Over dagelijkse kost en geloofwaardigheid
Over dagelijkse kost en geloofwaardigheid
zondag, 25-jun-2006
Het grote verschil tussen de openbaar vervoer moorden (Op Joe Van Holsbeek en op de treinbestuurder) aan de ene kant en de moorden van Hans Van Temsche aan de andere kant is het volgende. Het geweld van Hans van Temsche is onherkenbaar. Het zit in de afdeling psychiatrie. Niemand kan vanuit zichzelf of vanuit zijn omgeving vertellen over jonge blanke mannen die met een jachtgeweer door de straten van de stad lopen om vreemdelingen en jonge kinderen dood te schieten.
Maar het geweld waaraan Joe van Holsbeek en de treinbestuurder bezweken allebei, is voor zovele honderdduizenden herkenbare dagelijkse kost! Dat is het grote verschil. Geweld op het openbaar vervoer, agressie, intimidatie en arrogantie, diefstal en wegvluchten moeten ervaren is dagelijkse kost. Iedereen associeert er zich mee want iedereen kent het verschijnsel, zeker in Antwerpen.
Daarom, omwille van dat verschil was de mars van Patrick Janssens een flop en kende de mars van Joe Van Holsbeek een gigantische toeloop.
Het is werkelijk, in de diepe zin van het woord, ondraaglijk om de communicatiestrategen (de burgemeester van Antwerpen is één van hen maar er zijn er ook heel veel bezig in de politiek correcte journalistiek, er is er zelfs eentje eerste minister) na de moord in de bus van De Lijn met ijver en vlijt het etiket “zinloos geweld” te horen plakken. Zij doen dit om de moord op Van Holsbeek en op deze tot nu toe nog altijd anonieme man op één hoop te kunnen gooien met de moorden van Hans Van Temsche.
Hou dus in vredesnaam op met die term “zinloos geweld”. Wat is dat voor iets, zinvol geweld? Onzin is het. Zinvol geweld is uitgevonden door Sartre en Merleau-Ponty om een perverte ideologische grondslag te geven aan (communitisch geïnspireerde) terreur en terrorisme en zulks om die te legitimeren. Maar door de introductie van deze term in verband met de Openbaar Vervoer Moorden van de afgelopen maanden wordt de indruk gewekt dat dat geweld opborrelt uit een frustratie of een psychologische aandoening of zoiets, waardoor de daders een soort voertuig van hun emoties worden. Daardoor opent de linkerzijde de deur naar al haar redeneringen over sociale achterstand en maatschappelijke discriminatie waarmee in België al meer dan twintig jaar criminaliteit van vreemdelingen van hun persoonlijke verantwoordelijkheid wordt ontdaan en de facto vergoelijkt. Ik verafschuw het gebruik van de term “zinloos geweld”. Geen enkel geweld kan zinvol (en dus gewettigd) zijn. En zo ja dan is het geweld van vreemdelingen om mp3 apparaten te bemachtigen en iedereen op tram en bus met een reëel terreurregime angst en stilzwijgen in te boezemen heel zinvol, uitermate zinvol geweld.
Waar zijn nu de media met hun extra nieuwsuitzendingen? Waar is het parket van Antwerpen met zijn racisme-beoordelingen van de motieven van de daders ? Waar is de kardinaal, die de mensen opriep om te reageren ? Het reageren kostte de man het leven.
“Busincident” noemt de VRT het vergoelijkend. Waarom nu geen racistische aanslag ?
De grootste en gevaarlijkste komediant is Verhofstadt. Die heeft amper drie weken geleden een wet door de Kamer gejaagd die de Wet Lejeune verder uitbreidt. En nu zegt hij met een uitgestreken gezicht dat het misschien geen slecht idee zou zijn om…en dan noemt hij drie amendementen van het Vlaams Belang op die door hem en de VLD op aandringen van Onkelinx zijn weggestemd !
Verstaan ze dan niet dat de eerste voorwaarde voor politiek succes “geloofwaardigheid” is. Waar is de journalist die hem die vraag voor de voeten gooit?
Gerolf Annemans
|