Duitsland: discussie in WASG - Linkspartei
 

De discussie over de Berlijnse regionale verkiezingen blijft duren. De lokale afdeling van de WASG besliste om tegen de PDS op te komen met Lucy Redler als centrale kandidaat (Lucy is een lid van de zusterorganisatie van LSP). De nationale WASG-leiding met Oskar Lafontaine eist een herroeping van die beslissing om sneller met de PDS te kunnen fusioneren... De uitkomst van de discussie blijft onzeker.

Hieronder een artikel uit een Iers dagblad hieromtrent.

*THE IRISH TIMES*

May 1 2006

*Self-confessed Trotskyite revolutionary Redler stirs up Germany's
political left*

*GERMANY:* Lucy Redler is young, intelligent, is able to talk and has a
revolutionary plan, writes *Derek Scally* in Berlin

The dream of Germany's former finance minister Oskar Lafontaine to build
a new, united Left Party has been dealt a severe blow by a 26-year-old
self-confessed Trotskyite revolutionary.

Lucy Redler has stirred up Germany's left with striking looks and
striking arguments reminiscent of her idol Rosa Luxemburg, the socialist
leader murdered in Berlin in 1919.

"The mainstream is breaking open and the terms socialism and
anti-capitalism are acceptable again in polite society," said Ms Redler.

Analysing her appeal, the left-wing Tageszeitung wrote: "She has
everything needed to guarantee attention and sympathy . . . she is
young, intelligent, is able to talk and looks fabulous. And, she has a
plan".

Her plan is to stir up resentment against the former Social Democrat (SPD) leader Oskar Lafontaine and the Left Party's old Stalinists still
unrepentant about the Berlin Wall and the Stasi secret police.

And in no time at all, Ms Redler has cleverly positioned herself at the
centre of the blizzard of accusations and acronyms.

The Left Party is the new name for the Party of Democratic Socialism
(PDS), itself the successor party to East Germany's Socialist Unity
Party (SED).

The SED was formed exactly 60 years ago in the Soviet sector of Berlin
when the Communist Party (KP) forced a merger on the Soviet-sector SPD.

Now Ms Redler is accusing the SED successor party of trying the same
strong-arm tactics to absorb the political grouping to which she
belongs, the WASG.

This grouping - the Electoral Alternative for Labour and Social Justice - emerged from the protests against the economic and social reforms of
the Schröder government, giving a new home to disillusioned SPD
left-wingers, union supporters and far-left groupings.

The WASG scored its biggest coup when Mr Lafontaine returned from a
six-year, self-imposed political exile to head the party.

To improve the party's election chances, he opened strategic
negotiations with leaders of the PDS who in turn saw the WASG as a
chance to expand their influence beyond their eastern German stronghold.

Caught out by last year's snap election, the PDS and WASG agreed an
electoral alliance and won 54 seats in the new Bundestag.

Now the leaders have started the delicate process of merging the two
parties that have a joint membership of 12,000, offering Lucy Redler her
chance to steal the show.

Last week, she convinced the Berlin branch of the WASG to field its own
candidates, including herself, in September's state election.

Putting the party in direct competition with its supposed political
partner was a provocative move designed to highlight the contradictions
plaguing the PDS since it entered government with the SPD in Berlin.

Faced with a debt of nearly €50 billion, the so-called "red-red"
coalition has slashed social spending and public sector salaries and
sold off huge chunks of social housing to help balance its books.

"We don't need a party that talks of socialism on Sundays and implements
cutbacks on Mondays," she said recently, explaining her tactics.

The WASG moved swiftly to sideline Ms Redler and her Berlin comrades at
a party conference on Saturday. But she has achieved her aim: exposing
party doubts about its future bedfellows, and its leader.

Mr Lafontaine has won praise for his vision of a new left that is
"anti-capitalist and anti-neo-liberal", but WASG members complained in a
conference motion on Saturday that the merger with the PDS was driven by Mr Lafontaine's own "ambition and showmanship".

In addition, WASG members from western states remain suspicious of the
PDS for never distancing itself fully from the SED regime, the Berlin
Wall and the Stasi secret police.

Just last week the former SED politician Hans Modrow, now honorary
chairman of the PDS, said that "both [ German] states are responsible"
for the deaths of those fleeing over the border from East Germany to the
west.

There's no love lost on the PDS side either. At a party conference on
Saturday, leading PDS politician Petra Pau said she hadn't been elected
to the Bundestag to "support Trotskyite WASG sects".

"Whoever wants to be a revolutionary in cloud cuckoo land should do so
to their heart's content, but not with me and not with us," she said.

pff, daar krijg ik nu echt hoofdpijn van, er is nu eens een linkse partij die het goed doet en dan moeten de trotskisten weer bovenkomen met hun gedateerde aversie tegen stalinisten en linkse sociaal-democraten, terwijl ze zelf nog nooit iets bereikt hebben en nog nooit een grotere groep mensen bereikt hebben dan hun eigen groepje ingewijden.

Hoe meer ze verdeeld zijn hoe beter.

Communisme, nooit meer...

Dit gezegd zijnde bewijs je zelf dat je er niets van afweet. De kwestie is niet, gaan we samen met oud-stalinisten, de kwestie is, gaan we samen met een partij die de voorbije jaren een hard besparingsbeleid mee tot uitvoer heeft gebracht. Spreek je daar maar eens over uit!

Een hard besparingsbeleid? Ze zitten niet eens in de federale regering! Op lokaal vlak in sommige deelstaten heb je wel gedeeltelijk gelijk, maar ze zitten in een coalitie moeten compromissen sluiten, en ze hadden er veel voor over om het "cordon sanitaire" to doorbreken. In ken het beleid daar niet zo goed, maar ze hebben ook linkse klemtonen weten te leggen die ontbraken in andere Oost-Duitse deelstaten. Zowiezo zijn ze het enige realistische alternatief voor de twee "groten" en behouden ze hun linkse programma, ze zijn radicaal gekant tegen de grote hervorming van het sociale bestel in Dutisland die eraan staat te komen.

De trotskisten voelden zich nu eenmaal wat onwennig als ze in een partij zitten die meer haalt dan 0,3%. Dus leek het hen maar beter zich af te scheuren, om een nieuwe sectaire partij te stichten. :-(

:lol:

De discussie gaat ook over de politiek van de PDS in de deelstaatregeringen, bijvoorbeeld die van Berlijn. Daar hebben ze samen met de SPD een coalitie gevormd die een haast even hard neoliberaal beleid heeft gevoerd als de nationale regering. Slechts 2 voorbeelden uit een recent artikel van onze duitste zusterorganisatie (in andere artikels heb ik nog verschillende andere voorbeelden gelezen)

• This city coalition broke away from national public sector wage agreements in order to cut wages. In the Berlin transport authority, BVG, the SPD/L.PDS coalition cut pay by 10% for existing staff and 15% for new workers.
• The Berlin L.PDS ignored the L.PDS's national policies and forced unemployed workers to take the so-called “one euro jobs”, something that the WASG nationally also opposes. Now in Berlin over 35,000 unemployed only receive state benefit if they agree to work as cheap labour for the 'bonus' payment of one euro per hour worked.

De positie van onze zusterorganisatie in Berlijn was dat er een uitgebreid debat zou gevoerd worden over de rol van de PDS in de deelstaatregering. Heel wat mensen waren immers misnoegd over de politiek van de PDS daar, die meer en meer werd gezien als een neo-liberale partij als een ander. Je kan immers niet op nationaal vlak zeggen dat je tegen Hartz 4 en andere besparingen bent, maar ze op lokaal vlak ze gewoon braaf mee uitvoeren, met het excuus dat er in coalities "compromissen" moeten gesloten worden. De PDS heeft echter geweigerd om af te zien van haar politiek van de voorbije jaren en blijft achter haar beleid staan in Berlijn. Ze zien een verdere coalitie met de SPD wel zitten.
Daarom heeft de WASG het standpunt ingenomen om onafhankelijk naar de verkiezingen te trekken, juist om te vermijden dat de WASG zichzelf zou verbranden in Berlijn, wat ongetwijfeld ook zijn gevolgen zal hebben op nationaal vlak.
En de "trotskisten" hebben helemaal geen sectaire positie ingenomen, integendeel, de basis van de WASG in Berlijn besliste om niet onder de naam Linkspartei naar de verkiezingen te gaan, met andere woorden, de SAV neemt grotendeels dezelfde positie in als de meerderheid binnen de Berlijnse afdeling van de WASG.

Informeer je wat beter voor je domme uitspraken doet kameraad.

:lol:

nee, maar anderzijds is het wel degelijk zo dat 'die linke' al mee zitten de besparingspolitiek te steunen. Maar misschien is het in dit geval beter wel de SPA-rood toer op te gaan? Linkspartei heeft nog een goeie dynamiek aan de basis, integenstelling tot de SP.A, dus druk vanuit die basis kan de zaken nog omkeren.

Anderzijds vind ik het verplichten van werklozen om jobs aan te nemen niet noodzakelijk "neo-liberaal". In de DDR bestond er helemaal geen werkloosheidsuitkering en wie weigerde jobs aan te nemen viel zonder inkomen, en dat vind ik eigenlijk maar normaal ook. Waar wel voor gezorgd moet worden is dat iedereen in de mogelijkheid verkeerd om te werken, en daar werkt de PDS wel aan.
De trotskisten hebben zich zoals gebruikelijk afgezonderd van de linkse en communistische krachten die een potentieel hebben om iets te veranderen, dat ligt blijkbaar in de aard van het beestje.

Is het niet de pvda die hier weigert mee te doen aan een nieuwe arbeiderspartij?