De doodrijder heeft gewonnen
 

Wie dronken en onder invloed van drugs met de auto rijdt is een potentiële moordenaar. Dus alweer een moordenaar die in de pampers wordt gelegd. Hoelang nog blijven we dit allemaal aanvaarden?

Leve de (on)rechtspraak!!! :evil:

Het levende heeft hier voorgang,t'is niet omdat je fouten begaat dat iemand daarvoor gans zijn leven moet boeten.De nazaten rouwen om hun verlies, niet door vraakgevoelens op te wekken,maar door innerlijk en materieel afscheid te nemen.

Een ongeval, zelfs dronken en te snel rijden, is een ongeval.
Ongevallen op dezelfde lijn zetten met moord is crimineel.
Op die manier zijn bv ook alle werkgevers waar een dodelijk accident gebeurt een moordenaar in de toekomst. Of bv een cafe baas, of een brouwer desnoods.
Ongevallen zijn ongevallen.

Dit was geen ongeval.

De chauffeur maaide vier meisjes van de weg bij een inhaalmanoeuvre en was o.i.v. drugs en alcohol

Soms kunnen mensen zich niets menselijks voorstellen...

Totdat ze eens in dezelfde situatie geraken... Dan lopen ze heel de wereld plat om toch niet gestraft te worden (of zo minimaal mogelijk)... :oops:

"in dezelfde situatie geraken" ....


alsof men per ongeluk aan de drugs kan zitten - alsof men per ongeluk dronken achter een stuur kan

zitten - alsof men per ongeluk inhaalmanoeuvres doet aan overdreven snelheid


Iedereen kan een accident veroorzaken, maar DIT kan een fatsoenlijk mens NOOIT overkomen.

Dronken achter het stuur zitten mag voor mijn part nog zwaarder bestraft worden. (Maar met dronken heb ik het dus wel over 1 promille of meer, en niet een paar glaasjes op een hele avond). Auto kwijt en dergelijke.

Slechts één oplossing : 0,0 ipv 0,5 pro mille. Alle discussies over "juist boven" of "juist onder" 0,5 worden dan ook overbodig.

Ik vind ook niet dat we moeten gaan voor oog om oog, maar met bijvoorbeeld het beperkte rijverbod heb ik grote problemen. Iemand die onder dergelijke omstandigheden - drugs en alcohol - achter het stuur kruipt en hierdoor dodelijke slachtoffers maakt, zou nooit meer achter het stuur van een wagen mogen zitten. Dit zou een levenslange straf betekenen voor de dader die mbt zijn persoonlijke mobiliteit afhankelijk zou zijn van eigen voeten, fiets, anderen en het openbaar vervoer. In deze tijden is dit een zeer zware straf.

Sommige mensen stellen dat een levenslang rijverbod onnodig is omdat de dader vanwege de controle geen drugs meer zal gebruiken. Daarom is het nodig even de drugcontroles te schetsen zoals ze er - in Brussel althans - aan toe gaan.
De persoon die de controle moet ondergaan wordt één keer per maand schriftelijk opgeroepen om een urinetest af te leggen.
De persoon meldt zich op de betreffende dag aan in het Bijgebouw van het Justitiepaleis en begeeft zich naar de vierde verdieping. Hij loopt naar het eind van de gang en wandelt het rommelig bureel van de bevoegde substituut binnen.
De substituut zegt aan de eerdere drugzondaar een potje nemen en naar het toilet moet gaan. In het toilet doet de te controleren persoon natuurlijk wat hij wil. Misschien het overgieten van drugloze urine van een vriend of vriendin in het juiste potje? Neen, dit laatste is geen loze "veronderstelling", het gebeurt eerder in regel dan in uitzondering. Na de toiletstop loopt de drugzondaar terug het substituutbureel binnen waar een etiket klaarligt. De drugzondaar plaatst zijn potje in een frigo.
Meestel echter komt de te controleren persoon toe en is de substituut niet aanwezig. De persoon loopt naar een ander bureau waar de assistenten van de substituut werken. Die assistenten zeggen dat de persoon zelf het etiket mag schrijven, uit het bureel van de substituut maar een potje moet nemen, naar de wc gaan en het potje dan in de frigo mag plaatsen.
Nu ja, om een lang verhaal kort te maken: échte drugcontrole, onbestaande.
Niet zozeer schets ik dit gegeven omdat ik iets tegen druggebruikers heb, maar wel om aan te tonen dat de controle op het druggebruik voor iemand die door datzelfde druggebruik anderen onnoemelijk leed aandeed feitelijk onbestaande is. Het gaat eerder om een formaliteit.
Wanneer een rechter dus beslist om de roekeloos rijdende dader in de toekomst zijn rijbewijs terug te geven omdat het risicovolle drugrijgedrag werd opgeheven, dan heb ik daar toch grote vraagtekens bij.
Naar mijn mening moet dergelijke dader ambulante begeleiding volgen bij een drughulpverleningsketen alwaar de drugcontroles wel degelijk écht worden uitgevoerd.

Dit is geen ongeval, maar een misdaad. Wie zich volpropt met geestbenevelende producten, achter het stuur kruipt en doot het land gaat razen, weet welk risico hij creëert.

Moord is een welbewuste actie om te doden. Dat is dit geval dus niet. Vrijwillige doodslag lijkt me wel de exacte kwalificatie.

Dat nog enkele rechters met een jaren '50-mentaliteit dat anders zien, zal niet verhinderen dat dit soort misdaden binnen enkele jaren systematisch als doodslag zal gecatalogeerd worden.

Zien jullie niks over het hoofd?

"De beklaagde is niet meer de persoon die vier jaar geleden het ongeval veroorzaakte."

D�*�*r knelt het schoentje. Waarom moet dat 4 jaar duren?
Wat gebeurt er in die 4 jaar? Verandert zo iemand heel z'n leven, krijgt die een gezin, een job waar hij erg goed in is?

Jaren geleden werd mijn toenmalige partner door zijn stiefbroer doodgereden.
Daarbij kwam zware dronkenschap en erg roekeloos rijden aan te pas.
De zaak werd binnen het half jaar behandeld - dat was mss iets te vroeg, want hij was zelf nog aan het revalideren. Toch moet die straf vroeg komen, anders heeft ze maar weinig nut.
Na het accident heeft hij geen druppel alcohol meer aangeraakt. Toen hij z'n rijbewijs terugkreeg, heeft hij géén nieuwe auto gekocht, hij wou niet meer rijden. Van een gezellige jongen waarmee het tof uitgaan was veranderde hij in een hoopje miserabele ellende die overmand werd door schuldgevoelens. Hij is héél zwaar depressief geweest, geen sociaal leven meer, niks eigenlijk.
Het heeft jaren geduurd voor vrienden en familie (dat zijn dus dezelfde vrienden en familie als die van zijn stiefbroer) tot hem konden doordringen dat hij MOCHT verderleven, dat hij zich niet mocht laten verlammen door schuld.
Na 6 jaar heeft hij uiteindelijk een nieuwe auto gekocht (onder druk van familie en vrienden) en heeft hij z'n rijangst stillekes aan overwonnen.
Ik heb nog niet iemand zooo zien blijten als een klein kind toen ik 'm vroeg of hij me ergens heen wou brengen.
Mocht een rechter hem na 4 jaar de gevangenis hebben ingestuurd, ik zou dat serieus ongepast gevonden hebben.

sommige mensen leren héél hard van hun fouten, zonder dat een gerecht daar moet tussenkomen.
mijn toenmalige partner komt trouwens niet terug door de chauffeur in de gevangenis te steken.

Aangrijpend verhaal, Nynorsk.
Misschien is het inderdaad het beste om tijdens de bepaling van de strafmaat een grotere betrokkenheid van het slachtoffer of zijn/haar nabestaanden na te streven tijdens de strafbepaling. Dit kan - indien mogelijk en gewenst - door confrontatie tussen dader en slachtoffer of zijn/haar nabestaanden.

U hebt minder 'compasse' met iemand die mss eenmaal in zijn leven een pintje teveel gedronken heeft, dan met mensen die onschuldigen de lucht iinblazen...

En dat siert U...

Je hebt een punt, Nynorsk, maar oordelen op basis van één individueel geval lijkt me ook niet aangewezen. Een traagwerkend gerecht kan geen excuus zijn om ernstige (mis)daden niet of nauwelijks te bestraffen. De bedoeling van een straf is niet op de eerste plaats om de dader in de vernieling te rijden, wel om de maatschappij in de toekomst te beschermen tegen destructief gedrag.

Het is dus imho erg fout om iemand die in die omstandigheden een paar levens om zeep geholpen heeft, zachtjes aan te pakken alleen maar omdat hij ondertussen een ander mens zou geworden zijn.

tja rechters van nu drinken al eerder eens een choco nietwaar? ;-)
En de flikken zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Tegenwoordig zitten ze na hun uren "ook" op hun yamaha's en suzuki's en doen ze evengoed speedracing en klaverbladracing. Shit waar gaan we naartoe?
Waar rijden ze zoal? Aan de stora in Gent, in het industrie gebied ergens tegen Doel (s'nachts natuurlijk) en lukraak enkele op en afritten tussenin.
Overdag pakken ze wel de andere op uiteraard. ;-)

dat gerecht moet sneller werken, dat bedoel ik te zeggen.
het heeft vaak geen nut om daders als deze na 4 jaar nog te gaan bestraffen.
Bij sommigen heeft het wel nut.
Je hebt mensen die dus niét veranderen. Geef ze een auto en ze gaan weer over de straten scheuren.
Een jaar geleden of wat is er hier in de buurt een dodelijk accident gebeurd.
Op een drievaksbaan: links, rechts, middenstrook. De chauffeur in kwestie vond het nodig om in een bocht op het derde rijvak (strook van de tegenliggers dus) een auto op het middenvak voorbij te steken (wat trouwens niet zelden gebeurd op die baan). Er reed echter een tegenligger op dat rijvak. boem.
die chauffeur bleek net z'n rijbewijs terug te hebben gekregen. hij had al een dodelijk accident veroorzaakt :?. Een straf voor de dader was in deze niet nodig (hij ligt op het kerkhof, evenals één van z'n slachtoffers), maar mocht 'm dat overleefd hebben mocht die van mij HEEEL lang zitten en natuurlijk nooit meer rijden.


daar ben ik het compleet mee eens.
hoewel het ook de bedoeling is van een straf om de slachtoffers tegemoet te komen.

Ik vind het correct dat er rekening gehouden wordt met verzachtende omstandigheden. En een veranderde levensstijl hoort daar voor mij bij.
Ik weet niet meer van deze zaak dan hetgeen in de openingspost staat.
Dus ik kan niet oordelen over die éne zaak.
Maar ik kan me dus gerust situaties inbeelden waarbij een vonnis als dit gerechtvaardigd is. Ik weet nie of dat hier zo is, natuurlijk.

Niet in ons strafrecht, hoewel dat sinds de wet Franchimont een beetje "verbeterd" is.

Ik gebruik aanhalingstekens omdat ik daar niet helemaal achtersta. Slachtoffers kun je namelijk niet tegenmoet komen. De meeste slachtoffers zijn dermate verbitterd en cynisch dat zelfs de doodstraf geen soelaas zou brengen. Dit is begrijpelijk, maar is in mijn ogen ook meteen een argument om aan te halen tegen radicale straffen owv de slachtoffers.

Ons strafrecht kijkt niet of nauwelijks naar de slachtoffers. Daardoor zijn de slachtoffers verbitterd of cynisch, wat dan weer een reden is om met hen geen rekening te houden.

Mooi hoe u en het systeem het verantwoord buitenspel zetten van de slachtoffers zelf organiseren!

Sorry, maar dit is nonsens. Het gaat hier niet om een ongeval maar om een misdrijf (dronken en onder invloed van drugs rijden, rechts voorbijsteken, enz.) met de dood van twee kinderen als rechtstreeks gevolg. Uiteraard is dit geen moord met voorbedachten rade, maar het is wel een bijzonder zware misdaad, die bijgevolg passend moet gestraft worden.
Een effectieve gevangenisstraf, gekoppeld aan een zware boete (bv. 200.000 € gedurende de rest van het leven af te betalen) en de intrekking van het rijbewijs voor op zijn minst 20 jaar zou mij hier gepast lijken.

De weg is nu eenmaal gevaarlijk.
Blijf er weg hè...