de gedachtengang van een 50+er
 

Soms vraag ik mij af waarom het niet mogelijk is om terug te gaan in de tijd,ha die mooie kinderjaren 50 en 60 die onwetendheid en die onschuld u niks aantrekkend van wat de toekomst zou brengen,leven in harmonie en overeenstemming met uw leeftijd en tijdsgeest,mijmeringen komen dan terug en toveren een glimlach op mijn gelaat.
Soms vraag ik mij af of kind zijn in deze tijd niet erg belastend is,of hebben zij in deze drukke tijden hetzelfde gevoel dat ik had als kind of jongere.
Het wereldbeeld is drastisch omgeslagen,de toekomst oogt onzeker en dan vraag ik mij af ze hebben nu veel meer,maar zijn ze even gelukkig als ik was toen?

Ik herinner me nog ik als kleuter en mijn pa aan de piano die mij eind jaren vijftig de 'twist' aanleerde. (of was het nu omgekeerd... want ik moest als drie of vierjarige die bewegingen doen terwijl hij zat te tokkelen... :) )

Tja, dat was naar het schijnt een gezellige tijd...
Ik vraag me evenwel steeds af of dit wel overeenstemt met hetgeen men de vakbonden/socialisten steeds toedicht... 'De ontknechting van de arrebeider'...
Ja, werken in de steenkoolmijnen en in de staalfabrieken... moet gezellig geweest zijn...
Vooral als men zich bij de RTT dood moest 'zwoegen' (daar zal het alleszins weinig belastend zijn geweest... de lasten/belastingen konden anderen betalen) :wink:

ging jij werken toen je 10 jaar was?8O
geen wonder dat je geen goed woord over hebt voor staat en vakbond:cry:

Jamaar... wat is 't nu?

U zegt/veronderstelt dat het vroeger veel beter was... en nu zegt U weer dat men vroeger moest gaan werken als men 10 jaar was...

Of heb ik het verkeerd begrepen? :wink:

------------------------------------
Als het vroeger veel beter zou geweest zijn, dan heeft de staat en/of vakbond toch niet goed 'gewerkt' of wel?

Ja lap,het thema is al naar de vaantjes.
Flauwe plezante!

Ja maar, wat is het nu?
Zichzelf tegenspreken is toch geen thema? 8)

Ik dacht is gezellig over de jeugd van vroeger en nu te spreken komde gij af met Rtt en de vakbond.
Moderator hij valt mij lastig!

In de "vroegere" jaren was het zeker veel plezanter als kind. Je had waarschijnlijk veel meer vrijheden en vooral we liepen allen veel meer op straat en kenden de ganse buurten. Dat zie ik ze tegenwoordig niet meer doen.
Misschien mede daarom dat er toen weinig dikke kinderen waren ook trouwens? + dat we alleen maar vers eten kregen!
We liepen altijd, of fietsten overal naartoe zelfs naar de zee desnoods.
Langs de andere kant in die jaren was het nog de koude oorlog en hadden we altijd het gedacht dat de "rus" eens met zijn tanks in de straat zouden staan.
Dat gedacht zullen de kinderen nu wel niet meer hebben denk ik.

Het was wel beter vroeger. Voor de kinderen toch.

't Is dat U oud wordt, Mambo...

Er zijn ook mensen die zeggen dat hun legerdienst zo plezant was...
Toen ze erbij waren... Zinloos, verloren tijd, brutaliteiten, slecht eten... Noem maar op...

Toen U jong was (waarschijnlijk twee eeuwen geleden :wink: ), zullen U ouders ook wel gezegd hebben dat het in hun jeugd veel plezanter was... :lol:

Dat zal iedere generatie allicht wel zeggen nietwaar?
Maar kom, mijn legerdienst was zinloos en achteraf vinden de meesten dat wel de beste tijd van hun leven. Voor de meesten was dat de "ontgroeninsperiode" en verder niks anders. Dat hebben we dus idd niet meer nu.
Jongeren van nu, zijn nog steeds even groen als ze 25 zijn of als 16 zijn.
Gevolg is dat ze te kampen hebben met zinloosheid en zwaarlijvigheid nog eens bovenop. Tuurlijk nu smaakt alles en moeten ze niks meer. ;-)

En mijn ouders hebben de oorlog nog meegemaakt. Feitelijk hoor ik ze daar ook nooit over klagen? Het schijnt dat er zelfs sommigen zeer rijk in geworden zijn.
Vooral vriendjes van de duits!

Een troostertje:

Het Dorp
Wim Sonneveld

prachtige tekst van Friso Wiegersma (Toen onder pseudoniem Hugo Verhage)"

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar met paard
Een slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben

Dit dorp, ik weet nog hoe ’t was
De boerenkinderen in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de lage boerderijen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan

Wat leefden ze eenvoudig toen
In simp’le huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg

Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d’r dressoir met plastic rozen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In mini rok en beatlehaar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel, ’t is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek

Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen

Toen ‘k langs het tuinpad van mijn vader
De hoge bomen nog zag staan
Was ik een kind hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan

Er was in elk geval veel minder betutteling.
Behalve een boze boer die niet kon verdragen dat ge zijn hooiland plattrapte had niemand er probleem mee waar je liep of speelde. Zelfs als men met een geweer onder de arm ratten ging schieten keek daar niemand van op. Ge moest er ook niet van opkijken als de jachtwachter u op de korrel nam als ge per vergissing een konijntje voor een rat aanzag.
Anderzijds lag men er ook niet zo vlug wakker van als er al eens iemand verongelukte.
De meeste schadegevallen werden in der minne geregeld zonder dat daar advocaten en verzekeringen bij te pas kwamen.

:rofl: :rofl:

Prachtige draad overigens, Bitter Sweet. Ik overweeg er nog eens aan deel te nemen.

Da's waar.
Vroeger ik weet niet bij jullie maar bij ons hadden we bijna allemaal een katapult, een machete (rimboemes), een loodjespistool of geweer en konden we bijna allemaal goed bijlsmijten op doel en messenwerpen. Piraatbommen kochten we langs alle kanten en ze vlogen ook langs alle kanten. Blaaspijpen en dergelijk allooi dus was onze uitrusting. Nog vergeten onze slingers.

Tegenwoordig steken ze u daar voor in het verbeteringsgesticht en doen ze daar een stille mars voor. :-)

En vroeger had U mss zelfs meer aantrekkingskracht op de maskes... Alhoewel.. nu met al uw geld.. :wink:

Vooral het opgejaagde van deze tijd stoort mij het meest.
Ik kan dat misschien niet vergelijken met vroeger, mar wel met andere plekken op de wereld waar men nog niet zo opgefokt is.

Sta je hier aan de kassa een praatje te slaan met de mooie jobstudent kassierster, dan rijd diegene achter je met de winkelkar tegen je enkel om zijn opgefokt gevoel met je te delen.
Als zo'n kassierster een fout begaat, hoor je de hele rij klanten al zuchten en puffen alsof ze maar ene long hebben en lijden aan een gezamelijke astma aanval.

Hetzelfde in't verkeer. als je niet op de seconde vertrekt als het licht op groen springt, toetert de hele stoet achter je en wil diegene achte je je een duwtje vooruit helpen.
Rij trouwens een op aangewezen snelheid, dat heeft iedereen al gemerkt dat dan velen je bumper van dichtbij willen bewonderen. Zelfs op een voetpad lopen ze je bijna omver.

Daarmee winnen ze touwens geen tijd want ze kweken een vroeg hartinfarct met al dat gestress en opgejaagd zijn, waardoor hun tijd alleen maar korter wordt.

Tja...vroeger waren die dingen rap in orde. Tegenwoordig moet men een annonce zetten op internet heb ik me laten vertellen.:-D
Vrouwen schijnen daar zelfs "geld" voor te vragen tegenwoordig:-(

Tja...alhoewel gisteren reed ik eens naar de kust langs de binnenbaan. Gans de weg zo van die gasten die 50 reden waar je 70 of soms zelfs 90 mocht....daar krijg je dus zeker en vast een hartkwaal van! :-)

Het mag iets vlotter van mij.