je boek doe je een oproep: ,,Doe iets!'' Maar wat dan?

De overheid moet de problemen in bijvoorbeeld Molenbeek echt aanpakken. Ze moet bewijzen dat zij oplossingen biedt, en niet de extremisten. Laat ze beginnen met het werkloosheidsprobleem, vooral van de jongeren. Dan moet ze werk maken van beter onderwijs en van de strijd tegen de vervuiling en de verloedering. Molenbeek moet er weer wat vrolijker beginnen uitzien. Maar dat is niet alleen een taak van de overheid. De Belgische Marokkanen mogen best ook wat meer moeite doen, in plaats van altijd te klagen dat ze in de steek worden gelaten. Het is toch niet zo moeilijk om de eigen stoep schoon te vegen en ervoor te zorgen dat de kinderen naar school gaan. Waarom wordt het kindergeld niet afgepakt als kinderen niet naar school gaan? Waarom zijn er geen boetes als de vuiligheid gewoon op de stoep gesmeten wordt? Klinkt dat repressief? Misschien. Maar soms is dat gewoon nodig.

,,Undercover in Klein-Marokko'' van Hind Fraihi ligt vanaf deze week in de winkel, 176 blz., 14,90 euro.

uit de Standaard 200306

... eigenlijk valt hierbij helemaal geen commentaar te geven! Gewoon lezen en vaststellen dat Moslim(a)s met gezond verstand, en die durven zeggen wat ze denken... gewoon grotendeels herhalen wat hier zo dikwijls op het forum, en elders, te lezen is. En meteen in de grofste termen, als was het "stront" (sorry voor de duidelijke term) met veel misbaar door de multicullers allerhande tussen de nazi's, de concentratiekampen enz enz terecht komt. VuilVB alhier en aldaar, het kan niet op...
Wat zullen die grote geesten kunnen weerleggen bij het lezen van dit artikel ???
Het volledige artikel kan men terugvinden in de Standaard, zoals aangegeven, en nog beter, in het boek waar het hierboven over gaat. Tenzij bepaalde mensen enkel iets over de verheerlijking en het grote geluk van de multicule wereld "tot zich" kunnen en durven nemen, en er hun boekenkast mee vullen...
Een moslima, die met haar kennis van haar eigen wereld haar mening uit, zo zouden er heel wat meer moeten zijn... Haar woorden en bevindingen zijn belangrijker dan de inspanningen van oa het VB om bepaalde mensen hun ogen te openen.