Niet iedereen is geschikt om te werken'
 

"Niet iedereen is geschikt om te werken''






Katrien Van Gaeveren begeleidt langdurig werklozen

VLD-voorzitter Bart Somers wil werklozen een hogere uitkering geven, maar ze ook afnemen als ze na verloop van tijd nog geen werk hebben. Wat denken de begeleidsters van werklozen daarvan? ,,Als iemand iets kan én wil én zich flexibel opstelt, vinden we werk'', antwoordt Katrien Van Gaeveren van de VDAB. ,,Maar niet iedereen is geschikt om te werken.''

Katrien Van Gaeveren (41) begeleidt langdurig werklozen bij de VDAB Vilvoorde. Ze werkt met mensen die doorverwezen werden door de RVA omdat ze niet genoeg inspanningen doen om werk te vinden. Langdurig werkloos zijn, betekent minstens 21 maanden zonder job zitten voor plus-25-jarigen en minimaal vijftien maanden voor min 25-jarigen. ,,Ik zie meer en meer mensen die zeer langdurig werkloos zijn'', zegt Van Gaeveren. ,,Drie, vier, zelfs zeven jaar.''

Hoe die mensen nog in gang krijgen?

Van Gaeveren : ,,Wij starten met een oriëntatieweek in groepjes van tien, twaalf mensen. Bedoeling is meer zicht te krijgen op hun probleem, ervaringen en mogelijkheden. Een deel van de werklozen kan zo'n oriëntatie al niet aan. Omdat ze zware psychische, medische of sociale problemen hebben."

,,Wij verwijzen ze dan door naar gespecialiseerde diensten. Diensten voor Geestelijke Gezondheidszorg bijvoorbeeld. Onze opdracht is mensen zodanig te begeleiden dat ze weer echt beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt of we melden aan de RVA dat ze volgens ons niet thuishoren op die arbeidsmarkt.''

Te hoge eisen

Het gaat om laaggeschoolden?

,,De grootste groep is laaggeschoold, maar er zijn ook hooggeschoolden onder de langdurig werklozen die ik begeleid. Voor sommige mensen liggen de eisen van de arbeidsmarkt gewoon te hoog. Vaak moet je meteen schriftelijk solliciteren. Dat ligt moeilijk voor wie amper kan schrijven en lezen. Hooggeschoolden hebben soms moeite met stress op de werkvloer. Zeker als ze psychische problemen hebben.''

Er is dus altijd iets loos met zeer langdurig werklozen?

,,Er zijn duidelijk mensen die profiteren van het systeem. Anderen hebben een zeer zware handicap. Een derde groep heeft lang echt naar werk gezocht, maar werd telkens afgewezen en is daardoor behoorlijk ontmoedigd geraakt. Ze doen geen moeite meer.''

Vindt u jobs?

,,Voor wie iets kan én wil, geen zware problemen heeft én zich flexibel opstelt, is er werk. Maar stel dat je archeologe bent, er is geen werk in die sector en je wilt kost wat kost als archeologe werken, dan is er veel kans dat we geen job vinden. Je kan dat ook niet langer dan zes maand eisen. Wat niet betekent dat we in de eerste plaats niet voor de volle honderd procent gaan voor wat iemand echt wil.''

Zijn er geen bekwame mensen die eenvoudigweg geen werk vinden omdat ze veertigplusser zijn?

,,Daar heb ik nog niet zoveel ervaring mee omdat we in de begeleiding van langdurig werklozen nu pas met veertigplussers beginnen te werken. Maar als je vijftigplusser bent en zonder werk valt, kan ik werknemers heel wat tegemoetkomingen aanbieden en geloof me, dat wérkt. Als het om hun portemonnee gaat''

Hoeveel mensen kunt u zo aan werk helpen?

,,Als ze geen opleiding volgen, stopt de individuele begeleiding na zes maand. Hoeveel mensen ik aan werk kan helpen? Geen flauw benul. Wij spreken niet in termen van werk maar van uitstroom en wij halen zestig procent uitstroom. Dat betekent dat zestig procent van de langdurig werklozen die we begeleid hebben, ingeschreven blijven als werkzoekende en dus beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt.''

Hoe frustrerend en moeilijk is de zoektocht soms?

,,Elke job heeft zijn frustraties. Maar de zoektocht is inderdaad soms moeilijk en heel intensief. Vooral als mensen zware psychische problemen hebben. Dat grijpt mij ook aan. Als ik er voor kan zorgen dat mensen die echt niet op de arbeidsmarkt thuishoren eraf gehaald worden, dan heb ik ook mijn job gedaan.''

,,Voor velen biedt alleen het alternatieve werkcircuit nog een uitkomst en ik zou graag nog meer mogelijkheden hebben voor sociale tewerkstelling . Ook kan ik de mensen niet altijd even intensief begeleiden als ik zou willen omdat ik ook een stuk controle moet uitoefenen.''

,,Het meest frustrerend is werklozen te moeten begeleiden die echt niet voldoende Nederlands kennen om in Vlaanderen aan de slag te kunnen en dat zijn er nogal wat hier in Vilvoorde, aan de rand van Brussel. Zeker de helft van mijn cliënten. Dan loopt de begeleiding echt niet zoals ze zou moeten lopen.''

,,Anderen halen je door hun houding soms het bloed van onder de nagels. Ze blijven in hun boosheid steken, willen echt niet mee, blijven ontmoedigd. Dat zijn niet de gemakkelijkste gesprekken. Maar soms maken mensen die zeer gedemotiveerd binnenkwamen op een gegeven moment de switch in hun hoofd. Er zijn ook succesverhalen.''


Annemie EECKHOUT19/06/2006

-------------------------------------------------------------------

Het is erg populistisch om 'de' werklozen af te schilderen als luie profiteurs, en het gaat er bij conservatief rechts vlaanderen in als een frisse pint.
Maar zoals we horen van mensen die het kunnen weten, is de situatie van langdurig werklozen vaak iets complexer dan 'te lui'.
Rechts vlaanderen zal wel weinig oren hebben naar dergelijke nuance -we verwachten geen wonderen- maar misschien dat onze beleidsmakers, toch meestal ontwikkelde gestudeerde mensen, er even rekening mee kunnen houden.
wanneer werd er nog eens van sociaal-democratische hoek fundamentele kritiek geuit op de stijgende werkdruk, de overuren, de flexibilisering, de vaak onrealistische eisen van werkgevers?

Ik zou andere woorden in het vet zetten, maar da's een kleinburgerlijke rechtse perceptie van de klasse die wel bijdraagt natuurlijk.

Katrien Van Gaeveren begeleidt langdurig werklozen

VLD-voorzitter Bart Somers wil werklozen een hogere uitkering geven, maar ze ook afnemen als ze na verloop van tijd nog geen werk hebben. Wat denken de begeleidsters van werklozen daarvan? ,,Als iemand iets kan én wil én zich flexibel opstelt, vinden we werk'', antwoordt Katrien Van Gaeveren van de VDAB. ,,Maar niet iedereen is geschikt om te werken.''

Katrien Van Gaeveren (41) begeleidt langdurig werklozen bij de VDAB Vilvoorde. Ze werkt met mensen die doorverwezen werden door de RVA omdat ze niet genoeg inspanningen doen om werk te vinden. Langdurig werkloos zijn, betekent minstens 21 maanden zonder job zitten voor plus-25-jarigen en minimaal vijftien maanden voor min 25-jarigen. ,,Ik zie meer en meer mensen die zeer langdurig werkloos zijn'', zegt Van Gaeveren. ,,Drie, vier, zelfs zeven jaar.''

Hoe die mensen nog in gang krijgen?

Van Gaeveren : ,,Wij starten met een oriëntatieweek in groepjes van tien, twaalf mensen. Bedoeling is meer zicht te krijgen op hun probleem, ervaringen en mogelijkheden. Een deel van de werklozen kan zo'n oriëntatie al niet aan. Omdat ze zware psychische, medische of sociale problemen hebben."

,,Wij verwijzen ze dan door naar gespecialiseerde diensten. Diensten voor Geestelijke Gezondheidszorg bijvoorbeeld. Onze opdracht is mensen zodanig te begeleiden dat ze weer echt beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt of we melden aan de RVA dat ze volgens ons niet thuishoren op die arbeidsmarkt.''

Te hoge eisen

Het gaat om laaggeschoolden?

,,De grootste groep is laaggeschoold, maar er zijn ook hooggeschoolden onder de langdurig werklozen die ik begeleid. Voor sommige mensen liggen de eisen van de arbeidsmarkt gewoon te hoog. Vaak moet je meteen schriftelijk solliciteren. Dat ligt moeilijk voor wie amper kan schrijven en lezen. Hooggeschoolden hebben soms moeite met stress op de werkvloer. Zeker als ze psychische problemen hebben.''

Er is dus altijd iets loos met zeer langdurig werklozen?

,,Er zijn duidelijk mensen die profiteren van het systeem. Anderen hebben een zeer zware handicap. Een derde groep heeft lang echt naar werk gezocht, maar werd telkens afgewezen en is daardoor behoorlijk ontmoedigd geraakt. Ze doen geen moeite meer.''

Vindt u jobs?

,,Voor wie iets kan én wil, geen zware problemen heeft én zich flexibel opstelt, is er werk. Maar stel dat je archeologe bent, er is geen werk in die sector en je wilt kost wat kost als archeologe werken, dan is er veel kans dat we geen job vinden. Je kan dat ook niet langer dan zes maand eisen. Wat niet betekent dat we in de eerste plaats niet voor de volle honderd procent gaan voor wat iemand echt wil.''

Zijn er geen bekwame mensen die eenvoudigweg geen werk vinden omdat ze veertigplusser zijn?

,,Daar heb ik nog niet zoveel ervaring mee omdat we in de begeleiding van langdurig werklozen nu pas met veertigplussers beginnen te werken. Maar als je vijftigplusser bent en zonder werk valt, kan ik werknemers heel wat tegemoetkomingen aanbieden en geloof me, dat wérkt. Als het om hun portemonnee gaat''

Hoeveel mensen kunt u zo aan werk helpen?

,,Als ze geen opleiding volgen, stopt de individuele begeleiding na zes maand. Hoeveel mensen ik aan werk kan helpen? Geen flauw benul. Wij spreken niet in termen van werk maar van uitstroom en wij halen zestig procent uitstroom. Dat betekent dat zestig procent van de langdurig werklozen die we begeleid hebben, ingeschreven blijven als werkzoekende en dus beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt.''

Hoe frustrerend en moeilijk is de zoektocht soms?

,,Elke job heeft zijn frustraties. Maar de zoektocht is inderdaad soms moeilijk en heel intensief. Vooral als mensen zware psychische problemen hebben. Dat grijpt mij ook aan. Als ik er voor kan zorgen dat mensen die echt niet op de arbeidsmarkt thuishoren eraf gehaald worden, dan heb ik ook mijn job gedaan.''

,,Voor velen biedt alleen het alternatieve werkcircuit nog een uitkomst en ik zou graag nog meer mogelijkheden hebben voor sociale tewerkstelling . Ook kan ik de mensen niet altijd even intensief begeleiden als ik zou willen omdat ik ook een stuk controle moet uitoefenen.''

,,Het meest frustrerend is werklozen te moeten begeleiden die echt niet voldoende Nederlands kennen om in Vlaanderen aan de slag te kunnen en dat zijn er nogal wat hier in Vilvoorde, aan de rand van Brussel. Zeker de helft van mijn cliënten. Dan loopt de begeleiding echt niet zoals ze zou moeten lopen.''

,,Anderen halen je door hun houding soms het bloed van onder de nagels. Ze blijven in hun boosheid steken, willen echt niet mee, blijven ontmoedigd. Dat zijn niet de gemakkelijkste gesprekken. Maar soms maken mensen die zeer gedemotiveerd binnenkwamen op een gegeven moment de switch in hun hoofd. Er zijn ook succesverhalen.''

Ik dacht dat gij niet werkte?

Percepie, alles draait om perceptie...

geen nood, ik was al voorzien op dergelijke reacties.

Natuurlijk is het wel handig in zulke situaties als er ook werk is ...
Het is nogal simpel om te zeggen dat er te veel langdurige werklozen zijn.
Hoeveel vacatures zijn er momenteel precies open ?
Hoeveel werklozen zijn er in België ?
Ik denk dat het rekensommetje een negatieve uitkomst geeft qua jobs.
En dan de werklozen maar profiteurs, luieriken, onaangepasten en weet ik veel noemen. Het is een schande ! En kom weer niet af met die vacatures die niet ingevuld geraken, als de werkgever mensen aanneemt die iets kennen van de sector en investeert - in samenwerking met VDAB eventueel - in goede opleidingen, dan is dat probleem binnen de 2 jaar volledig van de baan en moeten er geen goedkopere werkkrachten meer ingevoerd worden vanuit het buitenland (Poolse vrachtwagenchauffeurs bijvoorbeeld).

De "én zich flexibel opstelt" bent u blijkbaar in het vet vergeten zetten?
Dus verplicht die mensen maar om eender wat aan te nemen?

Maak van de werkloosheidsuitkering een objectief recht dat in de tijd beperkt is en berekend wordt a.h.v. de bijdragen die de persoon in kwestie reeds heeft gedaan. Meteen verdwijnt dan het stigma, wordt de behoefte voor de staat om zich verregaand te moeien in het privéleven van de mensen volslagen overbodig en kunnen overheidsdiensten zich volop concentreren op begeleiding / opleiding / bemiddeling. (tenminste, als de overheid dit niet efficiënter zou kunnen uitbesteden)

Voor diegenen die niet in staat zijn om te werken of -en dat is hun volste recht- niet bereid zijn tot werken blijft er het systeem van de herverdeling: het leefloon. Het heeft in die gevallen ook absoluut geen zin om ze krampachtig in de werkloosheidsstatistieken te houden als "werkzoekenden". (wat ze immers niet zijn)

Het is vooral de starre manier waarop de arbeidsmarkt vandaag is ingericht die ervoor zorgt dat veel, zéér veel mensen niet in staat zijn om werk te vinden "op hun maat".

Dat is toch wel het gemakkelijkste : zeggen dat je niet geschikt bent om te werken, maar natuurlijk wel recht hebben op de werkloosheidsvergoedingen.

Pure profiteurs zijn het. Als ze niet willen werken dan hebben ze ook geen recht op gelijk welke vergoeding. Dat ze dan gaan bedelen om hun kost te vergaren.

Het gaat hem niet over of er nuance kan gelegd worden, het gaat hem over welke nuances.

Zoals ik al zei, perceptie en de aard van de nuancering.

Dus verplicht de werkenden maar om te dokken omdat er je kieskeurig bent?

Wa is er verkeerd met niet willen? Hoe kunde die mensen ineens WEL doen willen? Door wat conventionele peptalk?

Hoe word een mens flexibel? Door het te zeggen dat ze zo moeten zijn?:lol:
Waarom MOETEN we altijd flexibel zijn? "Jullie moeten niet, maar dan moeten jullie ook niet blablabla" :roll: Pakt ni bij mij.

Genuanceerd nuanceringen ontwijken, dat doet gij nu.

Ha Bhairav, dat is lang geleden. Ge gaat toch niet zeggen dat ge een job hebt gevonden. :lol:

Antwoord voor de grap eens inhoudelijk. ;)

Ha, ge hebt dus werk gevonden. :-o

Neen. :lol:

Ook niet geschikt om te werken ?

"Het wederkerigheidprincipe ‘Voor wat hoort wat’ heeft grote maatschappelijke betekenis, het is als het ware de natuurwet van samen leven.
Een onvoorwaardelijk basisinkomen is daarmee in strijd, althans zo schijnt het.
Maar misschien geldt hier het gezegde ‘schijn bedriegt’. Zijn we misleid door een overdreven arbeidsmoraal: ‘wie niet werkt zal niet eten’? En als dat inderdaad onze moraal zou zijn, veroordelen we wie niet werkt tot de bedelstaf, diefstal, tuchthuis of hongerdood? Hoe belangrijk is dat betaalde werken eigenlijk?"

Wat dacht je toen je geboren werd? Dat alles in je schoot zou worden geworpen? Me dunkt dat het leven al gemakkelijk genoeg is in vergelijking met 100 jaar geleden, maja, geef een homo sapiens een vinger en hij rukt je arm eruit bij wijze van spreken.

Er staat duidelijk 'én' tussen dus het ene kan je niet los zien van het andere.
Dat zeg ik ook niet maar moet het onderwijs dan al niet ingrijpen en naar wat voor werk zoekt men voor haar en wat krijgt ze als alternatief?

...de tijd die ze in hun betaalde werk besteden is lang niet altijd nuttig. Menigeen is druk met het produceren en distribueren van gebakken lucht. Tegelijk wordt er veel onbetaald werk gedaan, om te beginnen in de eigen huishouding, dat niet kan worden gemist.
‘Voor wat hoort wat’ moet daarom niet worden verengd tot werk en inkomen. Voorstanders van het basisinkomen zijn geen tegenstanders van wederkerigheid, maar vinden dat het te kort door de bocht is om alleen betaald werk als ‘hoort wat’ te laten gelden. Wat precies als tegenprestatie geldt, is heel persoonlijk, en kan niet in bureaucratische regels worden vastgelegd. Het principe van wederkerigheid mag daarom niet leiden tot het stellen van voorwaarden bij het garanderen van de minimaal noodzakelijke bestaansmiddelen".

Bron: http://www.basisinkomen.nl/

Lijkt me vreemd, hij kan met internet overweg, kan goed zijn gedacht zeggen, schrijft verstaanbaar Nederlands en heeft schijnbaar geen echte psychische problemen met zijn z'n eigendunk. Een ideale kandidaat voor een kaderfunctie...