Is dat het Belgisch gerecht?
Jaarlijks worden zo'n 160 dossiers over ernstige criminaliteit door het Brusselse parket niet voor de rechter gebracht. Het gaat om ,,belangrijke zaken van financiële en economische criminaliteit... Fraudedossiers, maar ook gewelddelicten.... Ernstige criminaliteit''. Tussen 2000 en 2005 heeft het parket niet minder dan achthonderd dergelijke dossiers in een archiefkamer gezet, zonder dat er nog iemand naar omkijkt. Personeelstekort? Neen. De Hoge Raad voor Justitie stelt terecht vast dat het parket met 92 magistraten en 61 parketjuristen de ,,dossierstroom de baas moet kunnen''.
Meer dan tien jaar na de aanhouding van Marc Dutroux en de daaropvolgende openbaringen van de verbijsterende toestand waarin het gerecht in ons land zich bevond, tonen de twee dossiers - hoe verschillend ze mogen zijn - hoe lang en moeizaam de weg nog is. Het eerste dossier vertelt het verhaal van een goed functionerend gerecht, waarvan het oordeel de facto onderuit wordt gehaald door een ,,para-juridische'' Orde van Artsen. Gevolg: de perceptie dat een verkrachtende arts na een jaartje zijn gang weer mag gaan. Het tweede verhaal gaat nog veel verder. Dat vertelt nog min noch meer dat in Brussel de jongste jaren honderden daders van zware criminele feiten niet vervolgd worden. Omdat het parket ,,met magistraten die zich nog steeds boven alles verheven voelen'', niet naar behoren functioneert. Niemand is daarover verwonderd of verontwaardigd. De Hoge Raad voor Justitie is op de hoogte. De procureur erkent dat het om zaken van ,,belangrijke criminaliteit'' gaat. En de minister van Justitie, Laurette Onkelinx, geeft toe dat dit alles ,,ons grote zorgen baart''.
Geloof in het recht is een van de hoekstenen van een goed functionerende samenleving. Zij die zo losjes omspringen met rechtvaardigheid dragen een verpletterende verantwoordelijkheid.
uit: De Standaard 080506
Het is amper te geloven... en toch is het dat "gerecht" dat het lot van zoveel mensen in handen heeft. Toch is het dat gerecht dat "uitspraak" doet over VB-toestanden en de pretentie heeft te weten wie en wat "racistisch" is in dit land. Toch is het dat gerecht dat zonder blikken of blozen en met veel woordenkramerij als ondersteuning een schietende juwelier gaat veroordelen en de agressors als slachtoffers gaat voorstellen of ze nog een schadevergoeding toekent. Toch is het dat gerecht dat de burger zal vertellen dat ze zelf niet voor rechter en advocaat moeten spelen... zij zullen dat wel doen. Jaren later... als de mensen nog amper weten waarover het gaat en voor zover ze nog in leven zijn.
Wat kunnen de burgers het best doen om dat en andere zaken hier in dit apenland te doen veranderen?
Dit baart ons ook grote zorgen...
|
