Symptomen van een zieke maatschappij
 

Ziek, deze maatschappij is gewoon ziek.

Augustus 2005, een moeder komt met haar 5 kinderen van 5 verschillende vaders nb naar zee. De kinderen zijn slecht opgevoed, er wordt niet omgekeken en gaan zwemmen buiten de afgebakene zone. 1 jongen, astmatisch dan nog wel, verdrinkt nog voor de redders erbij raken. Het vingertje wijst in eerste instantie naar de reddingsdienst, van de verantwoordelijkheid van de moeder wordt niet gesproken.

In de loop van het voorjaar, tijdens de vorige warme periode. Leuven: moeder, gokverslaafd laat haar 4 jarige dochter achter in de wagen. Na drie uur wordt ze er uitgehaald door een voorbijganger, uitdrogingsverschijnselen.

Afgelopen zaterdag. In de buurt van één of ander openbaar zwembad in Vlaanderen. Een jonge moeder van rond de 22 jaar, sigaret in de mond, een kleine van amper anderhalfjaar in de buggy. De vader waarschijnlijk het Johnny type met klakske dat er ongeïnteresseerd langsloopt druk SMS'end met in de andere hand een blik bier. Zit die kleine daar, halfnaakt zonder petje, hoedje of tshirtje roodverbrand in de blakende zon. Ingesmeerd? Neee, tuurlijk niet, geen tijd gehad meneer, de mama had teveel werk met haar makeup en de pappie moest zijn auto'ke nog tunen. Een extreem geval? Nee, want zo kom ik er in de loop van de dag nog 10 gelijkaardige tegen. Zo kom je ze ook tegen op het strand in de zomer, kijk maar eens goed uit.

En nu, ditzelfde weekend: braderie in Luik: vader gaat om 1h 's nachts naar huis, de vriendin (tuurlijk, het huwelijk houdt niks meer in, meneer, da's oudbollig en vraagt een te groot engagement) wil om 3h 's nachts naar huis maar vind de kinderen niet meer.

Welk zinnig mens neemt nu zijn kinderen tot na 1h 's nachts mee naar een braderie? "Ze zaten op het springkasteel, meneer." Jaja... En intussen maar zuipen.

Men kan zich inderdaad vragen stellen bij de "opvoedkunde" van die ouders, maar de schuld volledig bij hen steken gaat toch iets te ver. Vooraleer dat te doen, moet men eerst nagaan of het feit dat die ouders hun kinderen nog zo laat op straat laten lopen en spelen rechtstreeks en oorzakelijk verband houdt met hun verdwijning. Laten we afwachten totdat er meer helderheid in deze zaak komt en hopelijk met een goede afloop, maar de twijfel wordt met het uur groter.

Ik zeg niet dat de schuld volledig bij hen ligt, een eventuele dader hoort hier ook niet vrij rond te lopen, maar je kunt toch niet ontkennen dat ze toch een niet te onderschatten verantwoordelijkheid dragen over het welzijn van hun kinderen, losstaand van één of andere criminele daad? Als ik kinderen heb, dan is er geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om ze op dergelijke plaatsen ook maar een minuut uit het oog te verliezen, laat staan dat ik me ga bezatten op dat moment.

Die mensen nemen ook alles maar aan zoals het is...

Opvoeding blijft een probleem en die word alsmaar problematischer, binnen 10j gaat de staat u beboeten als ge uwe kleine nie inwrijft met sunblock ...

Worden kinderen niet langer als engagement maar als "aanhangsel", decoratief element beschouwd?

Ik vrees het soms. Uiteraard zijn dit slechts de randgevallen, en heel veel ouders voeden hun kinderen in liefde op.

Maar het is niet altijd makkelijk om te moeten zien hoe ouders hun kroost verwaarlozen, wetende dat een beetje leider in een jeugdbeweging eerst een cursus moet afleggen om zijn attest "animator in het jeugdwerk" te halen.

Ik ben het volledig met je eens genehunter.
Als moeder laat je je toch niet je zes jonge kinderen op straat rondlopen tot 3 uur 's morgens terwijl je op café gaat pintelieren.
Sommige mensen zouden beter geen kinderen hebben.

Ik was provincie medewerker in de scouts en ik had geen attest ;-)

Wel opvoeding van kinderen draait meer om meer rond school maar het onderwijs wilt dit niet dragen ...

belooft wat als we ooit 60u in de week moeten werken ...

En met recht en reden!

Da's zever in pakskes, dat is je verantwoordelijkheid als ouder afschuiven op het systeem of het onderwijs. Ik ken genoeg mensen die er 55 per week doen en beter voor hun kinderen zorgen dan werkloze marginalen.

Als er al een reden is waarom we uiteindelijk 60 uur zouden moeten gaan werken, dan is het wel omdat deze verzorgingsstaat de werknemers behandelt als lijfeigenen. Wat zeg ik? Erger dan lijfeigenen... want onder het valse voorwendsel dat we goed in de watten gelegd worden door de sociale voorzieningen, gaat de overheid wel lopen met het leeuwendeel van de inkomsten uit arbeid. En d�*�*rom is het vandaag quasi onmogelijk om als modaal gezin (zonder stevige support van thuis uit) het te rooien op één inkomen; d�*�*rom is het ook even moeilijk om een gezond evenwicht uit te bouwen tussen werk-gezin-ontspanning. Het rigide van deze verzorgingsstaat maakt ook een dynamische arbeidsmarkt onmogelijk: het is inderdaad "alles-of-niets": ofwel full-time met z'n tweeën, ofwel steun trekken en je laten betuttelen en opjagen door de overheidsdiensten. (want je dacht toch niet dat je buiten de ziekte(kosten)verzekering nog veel ging terugkrijgen voor die tienduizenden euri die je jaarlijks mag afgeven aan vadertje staat?)

Het wordt stilaan tijd dat mensen hun ogen eens beginnen open te trekken, de rekening maken en zélf hun bottine planten in de reet van neo-communisten als ABVV-voorman De Leeuw, die er met plezier nog een schepje bovenop wil doen...


We oogsten wat we zaaien, en we staan nog maar aan het begin van de ellende... mark my words.

Yep. De volgende generatie zal zwaar het gelag betalen voor het gebrek aan lange termijnvisie en politieke wil om nu het tij te keren.

Alle Belgen van pakweg boven de 40 zitten in een zetel tot hun oudste dag. Ze zijn immers oververtegenwoordigd in het electoraat.

Een mooie en waarachtige analyse.

voor de verzorgingsstaat, toen was het idd veel beter.
toen kregen de arbeiders van de gulle bazen tenminste nog hun volle loon, waarmee ze hun ellende konden verdrinken. en hun kinderen werkten ook, dus die kostten niet zoveel.

Als de verzorgingsstaat niet de oorzaak is van alle miserie, dan toch voor een groot deel.

Ah, werden toen dan de rechten van leven, vrijheid en eigendom van de werknemers gerespecteerd? Dacht het niet.

een libertariër die over rechten praat.
dat is meestal goed voor de aandelen, doch niet noodzakelijk voor de mensen.

Bon, je gaat dus akkoord met het feit dat die samenleving niet zuiver kapitalistisch was.

Ik meen me trouwens vurige debatten te herinneren waarin liberalen ijverden een halt toe te roepen aan de pseudo-slavernij onder arbeiders en het totaal negeren van hun rechten door de fabriekseigenaren - in een tijd van massamanifestaties van de syndicaten tegen vrouwenarbeid nota bene.

Louis-Paul Boon schrijft in 'Daens' dat de liberale fabrieksbazen nog de beste waren.

Maar goed, Louis-Paul Boon dat was overduidelijk een kapitalistische klootzak hé.

Net zozeer als dat de ware liberalen (zeker Bastiat) continu tegen kolonialisme geageerd hebben, terwijl afzuipsocialistjes met democratische vermomming als Tocqueville uitkwamen voor apartheid.

In de marxistische opvatting wordt "ergens tegen zijn" uiteraard opgevat als "hevig voorstander zijn van" enkel omdat zij dat zo interpreteren.

Uiteraard is er maar één weg en één ideaal en één juiste opvatting.

Tja, ik kan er anderzijds ook niet aan doen dat jij niet verder raakt dan een soort binair denken... Een mankementje dat ik trouwens ook vaak opmerk bij onze politici. Reden waarom "de liberalen" in de paars-bonte regering zich enkel in het heetst van hun verkiezingsnachtmerries nog eens durven wagen aan profilering (en dan nog heel zwakjes). Voor de rest blijft het zwaaien naar het verenigde politbureau. Slikken of stikken. En jammergenoeg blijken er steeds meer mensen aan verstikkingsverschijnselen te lijden.

tip: tussen zwart en wit ligt nog een heel kleurenspectrum.