[SIZE=3]Voor de fun in elkaar geslagen[/SIZE]
ZINLOOS geweld: sinds vorige week vrijdag weet ik helaas ook hoe dat voelt. Toen ik samen met twee vrienden na een nachtje stappen in Leuven naar huis liep, werd ik in de Brusselsestraat belaagd door een tiental jongeren. Ze wilden een sigaret van ons. Eén afwijzing was blijkbaar voldoende om ons een eind verderop in de rug aan te vallen.
Mijn vriend werd al snel tegen de grond geduwd, geslagen en geschopt, terwijl ik werd bedreigd met een kasseisteen en een kapotte fles. De daders gedroegen zich bijzonder agressief: de kneuzingen en schaafwonden op de rug en armen van mijn vriend zijn daar getuige van. Wij hebben alledrie nog nooit gevochten, laat staan dat we ons konden verweren tegen zoveel agressie.
Gelukkig kon door een interventie van het veiligheidspersoneel van het nabijgelegen Sint-Pietersziekenhuis erger vermeden worden: de daders vluchtten na een vijftal minuten 'happy slapping' weer richting Oude Markt, drie hoopjes ellende achterlatend op de stoep.
Uiteraard waren we door dit voorval in shock. Erger was echter dat we tijdens en na deze aanval op geen enkel moment hulp kregen van de Leuvense politie. Toen we het noodnummer 112 belden, meldde de dispatcher laconiek dat het op dat moment veel te druk was voor een interventie en dat we zeker nog twee uur moesten wachten voor een ploeg ter plaatse kon komen. Blijkbaar worden er 's nachts slechts vier politieploegen ingezet in heel Leuven. En geweld met slagen en verwondingen op straat is voor hen, ook na de moord op Joe Van Holsbeeck, duidelijk niet erg prioritair.
Toen de daders al gevlucht waren, werd ons aangeraden om op eigen beweging naar het commissariaat én het ziekenhuis te gaan. Buiten een afschrift van het proces-verbaal kregen we daar geen enkele slachtofferhulp, laat staan de bevestiging dat de daders ook effectief gezocht werden. Terwijl ze op dat moment nog door de stad liepen, onder het oog van alle camera's die daar hangen Om de veiligheid te verhogen, jawel.
Ik heb dit manifest gebrek aan hulp aangeklaagd bij de Leuvense burgemeester Louis Tobback, maar die klacht bleef tot op vandaag onbeantwoord. Ik kreeg dan ook een erg wee gevoel in mijn maag toen ik las wat er afgelopen weekend in Antwerpen gebeurde.
Ondanks alles (en net daarom) heb ik mijn geloof in een multiculturele en tolerante samenleving niet verloren, maar wél in een stad die ondanks tientallen veiligheidscamera's de veiligheid van haar burgers blijkbaar niet kan verzekeren. Dat ze je op straat in elkaar kunnen slaan of op de bus dood kunnen schoppen
just for fun , is vreselijk. Maar het wordt nog veel erger als politiek én politie tegelijk de andere kant opkijken. Want als niemand het straatgeweld nog veroordeelt, krijg je als slachtoffer dubbel zoveel klappen.
Kris Vanhemelryck ,
Manu Mathys en
Niel Verduyckt (De auteurs wonen respectievelijk in Leuven en in Brussel.)
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?
Gelezen op politicsinfo.be :
"
Wel een beetje sneu dat deze heren alle drie prijken op een petitie van Groen! tegen een straatverbod voor o.a. het soort jongeren waarvan ze zonet het slachtoffer zijn geworden ... "
http://www.geenstraatverbod.be/ondertekenaars.php 
Niet sneu, maar een verrijkende multiculturele ervaring !
