Topdog blaft reddende Neologismen
 

Knelpuntberoepen zijn kansenberoepen en kansarme werklozen zijn kansrijke kansenberoepers en zo zijn een heel pak wervingsproblemen en werklozenproblemen door een radicaal nieuwe woordkeuze naadloos opgelost.

De uitvinder van deze geniale taalmethodiek voor het onderling opheffen van werkgevers- en werknemerstegenstellingen heet:
Fons Leroy.

Fons is niet toevallig topdog bij de RVA. Zou de Koning van Het RVA
een ...lexicoloog zijn?

En multicultureel moet nu intercultureel zijn, we zeggen niet langer mindervalide maar andersvalide, ...

niets om echt wakker van te liggen hoor.

en jazeker heet afirmatief...

Natuurlijk, met zo'n topbloedhond achter je aan, die je verplicht om het even welke vacature te aanvaarden, heb je geen andere keus meer dan sabotage, op het dwangwerk.

Fons is niet toevallig topdog bij de RVA. Zou de Koning van Het RVA
een ...lexicoloog zijn?
----------------------------------

Fonske Leroy heeft niets met de RVA te maken.

Wat je zoal niet vind over leroy's op internet :-D

Je bedoelt de VDAB... :roll:

Heb ik dan slecht gelezen of slecht onthouden?
Help me dan even...
Welja, ok dan, de VDAB.
Je kan het een poepverarmde langdurig oudere werkloze niet kwalijk nemen, dat hij zijn gat afveegt aan al die bloedhondenroedels.

Ik heb het artikel in de Standaard vna 5/5 gecontroleerd, en Leroy is in-derdaad het directeurtje van de VDAB. Ik heb trouwens niet het ongenoegen hem persoonlijk te kennen, alhoewel ze me nooit uitgenodigd hebben voor een opleiding.
Integendeel, ze hebben mij er een paar geweigerd.

Id.



Ekskuus, ben van het ouwe stempel, stempel al van voor de opsplitsing.

.... het directeurtje van de VDAB. Ik heb trouwens niet het ongenoegen hem persoonlijk te kennen, alhoewel ze me nooit uitgenodigd hebben voor een opleiding.
Integendeel, ze hebben mij er een paar geweigerd.
---------------------------------

Ja, soms krijgen ze daar zulke onmogelijke vragen, dat men moet passen.
Met die mannen van de opleiding,heb ik medelijden.
Het aangevraagde niveau is dikwijls zo hoog dat ze panikeren.
Arme dutskes.

Eno2
het directeurtje van de VDAB. Ik heb trouwens niet het ongenoegen hem persoonlijk te kennen, alhoewel ze me nooit uitgenodigd hebben voor een opleiding.
Integendeel, ze hebben mij er een paar geweigerd.
---------------------------------

Donqui:

[quote]
Ja, soms krijgen ze daar zulke onmogelijke vragen, dat men moet passen.
Met die mannen van de opleiding,heb ik medelijden.
Het aangevraagde niveau is dikwijls zo hoog dat ze panikeren.
Arme dutskes.[/
[/QUOTE

Eno2:

Jij doet zo precies of het is met de opleidingen "U vraagt, wij draaien".
Dat is dan voor de werkgevers misschien het geval.
Maar aan de kant van de werkzoekende integendeel en omgekeerd.
Die schrijft zich in een geplande cursus in, komt in concurrentie te staan met de prioritairen (door baasjes vooropgeschoven bv), en wordt dan niet weerhouden.

Het staat me nog als de dag van gister voor de geest, dat ik eens geweigerd werd voor een opfriscursus Duits (als potentieel internationaal technisch verkoper), maar niet weerhouden werd.
Mijn tennispartner, die personeelsdirecteur was van een petrochemisch bedrijf in Ertvelde, FINA, om het niet te noemen, behoorde wel tot de geselecteerden, tesamen met een paar van zijn personeelsleden...

Zo gaat dat in 't leven.
Maar in de tennis, op het speelveld, kon hij nooit één set van me winnen...

U hebt gelijk.

Maar van dienen tennis ga ik geen standpunt innemen.

over carriérekansen verknoeien gesproken 8O

Je meent het.

Awel awel, dankuwel.
Ik had hem toch niet moeten laten winnen zeker, zo eens af en toe, als personeelsdirecteur?

Als personeelsdirecteur?

Zéker.

Jij snapt nog niet hoe kapitalisme werkt hé :D

je had zeker die goeie connectie moeten gebruiken om rechtstreeks of via zijn netwerk aan een deftige job te raken ...
zelfs al was het maar een terloopse connectie, dan had je er een goeie van moeten maken ... een personeelsdirecteur in de chemie verdorie ... en uwe frank is niet gevallen of wat ? ... zo ne parachute kom je misschien heel je leven niet meer tegen ...

Het eerste boek, dat mijn moeder me schonk, zodra ik kon lezen, was:
"Zo maak je vrienden en goede relaties"
van Dale Carnegie.
Sindsdien heb ik me , gesteund door de traumatische herinneringen aan mijn gekots onder de de lectuur van dit lichtelijk hoerige boek , mij in mijn latere leven altijd weten te onthouden van het maken van goede vrienden voor een nuttige relatie.
Niettemin heb ik nog een bankdirecteur (goed) leren tennissen op zijn eigen privé terrein en een andere was zo onzelfzuchtig met mij wekelijks een matchke te spelen, alhoewel hij een paar klassementen hoger stond en vijftien jaar jonger was.
De Bank isn't everything you know...

Ik heb geen parachutes nodig gehad om op te stijgen.
Ik ben dan ook zonder parachute uit de hemel gevallen...
Overigens heb ik meer dan genoeg carrière gezien dan mij lief was, dankuwel.

Dienen typ personeelsdirecteur was een buitengewone sympathieke pipo - veel te zachtaardig voor zo een overduidelijk kannibalistische job in een door mij evenzo verafschuwde branche waar ik niet van zou mogen dromen een toch al niet welkome bijdrage aan te leveren.

ok je kiest ervoor om niet te netwerken, jouw keuze ... maar kom dan niet mokken dat jou 'opleidingen geweigerd werden en je carriere niet van de grond kwam hé' , callimero ...
alsof je niet in (bijna)elke job de keuze hebt om ze ethisch of onetisch waar te maken ...

Neeneee, ik ben laatst wel degelijk afgedankt in een job waar ik niet eens de kost mee kon verdienen. Je weet dan niet of je moet huilen of lachen...
De laatste tien jaar, waarin geen enkele baas nog belangstelling voor mij opbracht mits een ernstige job met voldoende wedde, wegens te oud en te cv-onaantrekkelijk, ben ik wel erg gelukkig geweest, in die periode van werkloosheid, , in vergelijking met zeven ondraaglijk -magere werkende jaren daarvoor in een flexibele dag-en-nacht-job van elf uur per dag en gekruid met vechtpartijen en overvallen,, en de voortdurend o zo noodzakelijke haast dagelijkse omgang met de o zo geliefde flikken...

Behoud je beschimpingskens maar voor jezelf, opzettelijk-naïve calimera...

Netwerken... dat is het moderne woord voor Dale-Carnegieën...
Vriendschap voor profijt...

Netwerk maar, spinnetjes. Nog veel succes bij het uitzuigen van de prooitjes...

Ben je soms doof?
Mijn carriere kwam wel degelijk van de grond.
En ook weer naar beneden...

Jij bent ook weer een van die oudverroeste gogo-Thatcherite- girls zeker?