Verfransing van het Vlaams?
 

Paar vraagjes:

Hoeveel Franse woorden telt het Vlaams eigenlijk?

Jullie gebruiken bijvoorbeeld het woordje 'fier' alsof het Nederlands is!

Zoals op die sticker met de text:

(Ik ben Vlaming en daar ben ik fier op!!)

Nou, dan moet je daar vooral een Frans woord voor gebruiken! Volgens mij hebben alle Nederlanders een schijthekel aan dat woordje 'fier'. Wij gebruiken vol trots het woordje trots!

Zijn er nog meer dingen in Vlaanderen en in het Vlaams die tekenen zijn van verfransing, echter zonder dat jullie het zelf nog doorhebben?

Ik weet er nog wel eentje: 'Allez!'


Edit: spelfouten

Ik denk dat Nederlanders zich in het Nederlands niet zozeer ergeren aan woorden, als wel aan het clichématige gebruik ervan als stopwoordje of in vaste combinaties. En 'fier' hoort daar in ieder geval niet bij. Het is wel zo dat Nederlanders dat woord niet zoveel gebruiken.

Het klopt inderdaad dat in het Vlaamse taalgebruik veel Franse leenwoorden zitten, in de dialecten nog meer dan in het Nederlands of 'verkavelingsvlaams'. Ook wordt er veel letterlijk vertaald uit het Frans. Tja, eeuwenlange beïnvloeding door het Frans, die in de politiek nog altijd voortduurt, poets je niet ineens weg. Maar de invloed van het Algemeen Nederlands groeit, waardoor het aantal Franse leenwoorden afneemt.

Anderzijds is in Nederland ook het gebruik van Engelse leenwoorden in de spreektaal toegenomen.

'Fier' is Nederlands. Het is gewoon een synoniem voor 'trots'.

Sudderans noemen wij appelsiensap...

dossier noemen wij dosjéé

& een bureau is in Vlaanderen een bureel !

en in nederland zeggen wij trottoir tegen een stoep

En jullie schrijven s.v.p. en wij schrijven a.u.b., maar beiden zeggen we a(l)sjeblief(t).

Ik ken ook eentje die heel belangrijk is in Vlaanderen

PORTEMONNEE ......... porte-monnaie :-D

Wij halen überhaupt dagdagelijks én met veel goesting gelijk het fruitsap uit de frigo. En het prakje warmen we als de sodemieter op in de microgolf.

:-P :-P :-P :-P

Wats is N-NL en wat is Z-NL ?

portefeuille in het Frans portefeuille

separatisme komt van het Franse séparer

nationalisme komt van het Franse nation

1) dossier in het Frans dossier

2) communaitair in het Frans communautaire

3) agenda in het Frans agenda


En dan maar roepen en tieren dat het ' communautair dossier op de agenda moet geplaatst worden '........ :-D

Na de splitsingen gaan we veel nieuwe woorden moeten uitvinden om onze nationale trots op te krikken..... ;-)

Labyrinth komt van het frans: pissoir.
Mens wat ben jij een zeikerd.

Het feit dat we de woorden arrogantie, pretentie, profitariaat en nationalisme uit het Frans hebben moeten importeren is veelzeggend...

Talen hebben altijd al woorden (gedeeltelijk) overgenomen van andere talen. Dat het Vlaams veel leenwoorden heeft, komt doordat Vlaanderen vroeger door vele landen was bezet.

:-P persoonlijk heb ik liever een urinoir om mijn urine in te deponeren......

Ik moet me hier even aansluiten bij wat Hertog van Gelre zei: je bent nu echt aan het zeiken, niet in het minst omdat verschillende woorden die je daar opnoemt van Latijnse oorsprong zijn ('agenda', 'separatisme', 'nationalisme'). Bovendien, het Nederlands - niet eens de Vlaamse spreektaal - heeft inderdaad veel Franse leenwoorden, et alors? Je hebt het warm water niet uitgevonden, weet je...

Die laatste opmerking is inderdaad correct: als je even links en rechts wat rondluistert, zelfs als je papers van student inkijkt, dan merk je dat er enorm veel Engels in het Noord-Nederlandse taalgebruik aan het insluipen is, en niet alleen als leenwoord, maar ook, zoals ik gisteren op de trein hoorde, als vervanging van normale Nederlandse woorden. Het is buitengewoon jammer dat mijn geheugen af en toe eens kortsluit, maar ik zat gisteren naast enkele jongeren die zeker drie keer een heel banaal Nederlands adjectief vervangden door het Engelse equivalent.

Terzijde, een bedenking die ik me al vaker gemaakt heb, is dat het Nederlands en de Nederlandstaligen altijd al erg open hebben gestaan voor vreemde woorden. Je komt ze ook in oude teksten heel vaak tegen, die vreemde woorden, terwijl ook in de voornaamgeving regelmatig buitenlandse namen voorkomen: nu is het Kevin of Kimberley, toen was het William, Jacomo of Carlos (alledrie uit de 17de eeuw).