Itinera-Institute (bis)
 

Op deze site verscheen een "draad" naar aanleiding van de oprichting van de denktank "Itinera Institute".

De discussie hierover werd onmiddellijk de communautaire richting ingeduwd in de zin van een tegenstelling tussen het Belgische "Itinera" en het Vlaamsgezinde "In de Warande". net zoals Marc van Peel in "Morgen beter" het debat over jeugdsanctierecht niet snel genoeg kon sturen richting Waals/Vlaamse onverzoenlijkheid.

Het gif van het regio-fanatisme slaagt erin het spreekwoord "alle wegen leiden naar Rome" waar te maken. Waarover je ook begint, je eindigt communautair.

Dat is erg jammer, want naar aanleiding van de oprichting van "Itinera" kan je een debat houden over het democratisch gehalte van denktanks. Op Belgische zoekrobotten vind je daar nog betrekklijk weinig over, maar wie "think tank" in msn.com of google.com zoekt, vindt hele beschouwingen.

Vandaar Itinera (bis): ik stel voor dit onderwerp opnieuw te benaderen, maar dan vanuit een democratisch/anti-democratische invalshoek.

Hierbij vind je een artikel dat ik daarover elders poste.



"Denktanks zijn anti-democratisch

In elke democratische rechtstaat en dus ook in België bestaat er de vrijheid van vereniging. Wat is er dan mis met een clubje van een twintigtal (academische) ijdeltuiten die willen nadenken over een lange termijn visie voor België?

Denktanks, denkgroepen, raden van wijzen, ze zijn trendy. Maar niet onschuldig. In de USA werd nadrukkelijk door denktanks gelobbyd om de oorlog in Irak te beginnen. Eveneens in de USA willen democraten (=”liberals”) fondsen verzamelen om “linkse” denktanks op te kunnen zetten, ten einde een tegengewicht te bieden aan de neoconservatieve die Bush steunen en promoten. We maken dus een soort intellectuele oorlog mee.

Denktanks worden gemotiveerd door de analyse van Antonio Gramsci. Die verdedigde het belang van een intellectuele, culturele hegemonie om maatschappelijke veranderingen te sturen. Meta-politiek.

In denktanks worden plannen uitgewerkt die door middel van de particratie feilloos hun weg vinden naar het parlement, waar ze dan meerderheid tegen minderheid worden goedgekeurd. Maatschappelijke indoctrinatie moet de aanvaarding vergemakkelijken.

De deelnemers aan de denktanks zitten daar niet als vrijetijdsbesteding. Zij zijn daar uit “bittere noodzaak”, zoals alle reddende engelen. Industriële sponsors betalen hun werk en de “denkers” hebben zo tijd zat om hun ideeën uit te werken. In contrast daarmee dragen zij naar de bevolking de idealen van het generatiepact uit: meer, langer en harder werken voor de burgers. Die hebben daardoor juist geen tijd om na te denken en die zijn volop bezig om in tijdstekort de eindjes aan elkaar te knopen.

Wanneer dan een thema onderwerp wordt van maatschappelijk debat, verschijnen de deelnemers, burgers tegenover “denkers”, wel erg ongelijk aan de start. Als reactie kruipen de burgers in hun schelp en vluchten weg in reality-programma’s: wie gaat er discussiëren met een prof die al jaren op een onderwerp werkt, zelfs al lult die uit zijn nek? Dit is niet gefantaseerd: de denktank Itinera Institute rekent uitdrukkelijk op het gezag van de deelnemende academici om critici te intimideren.

We spreken dus over een groep mensen, niet democratisch verkozen of gelegitimeerd, die hun persoonlijke maatschappelijke visie willen opleggen aan de rest van de bevolking. Vroeger was daar een militaire staatsgreep voor nodig, vandaag gaat dat eleganter door middel van een lobbyende denktank. Het resultaat is hetzelfde: vrijheidsberoving, het zich op oneigenlijke manier toe-eigenen van macht door een kleine (industrieel gesteunde) minderheid.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat onze Eerste Minister, die zijn macht en invloed nog wil vergroten door het afschaffen van de senaat en door het protocollair maken van de monarchie, de oprichtingsvergadering mocht openen.

België is er weer een stukje minder democratisch op geworden. "

Ik kan het onderwerp ook kort samenvatten als:

"Wat denkt u van het democratisch gehalte van denktanks?" Ondermijnen ze de democratie of zijn ze een verrijking voor de samenleving?

Zoek met uw zoekmachine "think tanks"

Vraag te moeilijk?

Voor VWS is politics.be ook een soort denktank, enkel is dat veel democratischer wat bij ons luister wij ook naar de mening van de andere mensen. Wij zetten hier draden waarop jullie reageren dus denken we samen over armoede BV. Later bespreken wij de antwoorden van jullie, er komen dus ook antwoorden van jullie in onze denktank Het is nieuw maar wel veel democratischer

Er is niets mis met "denken".

Zeker niet als er gedacht wordt op basis van de feiten, de meetbare variabelen.

Zo kunnen we meten dat Wallonie een puinhoop geworden is.
Nu nog het taboe doorbreken,het onderkennen van de oorzaken.

Denken kan er nooit genoeg gedaan worden, op voorwaarde dat:

- er sprake is van een openbaar debat

- de gedachten niet hun weg naar het parlement vinden door gelobby achter de schermen

- de leden hun titels niet als gezagsargument gebruiken, dan heb je propaganda of manipulatie

- de resultaten niet aan het onderzoek voorafgaan (= pseudo-wetenschap")

Naar mijn mening althans.

Of deze site een denktank is, zou ik niet zeggen. We spreken immers over immers denk-tanks. Een site als deze (openbaar politiek forum) kan wel een functie vervullen in een democratisch openbaar debat, op voorwaarde dat dat de oprechte bedoeling ervan is, wat op dit ogenblik (nog) niet het geval is.

Politieke strijd bestaat altijd uit drie aspekten : IDEOLOGIE, PRAKTIJK en PROPAGANDA.

Via een zogenaamde "think tank" kan men deze elementen ifv een strategie opbouwen.


De demokratie is natuurlijk het raamwerk bij uitstek om allerlei obskure theorieën op de massa los te laten.

De demokratie is een strategie op zich om fundamenteel ondemokratische ideeën door te drukken.


Het is niet mijn bekommernis natuurlijk, ik ben geen demokraat.

Heb ik het nu goed begrepen dat je het eens bent met de stelling dat denktanks on- of anti-democratische "strijdmiddelen" zijn?

Voil�*, en we weten alweer vanuit welke hoek de wind waait. Wat het oeverloze gehannes in de Senaat (trouwens de meest ondemocratisch samengestelde assemblée die dit landje kent) en de politieke invloed van een niet-democratisch gelegitimeerd staatshoofd met moderne democratie vandoen heeft, zal mij ook een raadsel wezen. Trouwens, de grootste lobby zit al sinds de oprichting van dit land in het paleis van Laken: de entourage van de kroon. Het hele artikeltje struikelt dus finaal in z'n laatste paragraaf.

Trouwens, "democratie" is het politieke equivalent van de economische "vrije markt". Het staat iedereen vrij om think tanks op te richten, al dan niet in de periferie van politieke partijen, waar men het dan "studiecentra" noemt. What's the bloody difference??? Waarom wordt hier zo'n heisa over gemaakt?

Als het maar struikelt zeker?

Het argument gaat aan je voorbij: schaf de senaat af, maak de monarchie protoclair, en je vergroot de macht van de eerste minister en de effecten van de partijtucht.

Duitsland en Oostenrijk hebben een president op de achtergrond

Frankrijk en de USA hebben een president op de voorgrond.

In beide gevallen bestaat er een soort evenwicht.

Wij hebben geen president, maar de senaat en het koningshuis vervullen enigszins die stabilserende rol.

Schaf ze af of maak ze vleugellam, en de macht van de EM blijft over, zonder tegenpool.
Dat democratie het politieke equivalent zou zijn van vrije markt, is naar mijn mening fout. Dan moest er ook geen sekte-commissie bestaan. In een democratie wordt erop toegekeken dat de staatsordening democratisch blijft. De vraag naar het democratisch gehalte van denktanks is daarom verantwoord, vind ik.

Een regering heeft een meerderheid nodig in Kamer én Senaat; dezelfde coalities én dezelfde partijtucht wordt er gehandhaafd. Tenzij u voorstander bent van een House of Lords naar het vroegere Britse model, gaat van die Senaat nauwelijks een "stabiliserende" rol uit. En bij dat "stabiliserende" kan je vanuit democratisch perspectief dan nog heel grote vraagtekens plaatsen. Een niet verkozen staatshoofd heeft niks te zoeken in de actieve politiek. De laatste jaren is trouwens goed gebleken hoe Albert II slechts een marionet is van .... de premier. Wat die macht betreft... die ligt in ons systeem zowiezo niet bij de premier, maar bij de coalitie. Als een di Rupo z'n GSM pakt en een belletje plaatst naar de 16, dan staat Guy weer netjes met de duimen tegen de naden van z'n broek. Ik heb het argument gezien, gewogen en vooral vederlicht zien rondzwalpen in het theoretisch simplisme.

En nogmaals, iedereen kan een think tank oprichten. Breng wat gezaghebbende deskundigen bijeen, gooi er vooral wat geld tegenaan en verzorg uw politieke networking. Think tanks zijn er bij bosjes : studiecentra, parlementaire onderzoeksopdrachten, regeringscommissarissen, lobbygroepen, etc... Uiteindelijk blijven de democratisch verkozen politici altijd de eindverantwoordelijken voor de beslissingen die ze al dan niet nemen op aanreiken of advies van dergelijke "instituten", "commissies" of "vorsers / adviseurs / lobbyisten".