Ik heb enkel het samenvattende document even doorgenomen en volgende wil ik er wel over kwijt.
In het document komt men tot de vaststelling dat Vlaanderen welvarend is in een globaliserende wereld die gekenmerkt wordt door snelle economische en technologische evoluties. Om de welvaart op peil te houden wil men de innovatieve creativiteit in Vlaanderen stimuleren.
Niet zozeer betwijfel ik dat Vlamingen creatief (dus innovatief) zijn, elk mens is dat uiteindelijk. Ik vraag me af hoe men die creativiteit denkt aan te aanwakkeren.
Als men de vaststelling dat we rijk zijn, koppelt aan de verzorgingsstaat dan komt elk logisch mens tot de conclusie dat slechts weinigen zich geroepen zullen voelen creatief te zijn. Het doet me vermoeden dat het 'stimuleren' van de creativiteit wel eens op een sisser kan uitdraaien.
Per slot van rekening, waarom zou een mens creatief zijn als er geen enkele noodzaak bestaat die hem hiertoe verplicht? Waarom creatief zijn als men kan berusten in het gemak van een verzorgingsstaat?
Een mens is in wezen een lui schepsel dat zijn denkvermogen pas gebruikt als hiertoe een noodzaak bestaat. Die luiheid moet niet negatief worden opgevat, integendeel. De drang lui te zijn stimuleert precies de creativiteit.
Veel mensen in deze regio ervaren het aangename gevoel dat zij de hoogste vorm van luiheid bereikten. Niets verplicht hen na te denken over hun economische toekomst. De eerste reactie in deze thread liegt er niet om: "Het gaat enkel over economie. Waardeloos dus". Economie wordt beschouwd als absolute bijzaak.
Waarom nadenken over onze materiële welvaart terwijl we alles hebben? Het komt vanuit die welvarende berusting bij veel mensen niet op na te denken over situaties die de luiheid bedreigen. Voor veel mensen is een bedreiging van de welvaart even onwaarschijnlijk als het feit dat Sinterklaas écht zou bestaan. Het zijn die mensen die over het 'hogere' denken en daarbij vergeten dat het 'hogere' denken slechts een luxe van materiële rijkdom is.
Laat me toe het optimisme van de Vlaamse regering niet te delen wanneer zij nogal luchtig over de aanwakkering van economische creativiteit gaat. Dit is namelijk geen evidentie.
Ik mis maatregelen die meer verantwoordelijkheid bij elk mens leggen waardoor de noodzaak tot creativiteit groter wordt.
Los daarvan, mis ik ook maatregelen die toelaten het economisch potentieel dat schuilt in deze regio, optimaal tot ontwikkeling te laten komen.
Ik denk hier bijvoorbeeld aan de armoede. Ook al stelt de Vlaamse regering dat deze regio welvarend en rijk is, toch groeit de armoede.
Die armoede groeit omdat mensen die geconfronteerd worden met een economisch slechtere periode door de overheid niet worden gestimuleerd om door creativiteit uit die armoede te treden. Integendeel, de verzorgingsstaat nodigt mensen ei zo na uit om te berusten in die armoede.
Niets wordt gedaan om het economisch potentieel dat in die armoede schuilt aan te boren. Nemen we alle mensen in deze regio die onder, op of net boven de armoedegrens leven dan hebben we het over ongeveer één vijfde van de bevolking. Geen enkele maatregel wordt genomen om het ondernemerspotentieel, dat in dat vijfde schuilt, te activeren.
Men rekent dus op de 'rijken' om via creativiteit impulsen te geven aan onze economie die onze welvaart moeten veiligstellen. Omdat de rijken, rijk zijn, zijn ze eerder geneigd tot berusting dan tot dynamisme.
Het is een vaststelling die ik al langer dan vandaag deed. Zo stelde de Vlaamse regering in november 2005 het Vlaams Actieplan tegen Armoede voor dat tijdens de periode 2005-2009 moet worden gerealiseerd (
www.wvc.vlaanderen.be/armoede/brochure/vap2005-2009/SC_definitief%20VAP_20051222.pdf )
In dat plan worden tien actiepijlers aan een bevoegdheid van een Vlaams minister gekoppeld. Slechts de bevoegdheden ondernemen en economie worden niet aan het armoedeprobleem gekoppeld.
Ik concludeer hieruit dat de Vlaamse regering vindt dat één vijfde van de Vlamingen onbekwaam is om via ondernemerschap economisch te participeren.
De Vlaamse regering denkt dat armoede moet worden opgelost door beschermende maatregelen, door meer sociale instellingen, door neptewerkstelling en dis meer. De Vlaamse regering beschouwt armoede als een gegeven dat moet 'verzorgd' worden. Laat me toe die visie niet te delen.
Naar mijn mening zal het plan 'Vlaanderen in Actie' niet al te veel 'actie' met zich brengen. Zolang de overheid geen klimaat schept waarbij mensen grotere verantwoordelijkheid moeten opnemen voor hun eigen leven, zullen mensen berusten in hun afnemende rijkdom.
De Vlaamse regering 'vergat' trouwens mee te geven dat economische activering meer dan nodig is omdat onze handelsbalans negatief uitvalt. Dit betekent dat we meer invoeren dan uitvoeren wat voor een doorvoerregio als Vlaanderen rampzalig is. Het houdt niet meer in dan het eenvoudige feit dat we op ons gemak onze rijkdom opsouperen.
Maar ja, werden de inwoners van de USSR verwittigd toen hun verzorgingsstaat door een voortdurend economisch deficiet abrupt in elkaar stortte?
