H. Guderian |
9 augustus 2003 16:11 |
Sire,
Ik lees inde serieuze gazetten dat Gij en uw teerbeminde Rufi di Calabria U fameus vermaakt hebt op de fête nationale. Awel, 't was U gegund. Zeker als Ge al tien jaar op een troon zit, mag de boog al wel eens een keertje minder strak gespannen staan dan anders.
En het volk was ook blij, Sire, want men genoot van een lang weekeinde met stralende zon en een heerlijke vakantiesfeer. Velen waren dan ook al lang de pijp uit en hebben uw jaarlijkse weledelgestrenge boodschap op de kwelbuis niet gehoord of gezien. Zij hebben dan ook niet moeten horen hoe de Belze eendracht ons hartstochtelijk zou moeten roeren als wij de prestaties van Justinneke en Kimmeke in ogenschouw nemen. Dat deze beide grieten die uitblinken in het spelleke van ballekeklop, al dan niet simultaan met krachtkreten, evenwel zo Waals of zo Vlaams zijn als maar kan, blijkt Gij niettemin te vergeten. Want Juju spreekt geen woord Nederlands en La Clijsters spreekt alleen maar Engels tegen haare vrijer en de rest van de wereld. En na het geënsceneerde Belze spektakel op Roland Garros enkele weken geleden, waar geen Vlaamse vlaggen binnenmochten, zijn wij beducht voor nieuwe Belze en misleidende rookgordijnen.
Ik ben dan ook zo vrij, Mijnheer de Koning, te menen dat heel het Belze eenheidsgevoel een kunstmatige aangelegenheid is uit ver vervlogen tijden. Ik weet het, uw landvoogd Guy zal er alles aan doen om het te hebben over de modelstaat België en het zogeroemde samenhorigheidsgevoel. En ook de regeringsgetrouwe pers en royaltyprogramma's doen ruim hun duit in het zakje. Het feit dat Gij het hebt bestaan om madam Mia Doornaert van De Standaard tot den adelstand te verheffen, spreekt boekdelen.
Maar als ik als kleine garnaal het regeerakkoord lees, dan kom ik rap te weten dat heel die Belze winkel voor de honderduizendste keer overeind blijft dankzij de lankmoedigheid en de toegeeflijkheid van de Vlamingen. Anders gezegd, dat in dit land alleen de Walen altijd maar weer winnen.
Eigenlijk feitelijk moogt Gij van geluk spreken dat een groot deel van die Vlaanderaars zo'n brave zielen zijn. Zonder hen was er al lang geen 'patrie Belge' meer. Ik weet mij evenwel gelukkig dat er steeds meer Vlamingen tot het besef komen dat we dichter en dichter bij de onafhankelijkheid komen. De dag dat partijen als de VLD en de CD&V alleen nog garen kunnen spinnen bij die definitieve stap en als de Walen en vooral de PS zo arrogant blijven als dezer dagen, zal het sneller en sneller zover komen. Er is dus hoop.
Salut, Sire, tot volgende week en denk er eens over na. Over uw koninkrijk en al de rest.
Uw Verkleefde Verknochte Vlerk
(Uit: 't Pallieterke, 58ste jg., nr.32, woe. 6 aug. 2003, p.16)
|