![]() |
Dertien rechters
Justitie gaat dertien onderzoeksrechters aanstellen die zich zullen specialiseren in bestrijding van terrorisme. Aanvankelijk waren slechts vijf onderzoeksrechters voorzien. Maar dat aantal volstond volgens Laurette Onckelinckx niet om de enorme werklast te kunnen dragen.
Die enorme werklast is blijkbaar wel zeer streekgebonden: Antwerpen, Gent en Mons krijgen twee onderzoeksrechters, Luik drie en Brussel vier. Die vier onderzoeksrechters van Brussel kan ik nog begrijpen: daar liggen de meeste internationale instellingen, ambassades en overheidsgebouwen. Luik krijgt er echter drie, en Antwerpen slechts twee. Dat is dus dikken bullshit. In de wijde omgeving van Luik ligt slechts één potentieel doel: de kerncentrales van Hoei. Antwerpen heeft de haven, zijn (chemische) industrie en de centrales van Doel. De aanstelling van die onderzoeksrechters is een kleine, doch zeer irritante transfer: er wordt federaal geld vrijgemaakt voor terreurbestrijding, en dat budget wordt verdeeld over de drie gewesten: 31% voor Vlaanderen, 38% voor Wallonië, en 31% voor Brussel. Dit is één van de vele transfers die niets met solidariteit of Waalse armoede. Het geld stroomt hier gewoon van de zwakkere naar de sterkere partij. Vlaamse politici hebben bij justitie - en in de ganse federale regering - simpelweg onvoldoende macht om acht onderzoeksrechters in hun gewest af te dwingen. ![]() Slechts vier onderzoeksrechters voor Vlaanderen. |
Citaat:
|
Waarom moeten er in Brussel vier zijn? Is er iemand die er een probleem mee zou hebben als het koninklijk paleis, de NAVO in Evere, het Europees Parlement, enz... zouden opgeblazen worden?
In Brussel zijn er toch enkel symbolen van vreemde bezetting (België, EU en NAVO). |
Citaat:
|
Citaat:
Overzicht van de correctionele zaken: Antwerpen: 19042 Luik: 35722 Kijk ook gewoon eens naar het aantal zaken in Wl: [SIZE=-1]www.just.fgov.be/img_justice/publications/pdf/78.pdf[/SIZE] |
Citaat:
|
Citaat:
Die vijf Waalse onderzoeksrechters kunnen niet nationaal ingezet worden, zelfs niet bij een concrete terreurdreiging. Reden is de taalrol: justitie kan en mag niet eisen dat die vijf Waalse onderzoeksrechters Nederlands kennen. En zonder die talenkennis zijn ze niet gemachtigd om in Vlaanderen te werken (zelfs niet in Brussel). Het is interessant te kijken hoe die regionale verdeling is opgebouwd: vier in elk gewest. De dertiende onderzoeksrechter staat op de Duitse taalrol, en daarom heeft Wallonië er dus vijf. Een dergelijke verdeelsleutel duikt steeds meer op (*): Vlaanderen krijgt een derde van het federaal geld, omdat het slechts één van de drie gewesten is. [SIZE=1](*) NMBS investeringen, compensaties defensie[/SIZE] |
Citaat:
Dat lijkt een kwestie van slecht beheer. Wallonië heeft 31% van de nieuwe correctionele zaken, perfect in overeenstemming met hun aandeel in de totale bevolking. 45.5% van alle magistraten behoren tot de Franse taalrol, 5% meer dus dan hun aandeel in de bevolking. Wallonië profiteert dus van dit overaandeel Franstalige magistraten, en toch is hun gerechterlijke achterstand torenhoog. Slecht beheer dus. 2) Terrorisme is geen correctionele zaak. De doelen van terreur zijn divers, maar er zit toch een lijn in: economisch en symbolisch doel (WTC), overheidsgebouw (Pentagon) toeristische centra (Egypte, Indonesië) drukke openbare plaatsen (metro en trein in Londen en Madrid). Het risico op een terroristische aanslag is daar om het laagst in het Waals gewest, en net daar wordt nu het meeste geld uitgegeven. 3) Interessante link: op pagina 19 lees ik dat slechts 30% van de totale gevangenisbevolking op grond van een proces is opgesloten. De rest zit gewoon zonder proces achter tralies. In 1995 was dit 63%. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
In dat scenario moeten die magistraten hun werk doen waar het nodig is: als er op een dag verontrustende feiten uit Arlon binnenkomen, dan reist de helft van die onderzoeksrechters + gespecialiseerd personeel naar Arlon. De rest werkt dan verder aan lopende zaken in de rest van het land. Lijkt mij een zeer geschikte aanpak. Er is wel één probleem: justitie - en de ganse federale regering - zijn niet in staat om een dergelijke nationale maatregel te nemen. In dit geval vormen taalkaders één van de hinderpalen. Elke magistraat behoort tot en taalrol, en mag enkel in het bijhorend taalgebied werken. Men kan wel tweetaligheid eisen, maar dan enkel voor de magistraten die in Brussel werken. De benoemingen en de budgetten blijken in de praktijk reeds geregionaliseerd. Enkel de financiering, de wetten en de minister zijn nog federaal. Bijzonder inefficient, zeker in dit geval. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:37. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be