Vrije meningsuiting
 

Vrije meningsuiting is wel degelijk het hoogste goed van de mens. Het gehele bouwwerk van de democratie rust reeds decennia op dit begrip. Waarom dan beperkingen? Ondergraven we door deze castratie van de fundamentele menselijke vrijheid niet ons hele democratische systeem?
Wanneer ook maar een iemand van de zogezegd democratisch verkozen organen zijn mening niet meer mag zeggen, stort heel de illusie van democratie en vrijheid, van eenheid in verscheidenheid, volledig in.

Vanzelfsprekend gaat het hier over het verbod op negationisme. Waarom mag iemand die waarlijk niet gelooft in de holocaust, dat niet openlijk zeggen? Vreest de overheid in zulke mate dissidente meningen? In dat geval vergeten ze blijkbaar het ultieme doel van de vrije meningsuiting. Die bestaat (of bestaat niet, zo u wilt) om net die dissidente meningen te laten uiten. Waarom heeft een comformist wettelijke bescherming nodig ivm met zijn uitspraken? Iemand die het heilige Woord van de overheid enkel herhaalt, hoeft toch helemaal geen bescherming te hebben?
Nee, het zijn net de tegenstanders van the establishment die bescherming nodig hebben!
Waarom krijgen ze die dan niet? Is hun mening, enkel en alleen omdat ze niet strookt met de gevestigde waarde, waardeloos en gevaarlijk?

Ik zeg: Vrije meningsuiting voor iedereen! Communist, nazi of moslimfundamentalist!

Tot slot nog een bekend citaatje.

Citaat:

"I may disagree with what you have to say, but I'll fight to the death for your right to say it."

dit heb ik hier al eens over censuur en vrije meningsuiting geschreven:

Censuur op ideologische standpunten is helemaal not done, dit geeft namelijk een argument extra voor de aanhangers van de 'gecensureerde' ideologie om hun idee als juist te beschouwen. Nu men negationisme heeft verboden is het niet enkel mogelijk om enkel met argumenten de stelling van het negationisme onderuit te halen, maar ook op een gerechterlijke manier. Dit heeft een onevenwichtige situatie tot gevolg waar de discussie zich niet meer zuiver op argumenteel vlak kan afspelen, maar ook op juridisch vlak. Het belang van argumenten wordt dus verkleind en dit levert een ongelijke strijd tussen meningen op. Hierdoor kunnen negationisten dus beroepen dat ze wel gelijk hebben, maar dat de andersdenkenden zo weinig argumenten hebben dat ze wel moeten overschakelen op een wettelijke dwang om negationisme (hun 'waarheid') te verbieden.

Wanneer een discussie niet enkel met argumenten kan gevoerd worden, kan men nooit tot een conclusie komen die aanspraak kan maken op de term waarheid. Als we dus tot censuur overgaan geven we de mensen niet meer de mogelijkheid om enkel met hun gezond verstand tot een conclusie te komen door te luisteren naar de argumenten van beide partijen maar wordt één standpunt tot het juiste beroepen met een argumentatie waarvan gevreesd wordt dat ze niet sterk genoeg is op zichzelf en zich dan maar moet manifesteren via dwang.

100% akkoord. Valide argumenten worden achterwege gelaten, en vervangen door gezagsargumenten. 'Nee, u hebt geen gelijk, want het staat in de wet!' komt dan gevaarlijk dichtbij.

Kan ik me volledig bij aansluiten, proficiat!

Bij gelegenheid zal ik u mijn verhandeling waar dit tekstje zeer losjes op was gebaseerd eens doorsturen ;)

Vrijheid van meningsuiting moet absoluut zijn!
De vrijheid om te discrimineren is de fundamenteelste van alle vrijheden. Zonder die vrijheid bestaan de meeste andere fundamentele vrijheden gewoon niet. Zodra homofobie een misdrijf is, leven we in een totalitaire staat. Een discriminatieverbod voor burgers is een totalitaire aanslag op de democratie. Een democratische overheid heeft misschien het recht om binnen bepaalde grenzen ons gedrag te reguleren, ze heeft niet het recht om onze gedachten te koloniseren
Men beseft niet dat de vrijheid van meningsuiting in wezen de vrijheid is om ook de meest onfatsoenlijke meningen te uiten. Alleen door een vrijheidsruimte te scheppen waarbinnen mensen het recht hebben om te discrimineren kunnen menselijke deugden tot hun recht komen.

Geen, natuurlijk.

Ik blijf een principieel tegenstander van wetten die bepaalde meningen strafbaar stellen. Vrije meningsuiting is een onmisbaar fundament voor een echte democratie. Vrije meningsuiting bestaat enkel indien ook verwerpelijke, aanstootgevende en ronduit perverse meningen mogen geuit worden. De enige aanvaardbare beperkingen zijn een verbod op expliciet oproepen tot of aanzetten tot misdaden en het strafbaar stellen van aantoonbare laster en eerroof jegens rechtspersonen.