Bedreigde Europese samenleving
 

Voor mij zijn er drie redenen om "Europa" met zekere argwaan te volgen:

1. Separatisme: te vele kleine staatjes vormen zich op een logica van stereotypering.

2. Libertarisme: afbraak van de welvaartstaat en een pleidooi voor divergentie en uitbuiting

3. Imperialisme: dat van de USA, van multinationals, en vooral het streven naar politieke eenmaking van Europa als antwoord daarop.

Drie probleempunten dus: onverdraagzaamheid (monocultuur), sociale afbraak, en totalitaire democratie (hoe groter het machtsblok, hoe minder "vlucht-mogelijkheden")

We hebben meer aandacht nodig voor welzijn en andere kapitaalvormen dan het louter financiële, meer verdraagzaamheid en meer flexibele internationale samenwerking.

Werk aan de winkel dus.

Jouw punt 1) Ik vraag me af hoe je bij deze constatering komt.

Jouw punt 2) Europa hoort hier zich ook niet mee te bemoeien, lijkt mij, aangezien het een statenbond is.

Jouw punt 3) Imperialisme= Het verlangen over andere volkeren te regeren: Een eenheidsstreven lijkt me eerder chauvinistisch dan imperialistisch.

Maar iedereen kijkt er op zijn eigen manier tegen aan, toch?

Ik zal hiermee wat verder toelichten:

(1) Europa telt nu veel meer staten dan tien jaar geleden, en de tendens naar autonomie en separatisme blijft groeien. Separatisme is naar mijn mening sterk gebazeerd op een stereotiep beeld ("Vlaming" "Schot" enz) en stereotypering is een een vorm van onverdraagzaamheid. Een unie van monoculturele staten is de natte droom van extreem-rechts.

(2) Verschillende denktanks tekenen de toekomst van Europa uit en lobbyen dan voor de verwezenlijking van hun idee. "Centre pour une Nouvelle Europe" is een libertarische en invloedrijke denktank. De "Europese Ronde tafel" zit dan weer vol industriëlen. Wie een sociaal Europa wil, is best gewaarschuwd tegen de aanspraken van het libertarisme en het kapitalisme.

(3) Imperialisme kan je misschien ook zien als de (persoonlijke) ambitie tot het maken van grote "rijken". De USA spiegelen doen we beter niet, wel een alternatief uitwerken: een flexibel maar sterk internationaal samenwerkingsverband.

Ik kies dus voor Europa voor een samenwerking tussen multiculturele verzorgingsstaten, en tegen een economische harde en onverdraagzame politieke eenheid.

Who cares?

;-) gij al nie blijkbaar.

Separatisme gebaseerd op stereotypering? :rofl:
Dat er nu meer Europese landen zijn dan 10 jaar geleden, heet de-mo-cra-ti-se-ring (voor jou nogal een moeilijk woord, blijkbaar).

Als je democratie ziet als volksdictatuur , of louter dictauur van de meerderheid, zou dat kunnen.

Eigenlijk gaat het om een meervoudige bedreiging door onverdraagzaamheid: door monocultuur, door kapitalistische hardheid en door imperialisme.

Ik kies voor een gedecentraliseerde wereld. De Europese Grondwet kan de boom in.

inderdaad.

wij willen referendum. Wij willen referendum! NU!

Laat Verhofstadt maar eens met de realiteit kennis maken zodat er een einde komt aan zijn loze praatjes.

Als de Europese samenleving bedreigt is, hoort ze in een reservaat zoals alle bedreigde dieren.

1) De kaart van europa mag dringend hertekend worden, rekening houdend met de realiteit van volkeren die streven naar zelfbeschikking. Pas dan kan vrede gegarandeerd zijn. Zolang het zelfbeschikkingsrecht der volkeren niet is gewaarborgd leven we in een permanente staat van politieke conflicten. De Europese samenleving kan pas beschermd worden net door het separatisme van de gekoloniseerde volkeren.

2) De EU is een neoliberale superstaat aan het worden, dat is wel duidelijk.

3) Hangt vast aan 1) en 2): het amerikaans imperialisme (en het pan-europees imperialisme) kan slechts gedijen dankzij de afwezigheid van soevereiniteit voor de volkeren en dankzij de neoliberale politiek die de EU voert.

Dat (absolute) zelfbeschikkingrecht van volkeren kan even goed aanleiding geven tot conflicten: intern wegens monocultuur en tegengesteld aan diversteit, extern door het betwisten van bv prijzen (van producten of van arbeid) en gemeenschappelijke natuurlijke middelen (bv de Schelde). Daarom geef ik de voorkeur aan samenwerking ipv onderlinge afscheiding.

De "slakom van mengpotjes" is een VB-droom, niet te vergeten.

waarmee u dan uw eigen openingspost tegenspreekt. De praktijk toont trouwens aan dat die bewegingen die het zelfbeschikking nastreven de meest solidaire en samenwerkende bewegingen zijn. Het recht op zelfbeschikking heeft trouwens in de geschiedenis nog nooit aanleiding gegeven tot conflicten of oorlog, de schending van dat recht dan weer steevast wel.

Ik neem aan dat u voor een Socialitische Sovjetstaat Europa bent?

Bizarre conclusie: schreef ik niet dat ik politieke eenmaking van Europa als een vorm van "imperialisme" beschouw, dwz de drang om uit ambitie en "rijk" te willen stichten?

Ik ben voor flexibele internationale samenwerking (dus tegen politieke eenmaking van Europa) en voor multiculturele democratie, dus de Unie van Europese Socialistische Republieken is niet aan mij besteed, integendeel.

Overschot aan gelijk. Maar die komt er toch of we het nu willen of niet. Vanaf het moment dat de Fransen en de Nederlanders hun "neen" hadden gesteld werd al "Bekend" dat die wet er via achterdeurtjes toch kan komen. Echter niet in GB en dan vraag ik mij af; waar halen de Britten de arrogantie vandaan de continentale landen hun wil op te leggen maar zelf een veiliger oord te kiezen?

1= inderdaad, dat is in ieder geval veel productiever en aangenamer dan een gedwongen samenwerking waar de 'grote' (sic) landen zich toch niet aan houden als het hen niet bevalt.

2= :( Een gevaarlijke uitspraak mijns inziens tenzij je doelt op echte Europese bloedculturen die hun relaties onderhouden. Bedoel je iets daarbuiten (buiten EU) dan vrees ik dat ik moet passen voor je voorstel. Daarbij, Europa stopt toch aan de Bosborus.