| Jazeker |
28 mei 2006 17:12 |
Vlaams Parlement staat buitenspel
Citaat:
[SIZE=4]TOENEMEND IRRELEVANT: dit is uw Vlaams Parlement[/SIZE]
i
HET Vlaams Parlement is toe aan een nieuwe stemmachine, het huidige toestel heeft zijn beste tijd gehad. Het grapje gaat dat de parlementsleden geen stemknopjes meer krijgen in de toekomst. Alleen minister-president Yves Leterme zal nog mogen stemmen. Dat is eenvoudiger en veel verschil maakt het toch niet. Vlaams Parlement rijmt immers niet op dissident. Elke neiging tot afwijkend stemgedrag wordt er in de kiem gesmoord.
Niet zo lang geleden liet Ludo Sannen (SP.A) zich gaan op zijn website. ,,Het parlement is een stemmachine geworden, de ruimte voor het echte debat is afwezig.''
Sannen, die enige regeringservaring heeft, beschuldigde de huidige Vlaamse regering ervan het parlement monddood te maken. Als de parlementsleden eens een goed idee hebben waarvoor ze de nodige steun vinden bij andere partijen, dan ,,keurt de bevoegde minister dat voorstel niet goed, kopieert hij het voorstel en steekt dan de pluim op zijn eigen hoed'', klaagde hij.
De enige wetsvoorstellen die door de regering geduld worden, zijn voorstellen die de regering zelf heeft opgesteld. Een debat? ,,Meestal communiceert de minister snel zelf voordat het parlementair debat kan starten'', aldus nog Ludo Sannen.
Even later noteerde Jan Roegiers (Spirit-parlementslid) dezelfde klacht op zijn weblog. Ook hij had goede ideeën gehad die plots voor zijn neus werden weggekaapt of die een stille dood stierven.
Nu klaagt het Vlaams Parlement wel vaker. Over een gebrek aan aandacht meestal. (In dat opzicht is het tekenend dat de meeste aandacht voor het Vlaams Parlement de laatste weken ging naar twee CD&V-dames die vonden dat ze seksistisch werden behandeld. Wat de dames daarnaast nog te vertellen hadden, is niemand bijgebleven.)
Het lijkt wel alsof het Vlaams Parlement nog steeds worstelt met zijn bestaansreden. Als die volstrekt afhankelijk zou zijn van de media-aandacht, zou dat begrijpelijk zijn. De federale collega's krijgen inderdaad meer journalistieke belangstelling. Toch mag ik hopen dat de betekenis van een parlement en parlementslid niet afhangt van de aanwezigheid van de media alleen - want dan zijn er veel beroepsgroepen die zich nog nuttelozer moeten voelen.
Vraag is vooral of het Vlaams Parlement zijn werk goed doet. Met of zonder journalist in de buurt. En dan gebeuren er wel eens dingen die de wenkbrauwen doen fronsen.
Kijken we eens in het handboekje voor politicologen bij het hoofdstuk ,,Wat is een parlement?'': ,,Een parlement heeft een wetgevende functie, maar ook een controlerende. Daarnaast is het parlement de plaats waar het maatschappelijk debat woedt.''
Om met dat laatste te beginnen: dat het debat woedt in het parlement, heeft Ludo Sannen hierboven al ontkend. Deze week viel weer op hoe het Vlaams Parlement pas nu, haast twee weken na de feiten, een debat over de moorden in Antwerpen hield. Na alle Morgen Beters , Voor de daggen , Terzakes en alle opiniebijdragen in alle kranten dus. Een goede keuze om het debat met de nodige sereniteit en los van het mediagewoel te houden? Misschien. Het debat verliep inderdaad uiterst sereen. Zo sereen dat sommige collega's het slaapverwekkend vonden.
Veel strenger nog dan Ludo Sannen is het oordeel van Eric Van Rompuy hierover. Van Rompuy heeft een ervaring om u tegen te zeggen, maar heeft soms Statler-en-Waldorf- trekjes. Toch is dit fragment uit zijn internetdagboek het lezen meer dan waard (blijkbaar zijn internetdagboeken de plaats waar parlementsleden echt zeggen wat ze denken): ,,De helft van de Vlamingen is er niet van overtuigd dat diversiteit van de bevolking de maatschappij sterker kan maken. Een grote vergissing. Het Vlaams Parlement zou hier de leiding kunnen nemen van dit groot maatschappelijk project maar verliest zich in een eindeloze reeks van vragen en interpellaties over details. Niemand weet nog waarmee de Vlaamse volksvertegenwoordiging dezer dagen bezig is. Wie roept een halt aan haar toenemende maatschappelijke irrelevantie?''
De wetgevende functie dan? Ook hier heeft Ludo Sannen alle hoop van de lezer weggeslagen. Deze legislatuur hebben de Vlaamse gekozenen al 74 voorstellen van decreet ingediend. Wat niet eens zo weinig is. Het aantal voorstellen dat de eindstreep haalt is echter miniem. En dan gaat het, zoals gezegd, haast steevast om voorstellen die eigenlijk van de regering komen. De regering dient ze alleen via het parlement in omdat de procedure dan sneller gaat.
Bovendien, maar misschien zijn we nu wat te negatief, loopt het vaak mis met de wetsvoorstellen die het parlement zelf maakt. Een belangrijk stuk uit het decreet op de leegstandsheffing werd in december vorig jaar geschrapt door het Arbitragehof. Een ander paradepaardje van het parlement, het decreet op de verjaring van bouwovertredingen, was hetzelfde lot beschoren. Het wachten is nog altijd op minister Dirk Van Mechelen om het definitief te regelen.
Controleren dan maar? Wellicht is dat de functie die de Vlaamse parlementsleden nog het meest ter harte nemen. Maar ook hier blijven ze vaak machteloos. Want na hun vragen en interpellaties, rest het stemknopje en het beaat knikken. Neem het kiesdecreet - in een democratie geen onbelangrijk decreet. Iedereen wist dat het met haken en ogen aaneenhing. Iedereen wist dat het het resultaat was van een compromis van een compromis. En wie dat niet wist, kon altijd de bemerkingen van de Raad van State lezen. Toch gingen alle groene knopjes gloeien bij de stemming. En gloeien nu alle rode wangen.
De opvolgster van parlementsvoorzitter De Batselier heeft nog werk.
|
In zekere zin hebben de klagers overschot van gelijk. Het Vlaams Parlement is buitenspel gezet door de Vlaamse regering. Uiteraard is dit een gevolg van het vormen van een onhoudbare tripartite waarbij men zwijg- en andere afspraken nodig heeft om naar de buitenwereld toe een gezonde regering te lijken.
Ik stel me wel de vraag waarom Van Rompuy en Sannen dit niet heftiger laten horen. Zij behoren immers tot de partijen achter die regering. |
