Timesonline: Times for freedom
 

Hier een interresante artikel over "separatismus" in Europa

The Times June 02, 2006


Calls for freedom make the jigsaw of Europe more complicated than ever
By Jeremy Page and Richard Beeston, Diplomatic Editor



MOST people would struggle to point out Pridnestrovskaya Moldavskaya Respublika on a map, let alone pronounce it.
Those who can, know it as a hotbed of smuggling, the site of a vast Soviet-era weapons dump, or perhaps the home of Sheriff Tiraspol football club.



But this tiny sliver of land, known in English as Transdniestr, is the latest European enclave to make a bid for independence following Montenegro’s decision to declare statehood last month.

Igor Smirnov, Transdniestr’s “President”, has announced that its 550,000 people will vote in a referendum in September on whether to seek formal independence from Moldova.

“The recent example of Montenegro proves that a referendum is becoming a norm for solving conflicts,”, said Mr Smirnov, 64, a former metalworker.

In the unlikely event that Transdniestr wins independence, it would become Europe’s 19th new country since the collapse of communism in 1989, and the fragmentation goes on.

From the Basques of Spain to Turkey’s Kurds, there are minorities who yearn for a country of their own, and Montenegro’s example has kindled hopes that even tiny enclaves in Europe’s forgotten corners can still become viable states.

The fear is that declarations of independence by mini-states could spark fresh instability in already unstable regions.

In the Balkans, Montenegro’s independence drive is likely to be followed by Kosovo, a predominantly ethnic Albanian province of Serbia. That could spark fresh moves by the ethnic Serb Republika Srpska to break away from Bosnia, and Herceg-Bosna’s Croats to join Croatia.

In the Caucasus, Russia is still struggling to contain the separatist rebellion in Chechnya. Georgia is split by breakaway regions in Abkhazia and South Ossetia. There is still no resolution to Nagorno-Karabakh, a disputed enclave in Azerbaijan that is controlled by Armenia.

Not even Western Europe is immune. Nationalists in Northern Ireland still seek a united Ireland. Scotland is in theory closer to independence that at any time since the Act of Union with England 300 years ago. Separatist movements are active in the Basque country, Corsica, Sardinia and Italy.

As for Europe’s newest would-be state, Transdniestr broke away from Moldova in 1990 and the two sides fought a war in 1992 that left more than 1,500 people dead. Although never recognised internationally, it has close ties to Russia, which helped the ethnic Russians in the war and has maintained 1,500 troops there.

Officially, they are there to keep the peace and guard a stockpile of 40,000 tonnes of weapons stored there in case of a Nato invasion. In reality, this remains Moscow’s westernmost strategic outpost — a bulwark against the expanding EU and Nato. It is also a haven for money-laundering, smuggling and illegal weapons sales.

Mr Smirnov runs it as a personal fiefdom, financed by local oligarchs and propped up by nostalgia for the Soviet Union. It has its own currency based on the old Soviet rouble, uses the old Soviet Moldovan flag, and stages annual Soviet-style military parades. Police wear uniforms bearing the hammer and sickle.

There is no direct telephone link to Moldova and no mobile network. Shop windows display tawdry goods from the 1970s and 1980s. The only redeeming feature is Moldova’s only FIFA-approved football stadium, which is home to the country’s top football club, Sheriff Tiraspol.

Peace talks, mediated by the Organisation for Security and Co-operation in Europe, have stalled over Transdniestr’s refusal to accept autonomy within a Moldovan state. Russia has backed the referendum.

Karel De Gucht, the Belgian Foreign Minister and OSCE chairman, has said that there is no legal basis for a referendum and urged both sides to return to the negotiating table.



In de zo serieuse 'Times' is er wel een foutje: ze wetten niet waar Flanders en Wallonie zijn. Wallonie in het norden en Flanders in het zuiden. :lol:

Een drukfout, of anders was het moeilijk mikken in een klein land.

Misschien een drukfout, misschien onwetendheit.
Trouwens ik zie dat er nog plaats in de linke corner is voor de vrijstaat Bxl.

Sommigen hebben liever Onafhankelijk Antwerpen.;-)

Bij Baskenland zijn ze Navarra "vergeten", bij Catalonië Valencia en de Balearen, Noord-Cyprus is al onafhankelijk, Koerdistan hebben ze beperkt tot Turks-Koerdistan, Zuid-Ossetië wil niet louter afscheuring maar aansluiting bij Noord-Ossetië, Gallicië is eerder vragende partij voor meer autonomie of onafahnkelijkheid dan Andalousië, Bretagne staat er niet bij, enz...

En Friesland?

Het gaat hier over gebieden waar een serieus deel van de bevolking streeft naar onafhankelijkheid en dit binnen enkele decennia mogelijk is. Friesland hoort daar niet bij: gemeten naar het aantal aanhangers is de kans dat België weer unitair wordt groter...

De 'Flanders' punt is trouwens op het grondgebied van het toekomstige onafhankelijke Ostbelgistan. Hands off van onze gebied you imperialistic Flemish...
;)

Ik kan alleen maar over de Bretagne spreken omdat ik vaak daar was voor werk. Stereotype modus on. Ze voelen zich eerst Breton et fier de l'être, hebben een hekel aan Paris en er is een sterke rivaliteit met de Normandie maar ze zijn ook Fransen en willen het blijven. Er is maar een extreem klein minderheit die een onafhankelijk Bretagne wil.

Gebieden met een onbetekenende onafhankelijkheidsbeweging zijn niet in de kaart opgenomen. In dat opzicht is het best een realistische kaart, alleen Andalusië hoort niet thuis op de kaart, terwijl de Faeröer (separatisten halen er meer dan 40% van de stemmen!) er wel op thuishoren.

Dat is inderdaad juist. In Bretagne is er eigenlijk zelfs geen nationalisme, maar een bijzonder sterk regionalisme die ook te vinden is bij wie geen Bretoens meer spreekt. Het merkwaardige is zelfs dat we in Bretagne nu Bretoenstaligen (die het als tweede taal leerden en nu doorgeven aan hun kinderen als eerste taal) aantreffen in gebieden die nooit Bretoenstalig waren. In Nantes is er bijvoorbeeld een bloeiende Diwan-school.

Behalve Andalusië is Noord-Cyprus inderdaad ook een opmerkelijke keus: hier gaat het juist om hereniging i.p.v. afscheiding.

De rest klopt wel: Navarra, Valencia en de Balearen behoren niet tot de resp. autonome regio's Baskenland en Catalonië, het Midden-Oosten met de andere delen van Koerdistan is buiten beschouwing gelaten (volgens de VS ligt Turkije blijkbaar wel in Europa... ;-)) en gebieden zonder noemenswaardige onafhankelijkheidsbeweging zoals Bretagne en Galicië zijn buiten beschouwing gelaten.

Het gaat overigens niet alleen om onafhankelijkheid, maar om afscheidingsbewegingen. Daarom staan behalve Zuid-Ossetië ook Noord-Ierland (aansluiting bij Ierland) en Zuid-Tirol (aansluiting bij Oostenrijk, naast ook een groep voorstanders van onafhankelijkheid) op de kaart.

Navarra behoort idd niet tot de autonome regio Baskenland. Maar Frans-Baskenland hoort daar evenmin bij, maar staat wel rood gekleurd. De Basken willen een Baskenland oprichten dat de zeven provincies beslaat (de 3 van de autonome regio, de drie Frans-Baskische en Navarra)

Veel imperialistische staten proberen een separatistische natie op zich nog eens te splitsen:
-In België heeft men Vlaanderen in twee gesplist: Vlaams en Brussels Gewest. (omdat Brussel een Franstalige meerderheid had)
-In het Verenigd Konikrijk heeft men Ierland verdeeld tussen Ulster (met een protestantse meerderheid) en de rest van Ierland
-In Spanje heeft men Catalonië verdeel in de autonome regio Catalonië en Valencia/Balearen (deze laatste voelen zich zeer nauw verwant met de Catalanen uit de autonome regio, maar het separatisme leeft daar nauwelijks)
-Nog in Spanje heeft men Baskenland verdeeld over drie provincies die de autonome regio Baskenland beslaan, en Navarra (dat verdeeld is tussen een Baskisch-gezind noorden, en een Kastilisch gezind zuiden).
-In Frankrijk heeft men Frans-Baskenland verdeeld over drie provincies.
-...

ze zijn robland vergeten haha =^p

Volgens mij heeft men dan wel Navarra erbij ingekleurd, want dat is het enige gebied dat aan Frans-Baskenland grenst.

Zou het heel misschien zo kunnen zijn dat de bevolking in de betreffende gebieden daar zelf om gevraagd heeft? In het geval van Brussel en Navarra heeft men er in ieder geval geen probleem mee. De drie provincies van Frans-Baskenland zijn trouwens juist de door de Baskische nationalisten gehanteerde eenheden, volgens de Franse indeling is Frans-Baskenland in zijn geheel onderdeel van het departement Pyrénées-Atlantiques. Frankrijk heeft nl. helemaal geen provincies (al ruim 200 jaar niet meer... ;-)). Alleen in het geval van Ierland heeft men het eiland bewust zo opgedeeld dat in Noord-Ierland een protestantse meerderheid ontstond die bij GB wilde blijven. Ulster is daarom overigens een onjuiste benaming, want de provincie Ulster was iets groter dan het huidige Noord-Ierland: de drie Ulsterse graafschappen die volledig Iers en katholiek waren, werden bij de Ierse republiek gevoegd. De problemen die daarna ontstonden in Noord-Ierland hadden ongetwijfeld voorkomen kunnen worden als men ervoor had gekozen Noord-Ierland alleen te laten bestaan uit de gebieden waar de protestanten een ruime meerderheid vormen. In dat geval had grofweg de helft van het huidige Noord-Ierland ook nog bij Ierland gevoegd kunnen worden en had door uitruil van bevolking daarnaast een homogene unionistische, protestantse deelstaat kunnen ontstaan.

OK, je hebt gelijk. De autonome regio Baskenland ligt onder de bol op de kaart. (een mens vergeet soms hoe klein Baskenland wel is qua oppervlakte).

De unionisten in Noord-Ierland zijn veelal Britse kolonisten.
Kijk naar Israël-Palestina. Je hebt Arabieren in Israël en joodse kolonisten in Palestina. Maar Israël beslist eenzijdig dat die kolonies mogen aansluiten bij hen.
Dat is hetzelfde met Ierland. Het is niet aan het Verenigd Konikrijk om te beslissen of die kolonisten zich zouden mogen afscheuren van de rest van Ierland.
Noord-Ierland is ook zo gekozen dat het zo groot mogelijk is, maar dat de protestanten er tóch nog in de meerderheid zijn.

Hoe lang ben je nog kolonist? Deze 'kolonisten' wonen er al 400 jaar.

Noord-Ierland is nooit afgescheiden van GB noch van de rest van Ierland. Men heeft Ierland gewoon op een Britse tekentafel verdeeld in twee stukken, zodat de rest van Ierland onafhankelijk kon worden zonder dat dat tot een burgeroorlog tussen protestanten en katholieken zou leiden. De situatie is dus compleet verschillend met die in Israël.

Hoe het ook zij, het is in ieder geval niet de beste oplossing geweest. Als men gestreefd had naar twee min of meer homogene gebieden (een protestants Ierland en een katholiek Ierland) waren er ongetwijfeld veel minder problemen ontstaan.

De grenzen zijn wel erg willekeurig getrokken. Heel het zuiden van Noord-Ierland is katholiek was dominerend katholiek (en nu zeker, daar de bevolkingsaagroei zwaar negatief uitvalt voor de protestanten). In bepaalde delen was er zelfs een groter aantal katholieken dan bijvoorbeeld in Donegal dat evenwel wel bij de republiek werd gevoegd.

Daar hadden ze in Londen natuurlijk geen rekening mee gehouden. Every sperm is sacred!! Nog eventjes geduld en die protestantse unionisten zijn in de minderheid in Noord-Ierland.

Interessante kaart over de verdeling:
http://cain.ulst.ac.uk/images/maps/map10.htm
http://cain.ulst.ac.uk/images/maps/2...onwardsni2.jpg