Godsdienst, Game Over!!
 

Laat ons toe ook u te leiden naar uw bewustzijn.

Sterke woorden en eindeloos argumenteren zijn mooi en democratisch.
Toch zijn we op een punt gekomen in de tijd der beschaving om naar een volgende stap over te gaan.

De tijd van godsdienst en het geloven in een hogere macht, een god, is verouderd. Laat dit duidelijk zijn.

Elk geloof heeft z'n doel en functie in het verleden vervuld.
in een moderne samenleving verwacht je toch dat mensen verder zouden staan met hun verstandelijke ontwikkeling.

Verschillende godsdienstige overtuigingen zullen blijven leiden tot conflicten.

Aanhangers van eender welke godsdienst zijn het slachtoffer van overheden en religieuze groeperingen die verkondigen dat "god" de schepper is.

"God schept de dag, moeder schept de soep".......?

Euh, welkom, dit is 2006!!!!!!

Off-topic.
Wat heeft dit met binnenlandse politiek te maken?

Heel veel.

Het is ook in Vlaanderen en België een doorn in het oog van de echte democratie.
Het vestigt de aandacht op het feit dat keuzes niet mogen verloedert worden door godsdienstige overtuiging.

Het toelaten van godsdiensten in het openbaar is onaanvaardbaar in een moderne beschaving.

Politieke leiders moeten inderdaad handelen vanuit de ratio. Maar geloven in (een) God is niet verouderd, integendeel is geloven razend actueel.

(en ja, dit is eigenlijk off-topic)

Is razend actueel om daarover te zeiken. Dat geloof op zich is zwakjes. Toch het traditionele. Geloof in een hogere macht is trouwens heel symplistisch. En een illusie...

Inderdaad. Stel je voor dat bvb. christenen ook daadwerkelijk hun naaste gaan liefhebben als zichzelf of moslims aalmoezen aan de armen gaan geven. :roll:

Geloven in God is even absurd (of zinvol) als geloven in de mensheid, het vaderland, Vlaanderen, Bob Marley, jezelf, of helemaal niets... We ruilen de ene slavernij voor de andere in, net zo makkelijk als de ene vrijheid voor de andere... Lood om oud ijzer. Camus wist het al, in de jaren 50, dat het zinloos was om tegen het geloof te zijn. Nee, beter is het om tegen de mensen te zijn, in elk geval tegen die mensen die bereid zijn hun medemens te schaden uit gelijk wel ideaal ook...

Godsdienst is een toeverlaat voor degenen die zelf geen antwoord weten of zoeken, zij onderwerpen zich liever aan een religieuze mafia.

Dat is waar, alle zogezegde duivelskinderen en heksen zijn in de middeleeuwen reeds op de brandstapel geworpen door de kerk.:-)

Maar u heeft gelijk hoor, geloven is achterhaald. We moeten kerk en staat strikt gescheiden houden.

Laten we voortaan elk geloof aanschouwen als een hobby club.

Heer, vergeef hun, want zij weten niet beter... Wat is beter, geloven in de illusie van het goddelijke, of geloven in die van de mens? In beide gevallen loop je een waandenkbeeld achterna, met dat verschil misschien dat gelovigen hun machteloosheid nog onderkennen. Overigens denk ik niet dat je begrepen hebt wat ik eerder opmerkte, het gaat niet om het geloof in gelijk wat, maar om het misbruik dat mensen daarvan maken. Het gaat niet om dat oude vrouwtje dat voor het slapengaan een kruisje slaat, het gaat om de lui die brandstapels oprichten om ketters uit te roken, en het gaat evenmin om die ene duikelaar die van sociale rechtvaardigheid droomt, het gaat om de partijbonzen die in naam van de mensheid goelags oprichten.

inderdaad, zo bevestigt dus ook u mijn stelling:

Godsdienst is een toeverlaat voor degenen die zelf geen antwoord weten of zoeken, zij onderwerpen zich liever aan een religieuze mafia.

Dank u

Je begrijpt er niets van... Iemand die een rotsvast vertrouwen heeft op God, is niet beter of slechter af dan iemand die een rotsvast vertrouwen heeft in 'de mens'. Als ik schreef dat gelovigen hun onmacht onderkennen, dan betekende dat ook dat 'humanisten' even onmachtig zijn, maar het vaak niet zien (of willen zien, of zich wentelen in de illusie van hun zelfstandigheid).

Ik ben gelovig, en toch laat ik mij niet leiden door Bijbelse dogma's. In discussies met protestanten ben ik dan ook de enige die niet steevast komt aanzetten met vergeelde bijbelfragmenten.

Ik geloof, maar ik denk zelf na. Ik neem dus aan dat ik noch beter, noch slechter af ben dan een ander. Het enige verschil is dat ik gerust ben in wat er na de dood volgt.

Zit u natuurlijk met een probleem: geloven in is eigenlijk al per definitie een dogma. Want vb. wat er na de dood volgt weet niemand, als u aanneemt dat er leven is na de dood zonder dat u hiervan bewijzen of aanwijzingen hebt gezien, neemt u een dogma aan. En geloven is "het aannemen van een causaal verband dat men niet weet, niet kan weten of niet wil weten" (W. Van Rompay)
De twee definities komen dus iet of wat overeen.

Ik hoef niet christelijk te zijn om mijn naaste te beminnen zoals mezelf. Ik heb voor mijn morele regels trouwens geen enkele nood aan religieuze inslag, respect voor mijn mede-mensen is zeker evengoed. En zelfs beter: homo's worden zo niet veroordeeld en bij zowat alle religies wel (want niet 'normaal').

Als je de lijn dan doortrekt, dan is atheïsme of de idee dat er niets is na de dood evenzeer een geloof, want je kan ze evenmin bewijzen.

Ik neem geen enkel dogma aan. Ik geloof al in een leven na de dood van voor ik gelovig was.
Waarom is geloven een dogma, wanneer men het gevoel heeft dagelijks in contact te komen met het transcendente? Met citaten en statistieken kan men alles bewijzen, natuurlijk.

Weet echter dat vrijzinnigheid, en in mindere mate ook atheïsme een dogma is. Men weet pertinent zeker dat er geen God, geen Hoger Wezen bestaat.

U was me voor.

Is Agnosticisme eigenlijk dogmatisch?