| stonaar |
8 juli 2006 14:13 |
Israël vergast Palestijnen
In zijn boek ''Mossad - the Other Side of Deception'' beschrijft oud-Mossad agent Victor Ostrovsky hoe hij eind jaren '60 het commando voerde over een politiepost in de Jordaanvallei. Dagelijks achtervolgde hij toen Palestijnsche infiltranten die de grens overstaken om sabotageacties te plegen. Vaak vonden die Palestijnen de dood, maar in een aantal gevallen werden ze gearresteerd. Toch werden ze in dat geval over de radio als dood opgegeven, zodat niemand hen verder zou missen.
Het behoorde tot de taken van Ostrovsky om deze gevangen af te leveren bij een gevangenis in Ness Ziona, het ''Israel Institute for Biological Research (IIBR). Aanvankelijk meende hij dat het hier een verhoorruimte van de Israëlische veiligheidsdienst “Shaback” betrof. Ostrovsky wist toen nog niet waar het IIBR aan werkte, al wist hij wel dat Palestijnen weinig kans hadden om levend naar buiten te komen als hij ze eenmaal had afgeleverd. Een collega vertelde hem dat in het IIBR chemische en bacteriologische wapens werden ontwikkeld en dat de Palestijnsche gevangenen gebruikt werden om met de verschillende ziekteverwekkers te kunnen experimenteren. De collega van Ostrovsky die dit verklaarde zou later eveneens tot de Mossad toetreden. Ostrovsky beschrijft hoe deze collega toen betrokken was bij het testen van door Israëlische bedrijven ontwikkelde farmaceutische producten op de inwoners van het Zuid-Afrikaansche Soweto.
De wijze waarop Ostrovsky terugdenkt aan de tijd waarin hem dit alles werd onthuld is veelzeggend:
Citaat:
“Denkend aan deze onthulling is het nu niet zozeer het gebeuren op zich dat mij schrik aanjaagt, maar eerder de gelatenheid en het begrip waarmee ik het accepteerde.”
|
De voormalige officier T.L. (naam is geheim) vertelt in een nooit gepubliceerde autobiografie dat het IIBR was omgeven door drie verdedigingsgordels, waartussen zich waakhonden bevonden. T.L en zijn metgezellen moesten de binnenste cirkel bewaken. Daarbij werd hen verboden om in de ramen van het complex te kijken, of met personeel te spreken. Overigens schrijft T.L dat het personeel geen uniform droeg, hoewel hij er van overtuigd was dat het in vrijwel alle gevallen militairen betrof.
T.L. staat relatief lang stil bij het feit dat hij bij het IIBR iemand herkende. Het betrof hier een persoon die in de Israëlische badplaats Eilat een bekende was, omdat hij altijd met vogels in de weer was. Hij ving ze en voorzag ze van labels. T.L. veronderstelde dat de activiteiten van “Amiel the Birdwatcher” verband hielden met experimenten van het IIBR om besmettelijke ziekten met behulp van trekvogels te verspreiden.
T.L. is een een oud-journalist van de joodsche krant Ha’aretz, die in Londen woont omdat hij het leven in Israël niet meer uithield. Aan de vooravond van de oorlog van 1967, werd T.L. als reservist opgeroepen, om het IIBR in Ness Ziona te bewaken.
====
Lebensraum creëren (kolonisatiepolitiek), heel de bevolking afstraffen voor wat paar mensen hebben gedaan (zie zaak ontvoerde soldaat), begrippen als unter- en übermensch (jood en niet-jood; jood kan in Israël grond kopen, maar een Israëlische Arabier niet, .. nog duizenden van zulke dinges), vergassen, ...
:twisted: |
