Britse wetenschappers op zoek naar betrouwbaar model
Internetgebruikers voorspellen het klimaat

De kracht van miljoenen computers over de wereld wordt amper benut. Vaak staan de pc's maar te draaien zonder dat ze hun rekenkracht ten volle gebruiken. Britse wetenschappers azen op die vrije rekenkracht bij miljoenen Internetgebruikers om een betrouwbaar klimaatmodel te voorspellen voor de komende vijftig jaar. Meedoen kan door een stukje software te installeren.

Het ClimatePrediction project gaat uit van de Universiteit van Oxford en Reading en de officiële meteodienst van Engeland. Het is geïnspireerd op de zoektocht naar buitenaards leven SetiAtHome, dat eveneens de rekenkracht gebruikte van duizenden computers. Voorlopig kunnen enkel Windows-gebruikers aan het experiment deelnemen.

Vandaag zijn doorsnee computers even krachtig dan de supercomputers van tien jaar geleden. Elke gebruiker die deelneemt, downloadt samen met de software één bepaald klimaatmodel. Dat model gaat zijn computer vervolgens gebruiken om te voorspellen hoe dat klimaat er de komende vijftig jaar gaat uitzien. De computer wordt enkel aangesproken wanneer de processor geen andere taken uit te voeren heeft.

Elke gebruiker krijgt dus een ander klimaatmodel. In de gebruikerszone van de website climateprediction.net kan je jouw klimaatmodel vergelijken met dat van andere gebruikers. In totaal moeten de wetenschappers twee miljoen klimaatmodellen analyseren, om met enige zekerheid te weten hoe ons klimaat de komende vijftig jaar zal evolueren. De tijd die nodig is voor zo'n analyse hangt af van de beschikbare rekenkracht per computer. Maar in de praktijk zoeken de initiatiefnemers dus twee miljoen vrijwillige Internetgebruikers.

De echte start van het project werd op vrijdag 12 september gegeven. Het project legt vooral de nadruk op de opwarming van de aarde, en hoe die warmte zijn invloed zal hebben op het klimaat waar we wonen.

http://www.climateprediction.net/index.php

Nog es naar boven.

Heeft iemand dat eigenlijk al afgehaald? Dat is toch geen moeite, hé mensen.

DaBlacky, dat gaat nogal moeilijk als je niet op een eigen privécomputer zit.

Hoewel het een goed idee is, doe ik het liever niet. Die programmatjes laten constant een poort naar het internet openstaan, en zijn dus hackergevoelig.

Deze niet: deze maakt alleen verbinding na een fase. Je kan het programmaatje zelfs runnen als je offline bent.

In dit soort projecten ben ik al een tijdje geinteresseerd en ik draai dan ook al een hele tijd folding@home.

Het principe is heel eenvoudig, iedere PC staat 99% van zijn tijd niets te doen en je kan die dus beter iets nuttigs laten doen. Problemen oplossen die enorm veel Computerpower vragen bijvoorbeeld. Die veeleisende computertaken worden in enorm veel kleine brokjes verdeeld en elk brokje wordt naar een pc gezonden om verwerkt te worden. Zo wordt een project verdeelt over 100.000PC's en zorgt zo voor een supercomputer die veel krachtiger is dan de krachtigste supercomputer ter wereld. Fodling@home bv heeft een constante output van 50TF en een piek van 90TF. De Earthsimulator, de krachtigste supercomputer ter wereld, heeft slechts een capaciteit van 30TF.

Als computergebruiker merk je er niets van dat je computer met dit nuttig werk bezig is want het programma gebruikt enkel de ongebruikte CPU-power. Bij dit voorbeeld van DaBlacky zul je er waarschijnlijk wel wat van merken omdat dit programma enorm veel geheugen gebruikt maar bij de andere projecten is dit geheugengebruik heel beperkt.

Voor een lijst van distributed computing projects(zo noemen die dingen) is de volgende website heel nuttig: http://www.aspenleaf.com/distributed/. Ik kan iedereen folding@home aanraden, een project dat onderzoek doet naar het gedrag van eiwitten. Het project wordt gerund door de universiteit van Stanford en de resultaten zijn voor iedereen beschikbaar, dit is dus geen commercieel project zoals bijvoorbeeld united divices dat wel is.

Alpina.
Ik heb eens gehoord dat de technologie voor het aaneenschakelen van verschillende processors om een supercomputer te maken serieus 'gecontroleerd' wordt, dat bijvoordeeld delen van deze technologie niet uit de US mogen worden geëxporteerd, omdat men dit kan gebruiken voor militaire doeleinden (atoomwapens).
Nu vraag ik mij af waarom men deze @home technologie wel dan kan gebruiken, als dat zo sterk is. Op deze manier kan je toch ook gemakkelijk een supercomputer bouwen? Of niet?

Btw, een heel leuke is SETI@home. marsmannetjes zoeken :-).

Dat is inderdaad zo alhoewel dat redelijk naief is van de VS want Japan is bijvoorbeel in staat om zonder technologie die vanuit de VS komt de grootste supercomputer ter wereld in elkaar te zetten.

Je kan op deze manier inderdaad een supercomputer in elkaar zetten maar er zijn wel een aantal beperkingen.
*Ten eerste moet je er in slagen om de steun te krijgen van 10.000den gewone PC-gebruikers, die zullen hoogstwaarschijnlijk niet staan te springen om mee te doen aan onderzoek naar het ontwikkelen van atoomwapens. Je kan dan nog opperen dat zo een project kan laten uitschijnen dat het om onderzoek naar eiwitten of iets dergelijks gaat terwijl ze eigenlijk militaire research doen, maar zoiets is erg onwaarschijnlijk. Tussen die 10.000den gebruikers zitten er immers een hele boel mensen die wel wat meer weten over zo een project dan de gemiddelde computergebruiker en zij zullen zich echt niet om de tuin laten leiden door een stukje software. De gebruikte software is trouwens voor iedereen toegankelijk en zal hoogstwaarschijnlijk wel door een aantal instanties onderzocht worden op zijn eigenlijke doelstellingen. Bovendien publiceren deze projecten vrij regelmatig resultaten over het gevoerde onderzoek, zo schreef folding@home al een artikel in het tijdschrift nature en brengen ze vrij regelmatig nieuwe papers uit.

*Ten tweede is het niet mogelijk om ieder soort probleem dat veel computerpower vraagt op te splitsen in kleine deeltjes zodat het via dit soort systemen verwerkt kan worden. Het grote verschil met een "gewone" supercomputer en dit soort systeem is het feit dat de communicatie bij dit soort systemen veel trager en indirect is. De resultaten van ieder afzonderlijk deeltje zijn pas gekend als ze terug naar de server gestuurd worden door de pc van de thuisgebruiker de resultaten zijn tot op dat tijdstip ontoegangelijk voor de centrale servers die het project laten draaien, bij een supercomputer is er een constant contact tussen alle processors en kan er dus ook constant bijgestuurd worden.

Ja, er zijn heel wat soorten projecten. Van marsmannetjes tot het kraken van codes en medisch onderzoek. SETI@home vind ik echter niet zo'n interessant project omdat ze tot nog toe nog geen enkele wetenschappelijk relevante ontdekking hebben gedaan en omdat ze hun software en onderzoek allesbehalve optimaliseren. Zo hebben ze maanden aan een stuk zitten werken aan materieel dat al een aantal keren was onderzocht, ze hadden niet genoeg gegevens en lieten dan maar steeds dezelfde dingen onderzoeken. :?

Inderdaad, geen moeite. :wink:

Ahha, Alpina is wedergekeerd op het forum :wink:

Inderdaad, ik was het even beu. :wink:

Ik merk daar dus zo goed als niets van. Zelfs bij het spelen van zware spellen, hapert mijn machine (AMD Atlon 1400 met 512 MB RAM) niet.

Enig "nadeel" is dat bij het runnen van de screensaver climateprediction.net de volledige processorkracht gebruikt, en bij zwaardere screensaver (zoals de 3D-savers van Windows) de boel wa trager gaat.