Anarcho-nationalisme
 

An introduction to National-Anarchism


Classic Anarchism has often been defined as Anti-Authoritarian Socialism. In much the same way one could briefly describe National-Anarchism as Anti-Authoritarian Nationalism. It is a widespread idea that Nationalism is synonymous to Fascism because the nationalist identifies with the huge, governmental structure of the State. Nationalism, however, needn’t be focused on the State. Many years before the nineteenth-century ideas of large-scale "nation-state", groups such as the Dutch Sea Beggars heralded another form of Nationalism: A Nationalism in which the Nationalist identifies not with the State but with his people, ethnic group or local community.

There have even been (and indeed there still are) people who reject the State and the underlying idea of power as the basic principle of society that such an institution implies, and instead pursue the outermost individual freedom but at the same time take pride in and cherish their ethnic background.

It is these people who can be designated National-Anarchists and their ideology as National-Anarchism.

National-Anarchism is thus connected to modern day Nationalism in much the same way as contemporary Anarchism is connected to Socialism. Anarchists like Bakunin and Kropotkin had the same agenda as the rest of the Socialist labour movement: to change radically the economic distribution within society and thus create an economically egalitarian society. Their means of reaching these goals, however, was different. In much the same manner National-Anarchists aim to create a society build upon traditional Nationalistic principles of Ethnic sovereignty, solidarity and self-sufficiency. But the National-Anarchist way of achieving this kind of society is different from that of the typical modern Nationalist.

National-Anarchist is, like the classic Anarchists, against authoritarianism and sees personal freedom as the most important principle in the world - thus rejecting the State and authoritarian organisations as a means of reaching a Nationalist society. National-Anarchism is therefore in opposition to the ideas currently dominating the nationalist scenes and which aim to seize State-power and push through the Nationalist ideals through force.


National-Anarchists realise that true Nationalist sentiment* must flow from the masses to the elite and not the other way around.

The National-Anarchist thus aims to create a kind of popular Nationalism in which the culture of his/her Nation is kept alive through a living, vibrant interest in the public for the culture of the Nation rather than through artificial State-support: A popular Nationalism in which people freely decide to indulge in their own culture.

National-Anarchism is, of course, not just an ideology that focuses on internal politics. To the ideology belongs also an idea of how to handle international relations and solve international problems. Going in-depth with this would make this text too long but basically National-Anarchists aim for an international system built on traditional Nationalist principles of sovereignty for all people and Anarchist ideas of a world of small, self-governing and self-sufficient political units.

Some might say that that such a combination cannot work as Anarchism and Nationalism cannot work together**. Upon further reflection I am confident, however, that most people will see that several things in fact relate Nationalism and Anarchism to one another. First and foremost both deologies are freedom-based. While Nationalism concerns itself with the freedom of the national group, Anarchism concerns itself with the freedom of the individual.

According to the National-Anarchist idea these two forms of freedom - national and individual - can be combined: even more so they are each other’s preconditions! No group can be truly free if the individuals of that group are not free, because no individual who has a true, emotional attachment to a group feels free unless the group as a whole is free. Therefore any struggle for the freedom of a group - be it National, Religious, labour or otherwise - must at the same time be a struggle against general oppression for the freedom of the individual: from the liberation of the group should immediately stem the emerging of a decentralised society with local and individual self-determination. Therefore Anarchism and Nationalism compliment each other excellently!

NOTES

*Nationalistic sentiment here meaning the pride in and interest for one`s background - not national-chauvinist hatred or contempt for others!
**If, indeed, you can talk about a combination as the Anti-Authoritarian Nationalism we are referring to here as National-Anarchism is in fact much older than both Anarchism and the ‘nineteenth century-type’ pro-State ideology which is today associated with the term Nationalism.

Bron: Terra Firma, Darksphere, 1/7/2003

-----------------------
ook dus terug te vinden op "Vooraan",
http://vooraan.net/index.php?mk=3&ar...00000000000013
----------------------

Op die website heb ik een andere tekst over dit onderwerp gevonden die ik vroeger hier ook al eens gepost heb:
http://vooraan.net/index.php?mk=3&ar...00000000000018
ook in "Vrijbuiter" heeft die gestaan:
http://www.vrijbuiter.org/page.php?ID=39
-----------------------

graag jullie mening?

Het individu heeft dus de keuze tussen een gedachtegoed dat het opgaan in een volksidentiteit verheerlijkt en een gedachtegoed dat het opgaan in een volksidentiteit verheerlijkt...

Als ge dat eens zou toepassen op de Vlaamse volksidentiteit, dat zou toch om u kreupel te lachen zijn?

Aan mij is dit niet besteed. Ik geloof niet in anarchisme.

Vrijheid omschrijven als een afwezigheid van belemmeringen, en emancipatie dus als een strijd tegen belemmeringen, vind ik niet gepast. Eigenlijk een beetje een lege schelp.

Vrijheid betekent voor mij de vaardigheid om problemen op te lossen, zo vul ik het begrip "emancipatie" in.

Dat is dan geen vrijheid meer. Geef het tenminste een andere naam. Het (doordeweekse) idee van vrijheid is zo al corrupt genoeg.

Alé,zeg! :?

Voorbeeld: Je afvoerbuizen zijn verstropt en je kan geen bad meer nemen (= beperking). Iemand die over de techniek en de middelen beschikt om het bad te ontstoppen, bevrijdt zich van dit probleem. Het is een creatieve invulling van het begrip, een alternatief voor de misbakken liberale invulling ervan.

Ja uiteraard. :roll:
Maar vrijheid en autoriteit gaan niet samen. Dat zijn tegengestelden.

vrijheid zou dan ook kunnen betekenen, ervoor zorgen dat je geen bad meer nodig hebt en je terug in de beek kunnen gaan wassen. Vroeger hadden de mensen ook geen bad. Vraag is waren ze daarom toen minder vrij of nog anders gesteld leidt technologie noodzakelijk tot meer vrijheid en heeft die medaille ook geen keerzijde ? Tenslotte moet je om je bad te kunnen repareren ofwel studeren ofwel werken om iemand die ervoor studeerde te kunnen betalen. En alles wat met moeten te maken heeft impliceert onvermijdelijk in beperking van de persoonlijke vrijheid.

Dus als je "moet" eten om in leven te blijven is dat een inperking van je vrijheid?

Voor mij niet hoor, ik geniet van een lekkere maaltijd. Als ik dan ook mijn smakenkennis ontwikkel, kan ik nog meer genieten van kookkunsten en de smaak van ingredienten. Dat is voor mij vrijheid.

Dwangvoederen, dat is vrijheidsberoving.

:roll:

:-D stel nu dat mensen een mogelijkheid zouden ontdekken om niet meer te moeten eten. Dan zou dit in alle geval toch een enorme bevrijding betekenen niet ? Mensen zouden bvb niet langer onder dreiging van de hongerdood "gedwongen" kunnen worden om bvb voor inbev te gaan werken. genieten is altijd goed natuurlijk. Maar neem nu koffie. Vroeger hadden we dat hier niet. Wat we niet hadden misten we ook niet. Nu zijn er kweetniehoeveel mensen die hun bakje koffie niet meer kunnen missen. Ik bedoel maar dat genieten op zich ok is maar dat het kapitalisme dmv allerlei nieuwigheden ( heel vaak exotische ) en uitvindingen een aantal basisbehoeften bijcreeert. Om die bijkomende basisbehoeften te kunnen bekostigen moeten mensen vervolgens dan in hun fabrieken gaan werken. Neem nu bvb eskimo s. Zijn ze ongelukkig omdat ze geen CV hebben ? Maar stel nu dat men de eskimo s van de noodzaak van CV kan overtuigen. Ze zouden dan in fabrieken moeten gaan werken om CV te kunnen betalen. Degenen die werken in de fabrieken hun vrijheid wordt beperkt en degene die het niet doen menen ook dat ze beperkt worden omdat ze geen CV hebben. Vraag is nogmaals of er na de introductie van CV bij de eskimos sprake zou zijn van vooruitgang ? snap niet wat je hiermee in deze contekst bedoeld ?

Ja, echte en aangekweekte of kunstmatige behoeften zijn niet hetzelfde.

Ik denk dat bevrediging bevrijding is. Geen behoeften willen hebben is zoiets als een standbeeld willen zijn.

Ik heb ooit eens iets gelezen over een Indier die alleen maar in de Zon zat en zo energie opdeed. (Van zonne-energie gesproken!) Kwakkel of niet, naar verluidt was de Nasa erin geïnteresseerd ivm hun Mars-projecten.

Onze behoeftigheid is onze menselijkheid, dus hebben we bevrediging nodig. Wie de vaardigheid daartoe heeft, emancipeert.

Dwangvoederen is doen eten tegen wil en dank, los of zelfs tegen het "bevredigd zijn". Dat is vrijheidsvernietigend. Idem consumptiedwang: "Shop until you drop!"

Zo zie ik het, hé;-)

soit ik eet ook alle dagen als ik kan hoor maar t was maar om er eens een ander licht op te werpen he ;-) .

er zou in frankrijk ook een vrouw zijn die niet eet en slechts een glas citroensap per dag drinkt. Hoe dan ook zou deze gave ( als het waar is ) toch een enorm wapen zijn voor de armen lijkt me tegen onderdrukking en slavernij. en ja wat je zegt over dwangvoederen is natuurlijk waar.

wat de kunstmatige door het kapitalisme gecreerde behoeften betreft dat was trouwens een thema dat gandhi ook zeer belangrijk scheen te vinden. denk maar aan zijn weigering om engelse stof te dragen en zijn pleidooien voor zelfvoorziening.

Nationalisme in zijn meest extreme vorm =
één volk, één staat, één leider

Anarchie = geen volk, geen staat, geen leider

Anarcho-nationalisme is zoiets als water in zwavelzuur gieten
(do not try this at home)
Niet proberen aub...

Nu kan ik het proberen lanceren van zo'n stelling wel begrijpen:
men is tegen de belgische staat en wil die vernietigen.. statenvernietiging is duidelijk een werkje voor anarchisten, maar die hebben absoluut geen goesting om de ene staat door een andere te vervangen..

Verdiep je eens wat in de spaanse burgeroorlog oa; over de verhouding tussen anarchisten en communisten...