De Amerikaanse homo Stephen Funk moet op 11 augustus aanstaande voor een militaire rechtbank verschijnen. Funk wordt beschuldigd van "desertie" omdat hij op grond van gewetensbezwaren weigerde mee te vechten in de oorlog tegen Irak. Als hij wordt veroordeeld, riskeert hij 2 jaar cel te krijgen. Funk is reservist bij de Amerikaanse "Marines". Hij verkoos zich publiekelijk tegen de oorlog in Irak te keren, ook al was dat zeker niet vanzelfsprekend in zijn positie. Funk deed de nodige administratieve stappen om niet te moeten meevechten, en keerde nadien naar zijn eenheid terug. Desondanks wordt hij dus toch van desertie beticht.

In zijn geboortestad Seattle nam Funk deel aan de protesten tegen de Wereldhandelsorganisatie. Als actievoerder had hij altijd een grote interesse voor de strijd tegen maatschappelijk en economisch onrecht en de onderdrukking van volkeren of bevolkingsgroepen. Sinds zijn studententijd zet hij zich in voor minderbedeelden, politieke gevangenen en de strijd voor vrede en rechtvaardigheid. Ondanks zijn persoonlijke opvattingen liet hij zich toch overtuigen om bij de beruchte Marines te gaan. Hij maakte die keuze op zijn 19de, toen hij naar eigen zeggen niet goed wist waarmee hij bezig was of wat hij juist wilde in het leven. In het leger werd het er bij hem ingeramd dat hij in staat moest zijn anderen te doden.

Stephen Funk vindt het voeren van oorlog immoreel en niet te rechtvaardigen. In februari werd zijn marinierseenheid opgeroepen voor deelname aan de oorlog in Irak. Funk was zich bewust van de risico's, maar besloot toch ongehoorzaam te zijn. Hij gaf aan niet te willen meevechten en sloot zich aan bij demonstraties tegen de oorlog. Funk hoopte door zijn handelen andere Amerikaanse militairen aan het denken te zetten. De oorlog tegen Irak was volgens hem gebaseerd op leugens, verspreid door de regering van George W. Bush. Een mening die velen in de VS en in Europa, ook in ons land, zeker delen. Al helemaal nu uit de feiten blijkt dat Bush en Blair een flink loopje met de waarheid namen.

Op 1 april gaf Funk zichzelf formeel aan, na een persconferentie die hij had gehouden nabij de legerbasis van zijn eenheid. Onder druk van de media liet het leger eerst uitschijnen dat Funk er met amper of geen straf vanaf zou komen. Nu lijkt het leger hem toch zwaar te willen straffen voor zijn anti-oorlogshouding. Andere mogelijke gewetensbezwaarden worden zo wellicht afgeschrikt. Sommigen vinden Funk "een verrader, een lafaard en iemand die niet van zijn vaderland houdt". Hij kreeg ook doodsbedreigingen. Maar er zijn ook heel wat mensen, onder wie soldaten, die hem feliciteren met zijn daad.

Toen hij zijn gewetensbezwaren op papier zette, maakte Funk ook melding van zijn homoseksualiteit. Hij wilde naar verluidt "volledig eerlijk" zijn. Funk vindt dat homo's en lesbo's in het leger moeten kunnen dienen als ze dat wensen. Zelf wil hij daar niet meteen campagne voor voeren omdat hij geen voorstander is van militair ingrijpen.

Een advocaat uit San Francisco wil Funk naar verluidt voor weinig geld verdedigen. Maar de gewetensbezwaarde denkt wel "minstens 10.000 dollar" nodig te hebben voor reis- en logieskosten en het doen van onderzoek. Zelf heeft hij niet voldoende middelen, en zijn familie evenmin.

Wie Stephen Funk moreel of financieel wil steunen, kan surfen naar www.paydaynet.org of e-mailen naar [email protected].

Steunbrieven kunnen worden verstuurd naar deze bestemmelingen:

+ Commandant of the Marine Corps, Headquarters, U.S. Marine Corps,
Washington, DC 20380-1775, USA

+ Commanding Officer, Headquarters, 4th FSSG 4400 Dauphine Street, New
Orleans, LA 70146-5400, USA

Graag een kopie van de brieven naar [email protected] en
[email protected]. Brieven zouden op de Payday-website worden vermeld.

Bron: http://www.hetrozehuis.be/

Een reservist die tot inkeer gekomen is en nu gewetensbezwaarde is maar: wat heeft dat met zijn "homo-zijn" te maken? Die Funk kon evengoed hetero geweest zijn.

Indien Funk hetero was, dan had de homobeweging hem gewoon links laten liggen, blijkbaar tellen alleen de 'eigen slachtoffers'.

Ze zeggen dat er vlug bij zodat ze iedereen, die zich bedenkingen maakt over dit alles, voor een homohater kunnen uitschelden :wink:

Stephen Funk heeft desertie gepleegd omdat hij weigerde met zijn eenheid mee te vechten wanneer hij is opgeroepen. Dat is nu eenmaal de militaire wetgeving.

Nu kun je nog steeds die Funk steunen als je het met zijn ideeën eens bent, maar wat dat homo-gedoe hier komt doen begrijp ik niet goed.

Waarom wordt er ineens gesproken over de homo Stephen Funk? Voor zover ik begrijp verschijnt hij niet voor de militaire rechtbank omdat hij een homo is.

Sorry, maar deze Funk had andere taken in het leger op zich kunnen nemen ipv een US Marine te worden. Pas tot inkeer komen wanneer je wordt opgeroepen...da's wel een beetje laat. :?

Natuurlijk, steun ik hem wel in zijn nieuwe overtuiging (pacifisme) & zijn homo-schap (ook al is dat zoals hierboven reeds vermeld, naast de kwestie).

Hier is wat Sun Tzu erover zegt:

Je moet dit positief bekijken. Dit is een uitstekende opportuniteit om de moreel van de troepen wat te bewerken door Funk publiekelijk te executuren wegens desertie in oorlogstijd.

Ik ben het eens met Sun, je kan in een leger de discipline niet laten wanen door dissidente activiteiten toe te laten mits lichte bestraffing.

Dus u gaat ermee akkoord om deze man gewoon te executeren.

En sinds wanneer is een zware bestraffing gelijk aan een executie???

\

Ja, erger zelfs: Als jij in het leger zit en je bent het daarmee niet eens en uit uw mening op deze manier, dan mag je ernaast gaan staan.

Omdat de executie een goed voorbeeld stelt voor de andere militairen. Geen betere manier om muiterij te voorkomen dan een correcte en eerlijke, maar zeer strenge en consequente houding.

Belachelijk, iemand die de juiste procedure in gang zet (welliswaar rijkelijk te laat, ma bon) kan je moeilijk als muiter bestempelen.

:crazyeye: Wat zeg jij nu?!

Dat heb ik dan gemist. Dan mag hij gewoon zwaar bestraft worden. (ik moet erover gelezen hebben :oops: )

Hihi, gezien de verontwaardigde reacties heb ik me precies een beetje grof verwoord.

Ik bedoelde dat als je de vrije keuze maakt om bij het leger te gaan, je als deserteur in oorlogstijd mag ge-executeerd worden zolang dat de militaire wetgeving is.

Staalharde discipline is wat een oorlog wint. Het ogenblik dat je daaraan verzaakt kan je beter alvast vluchten om terug aan de discipline te werken.

Vind je het humaner om tegenwoordig deserteurs op te sluiten voor een jaar of twintig, dan is dat voor mij ook goed, maar voorlopig is dat niet de regel. Verander dan de regel.

Vind je het humaner om niet bij het leger te gaan, dan was dat uw vrije keuze.

Maar zolang je in het leger zit, en dat is de regel, dan zullen we consequent de regel toepassen.

Dat jij hiermee problemen zou hebben kan ik me best voorstellen ;)