Zorgt meer regeringsmacht voor minder verantwoordelijkheidsgevoel?
 

Het is mijn mening dat hoe meer verantwoordelijkheden een regering krijgt, hoe minder verantwoordelijkheid er bij de burgers komt te liggen, en dus ook hoe minder de burgers nog bij het land betrokken zijn.

Ik zie verkiezingen dan ook als een weggeven van (teveel) verantwoordelijkheden naar de regering toe. Als de regering gaat roepen dat ze voor alle problemen een oplossing gaat zoeken, dan daalt de drang en de macht van de burger om zelf voor een oplossing van die problemen te zorgen.

Een fictief voorbeeldje: De politie rijdt in mijn wijk rond om te kunnen zoeken naar sluikstorters, ze doen hun werk echter niet goed want op het erf 20 meter naast mijn huis ligt het vol zwerfafval. Nu ben ik kwaad op de politie omdat ze hun werk niet goed doen.

Moest de politie hier niet de verantwoordelijkheid hebben gekregen om te zoeken naar sluikstorters, dan zou dat erf ook misschien vol afval liggen, maar dan zou ik kwaad zijn op de sluikstorters en op mezelf en mijn medebewoners omdat we niks gemerkt hebben van dat sluikstorten, dus gaan enkele goede zielen uit de buurt het zwerfafval opruimen en verwittigen ze de buren om uit te kijken naar vreemde individuen in de buurt die misschien wel eens afval hier zouden lozen.

Zie je het verschil? In situatie 2 wordt de ware schuldige geviseerd en wordt er samen met de mensen ter plaatse (die er dus ook het meest mee te maken hebben, niet het gemeentebestuur veraf in het gemeentehuis) een oplossing bedacht, die ook de solidariteit en leefbaarheid van de buurt verhoogt.

Absoluut niet tegenstrijdig, versterking van de beslissingsmacht van de natie en het uitbreiden van de lokale beslissingsmacht.
De maatschappij als geheel, dwz de civiele maatschappij, moet terug zeggingschap krijgen over de vooral en hoofdzakelijk economische processen die ze nu ontfutseld zijn door de grote commercieële belangen.
Wat op nationaal vlak een versteviging betekent van de democratie betekent op lokaal vlak veel meer directe inspraak, maar dan alleen als er een effectieve en werkelijk gewilde en doorgevoerde devolutie is van de beslissingsmacht naar het laagste niveau waarop ze deskundig kan genomen worden. Dat heet dan het subsidiariteitsbeginsel.

alo koko als dat maar niet op de pv gezet wordt;-)

Goed argument tegen de flikken.

Waar zitten die flikken ? (ben een beetje paranoïde vandaag) ;-)

Zit wel een vorm van waarheid in. Eigenlijk worden we constant geconditioneerd om vanalles "wel" of "niet" te doen. Het is in bepaalde omstandigheden zo erg dat men op den duur niets meer doet wanneer men eigenlijk verondersteld is om in te grijpen en men kwaad kijkt omdat "er niet ingegrepen is geweest" (door de bevoegde instanties uiteraard).

Zelfs in het verkeer. Het valt op (of juist niet meer) hoe we eigenlijk puur alle regels moeten volgen die zijn voorgeschreven. Een tiental jaren terug zijn we echter op vakantie geweest in Malta. Daar heeft men veel minder regels en ze rijden daar (in onze ogen) als gekken. Wie dacht dat er daar veel verkeersongelukken gebeuren heeft het echter mis. Toen wij daar op vakantie zijn geweest kreeg ik toevallig te horen dat het jaar voordien er, op heel Malta, dertien dodelijke ongelukken zijn gebeurd. Bij ons is dat soms al het gegeven van één weekend. De mensen houden daar wel (in die tijd weliswaar) meer rekening met elkaar en minder met regels en dat zou wel eens de verklaring kunnen zijn.

Ja ik weet dat je nuttige politieke begrippen langer dan vijf letters liever op PV zet dan in je hoofd, waar ze toch maar een kwijnend bestaan gaan leiden.

Twee weken geleden of zo was er hier in het Brugse een algemene stroompanne; het verkeer verliep inderdaad vlotter dan anders, had ik de indruk.

En netslet heeft gelijk. Het geldt overigens niet alleen voor bevoegdheden �* la verkeersregels, maar evenzeer voor pensioenen, opvoeding van het kind enzoverder: mensen bekijken je alsof je van Mars komt als je spreekt over solidariteit binnen de familie. Neen, de staat moet voor mijn kinderen, voor mijn bejaarde ouders en voor mij zorgen! Dat is een recht, Percalion! Jij bent gewoon asociaal en egoïstisch!

'k wil hierbij twee kanttekeningen maken:

(1) meer gecentraliseerde macht hoeft niet noodzakelijk te betekenen indien dat geen vermindering van de 'eigen macht' betekent. Wat ik bedoel is het volgende: indien het maatschappelijk aanvaard wordt dat privé-personen optreden (en daaraan gezag wordt verleend), zal er nog steeds worden gereageerd. Nu is het meer en meer zo dat mensen niet meer dúrven reageren, omdat (a) de reactie wordt weggelachen door de betrokkenen, (b) men niet meer kan rekenen op de steun van anderen (want die kampen met hetzelfde probleem en (c) men schrik heeft voor gerechtelijke 'miserie'..
concreet: je ziet jongeren baldadigheden uithalen. Wat doe je?

Je kijkt de andere kant op. Waarom? je hebt schrik voor miserie.. je wordt toch niet gerespecteerd, je kan er niet op rekenen dat voorbijgangers je steunen en bovendien heb je mogelijks nog miserie met politie: verklaringen afleggen, paperassen, en voor 't zelfde geld moet je je nog gaan verantwoorden: heb je niet zelf uitgelokt, je bent onvoorzichtig geweest, 't is je eigen fout als je een slag in het gezicht hebt gekregen; bewijs maar eens dat jij niet diegene bent die de eerste klap heeft verkocht etc..


(2) erger is nog indien een regering mensen te weinig voor hun Eigen verantwoordelijkheid stelt.. de staat moet voor alles zorgen.. (niet alleen in de zin van verhinderen (negatieve zin), maar ook in positieve zin: zorgen dat alles makkelijk en liefst gratis voor handen is..

als mensen al niet meer worden gepusht om verantwoordelijkheid op te nemen voor zichzelf en hun naaste omgeving, hoe kan men dan verwachten dat ze zich verantwoordelijk zouden opstellen in een ruimere context?

Niet mee eens.

Burgers delegeren verantwoordelijkheden o.m. om praktische redenen. Het werk van de bakker is brood bakken, dat is zijn "expertise". De loodgieter houdt zich bezig met sanitaire installaties. De expertise van openbare ordehandhaving ligt bij de politie.

Je kan natuurlijk heel autarkisch alles zelf doen en geïsoleerd op een eiland gaan zitten, maar dat is niet realistisch. Sommige taken besteed je uit, in de samenleving is arbeidsverdeling.

Zulk een redenering kan je ook maken voor de thee-room op de hoek of over meeneemmaaltijden: omdat die dingen bestaan koken de mensen niet meer, ze maken zelfs geen ontbijt, want de vereenzaamde drinkt liever koffie in het bijzijn van zijn ersatz familie, de theeroom of de taverne.

Of buurman 1 slaat buurman 2 het hoofd in omdat die zijn rommel niet wil opruimen. Of steeds dezelfden worden het op den duur beu dat zij het zwerfvuil opruimen en anderen staan te kijken.

Een buurt kan bij het gemeentebestuur ijveren, bv voor speelpleinwerking, zwerfvuil opruimen, enz. het gemeentebestuur luistert naar die suggesties, beoordeelt ze op hun geldigheid en, indien positief en financieel haalbaar, gaat erop in. Op die manier krijgen de burgers waar voor hun (belastings)geld.

Ik neem aan dat als die buurt zou kiezen voor een privé-firma die het zwerfvuil ophaalt, jij daar geen bezwaar zou in zien, maar als de overheid het doet met belastinggeld, wordt aan de burgers verantwoordelijkheid ontnomen?

En, is het niet juist omdat de burgers het zwerfvuil wegwerpen en laten liggen, dat de overheid de taak op zich neemt om op te ruimen? Ik ken sporthallen waar overal vuilbakken staan en de vuilnis ligt ernaast. Door de schuld van de overheid, kom nou!

Een schitterende omschrijving van de 'verzorgingsstaat'. Die verzorgingsstaat wordt dan zoiets als een bejaardentehuis.
Je volledige leven wordt er geregeld: opstaan, ontbijt, wandeling, middagmaal, recreatieve activiteit, vieruurtje, kwisje, avondmaal, televisie kijken, slapen gaan, opstaan, ontbijt, wandeling, middagmaal, recreatieve activiteit, vieruurtje, kwisje, avondmaal, televisie kijken, slapen gaan, opstaan,...

Schitterend zo'n leven! Jammer dat het zoveel kost. Jammer dat het zo statisch is.

Kan iemand me verklaren hoe een verzorgingsstaat gelinkt is met vrijheid of met creativiteit?
Ik ben dat even vergeten...

Laat maar, ik weet het alweer....niet.

Dat is natuurlijk een valse vergelijking, omdat iedereen voor zichzelf kan beslissen welke expertise hij of zij ter beschikking stelt van anderen, terwijl de overheid voor iedereen beslist welke expertises zij uit handen van de bevolking zal nemen. Het is dus hoegenaamd niet zo dat de burgers verantwoordelijkheden delegeren naar de overheid toe, maar wél dat de overheid verantwoordelijkheden afneemt van de burgers. Of om de vergelijking compleet te maken: het bestaan van bakkers weerhoudt je er niet van om zelf brood te bakken; het bestaan van politie weerhoudt je er echter wél zelf van om een dievenbende op te rollen.

Gisteren zat ik nog bij de bank: blijkbaar is het nu zelfs al zo dat de bank verplicht wordt door de overheid om van iedereen een "beleggersprofiel" op te maken waarmee rekening moet gehouden worden bij het inkopen in obligaties, aandelenfondsen etc. Door dat "beleggersprofiel" wil de overheid vermijden dat je zelf zaken gaat aankopen waarmee je eigenlijk niet wil werken (bvb. aandelen voor een defensieve belegger). Zo'n profiel ontneemt je dus een stuk verantwoordelijkheid, maar ik zie hoegenaamd niet in waar hier ergens de "expertise" van de overheid zou schuilgaan.

Het zelf uitbesteden van taken is dan ook iets anders dan de overheid die zelfstandig beslist over de hoofden van iedereen welke verantwoordelijkheden zij zal afnemen van de burgers.

:lol: Dat vind ik een goeie. Zaken die een buurt zélf kan doen moeten ze verplicht uitbesteden aan een overheid, daar nog geld voor geven ook, en als ze dan nog de chance hebben dat die overheid eens naar hen wil luisteren, dan "krijgen ze waar voor hun geld"... Please...

Reductio ad absurdum.

In alles kan je te ver gaan. Een overheid die alles uitstippelt is verstikkend en totalitair, de afwezigheid van overheid is een pleidooi voor het recht van de sterkste.

Een overheid hoeft daarom niet minimaal, noch maximaal, maar optimaal te zijn. Optimaal is een dynamisch gegeven, dwz als er zoveel overheid is als de burgers er behoefte aan hebben, dwz naargelang ze behoefte hebben aan delegeren. Dat kan veranderen zowel wat betreft "hoeveelheid overheid" als wat betreft "invulling van de overheid".

Misschien even het verschil tussen negatieve en positieve vrijheid vergeten? Ik definieer vrijheid als vaardigheid. Bevrijden betekent vaardiger worden, dat is heel wat meer/anders dan alleen "bewegingsruimte", of beschikbaarheid van middelen.

Om een ei te bakken heb je nodig:
(1) de vrije ruimte om een ei te bakken
(2) een keuken en bakmateriaal, energie en een ei

Maar dan heb je nog steeds geen omelet. Om een omelet te maken moet je kunnen koken, anders is al het andere zinloos. Dus:

(3) vaardigheid om het ei te bakken.

Maar wel om je gebakken brood te verkopen. Ik denk gewoon dat velen vergeten dat het in de feiten zo is dat de burgers delegeren naar de overheid, en dat zij de overheid daaraan moeten herinneren, nl dat ze gedelegeerden zijn.


Dat profiel is ook in het belang van de bank: als de belegger dan toch opties koopt, is het op eigen verantwoordelijkheid. Er zijn zoveel financiële haaien, dat een beetje bescherming van zuur verdiende centjes niet slecht is. Dat beleggersprofiel is immers indicatief, het verbiedt niemand om wat dan ook te doen. Neem bv beleggen met geld uit een daartoe aangegane hypotheek: dat mag verboden zijn.




Het gaat om uitbesteden, vergeet dat niet. Ondertussen kan jij surfen of studeren of werken, waar je ook behoefte aan hebt. Als jij liever de riool herstelt zonder expertise, begin maar.

Het probleem ligt hem in het standaard afbouwen of zelfs verbieden van de sociale controle.

Ook dit is een gevolg van de verplicht multiculturele maatschappij. In een multicultuur kan men amper nog sociale controle uitvoeren, want... wie weet... misschien eigen aan de nieuwe ingevoerde cultuur en wie ben jij dan om je ermee te bemoeien.

Als ik een blank autochtoon kind 's avonds laat op straat zie lopen dan ga ik proberen die ouders te vinden, politie verwittigen etc.. want dan weet ik dat er iets niet klopt.
Indien het een allochtoon kindje betreft doe ik niks, want dat kan best "deel van hun cultuur" zijn, en loop ik het risico als racist te worden afgeschilderd indien ik er iets aan probeer te doen.

Breidt dit uit tot een hoop andere samenlevingsproblemen en je ziet waar de klepel hangt. Sluikstorten in een monocultureel dorp wordt zeker en vast nog in het oog gehouden en gemeld, sluikstorten in een multiculturele buurt melden moet bijna anoniem geberuen wegens risico !

?? Het kan enkel de overheid zijn die me daarvan kan weerhouden door voorwaarden te creëren waaraan je moet voldoen om gebakken brood te verkopen. Het is dus weeral de overheid die verantwoordelijkheid afneemt.

Het is misschien in theorie zo dat de overheid de gedelgeerden zijn, maar in de feiten is ze dat hoegenaamd niet.

Beide zinnen spreken mekaar tegen: ofwel is het in het belang van de bank, ofwel is het in belang van de belegger. Take your pick.

Zo'n profiel is imho de zoveelste vorm van bemoeienis van een overheid die niets te zoeken heeft met de manier waarop ik mijn geld wens te beleggen, en is enkel goed voor al te goedgelovige kwezels die het ergens hebben horen waaien dat "de beurzen het goed doen" en dus ook willen meestappen in de fanfare maar dan zonder dat ze een instrument kunnen bespelen.

:lol: Alhoewel zo'n profiel in principe enkel indicatief zou mogen zijn, werkt het in de praktijk natuurlijk ook restrictief. Een bank gaat niet toestaan dat een belegger met een defensief profiel al zijn geld in aandelen gaat steken want als het dan misloopt, heeft die belegger natuurlijk een valabel instrument achter de hand om daarnaa aan te kloppen bij de bankcommissie (de bank heeft hem dan immers een verkeerde raad gegeven voor zijn soort profiel).

Het gaat natuurlijk niet om uitbesteden: het gaat om het afnemen van verantwoordelijkheid. Een bedrijf dat iets uitbesteed is daarom nog niet vrijgesteld van verantwoordelijkheid voor het eindresultaat (ik kan bvb. gaan klagen bij Danone als de pottekes waarin de yoghourt verpakt zit, en die niet gemaakt worden door Danone zelf, niet deugen). Als jij iets uitbesteed aan de overheid (in mijn woorden: als de overheid verantwoordelijkheid afneemt van jou), dan ben jij niet meer verantwoordelijk voor het eindresultaat.

Ooit gehoord van "Doe het zelf"?

Uiteindelijk blijft uw profiel uw verantwoordelijkheid (en niet van de bank of van de regering - ge bent, wie ge bent). Alleen maakt ze het bankbedienden moeilijker om beleggingen niet overeenstemmende met uw profiel aan te prijzen (maar het zal deze een zorg zijn, als ge maar hun beleggingsfondsen koopt), maar vooral maakt ze het de "bedrogen" client moeilijker, om later, via processen zijn gelijk te halen (als hij, ipv van met een grote winst, met een groot verlies zit opgescheept).
Trouwens, deontologisch, zou elke beleggingsadviseur moeten starten met uw profiel, of dit nu door de regering opgelegd is, of niet.

Een bank die er een hobby van maakt eender wat aan te prijzen, "zolang ge maar koopt", zal snel een pak clienteel verliezen.

Klopt niet. Bij de beursdaling van enkele jaren geleden verkeerde iedere bedrogen client in de onmogelijkheid om geld terug te eisen: hij / zij had immers zijn / haar handtekening gezet onder de intekening in het bewuste fonds. Nu echter bestaat de mogelijkheid wél, als dat fonds niet in overeenstemming is met uw beleggersprofiel.

Deontologisch verwacht ik goede raad van mijn beleggingsadviseur, en is het nog altijd aan mij om te beslissen of ik die raad opvolg. Deontologisch is zo'n door de regering vereist éénmalig opgemaakt profiel na 10 jaar niet veel meer waard.