Senaat VS akkoord met terroristen-wet
 

De Amerikaanse President 'uncle' Bush heeft met de Senaat een akkoord bereikt over een wet die die veel meer toelaat bij het "verhoren" van terroristen
Eerder werd het voorstel tegengehouden, omdat de ondervragingsmethodes in strijd zouden zijn met de Conventies van Genève. Er is nu een toevoeging aan de wet die in ieder geval martelen van verdachte strikt verbied.
Bush en zijn aanhangers zijn blij met de nieuwe mogelijkheden voor de CIA om terroristen te ondervragen en afluisteren. Terorismeverdachten krijgen door de wet geen toegang meer tot geheime informatie die de Amerikaanse overheid gebruikt als bewijs tegen hen.
Tegenstanders zeggen dat de wet een eerlijk proces in de weg staat. Afgezanten van de Verenigde Naties gaan de wet dan ook aanvechten bij de Mensenrechtenraad.

Ik ben voor zo'n wet, en ik vind dat men dit debat op een internationaal niveau moet voeren.
De conventie van Genève is niet ontworpen met het oog op de huidige dreiging van terroristische aanslagen.
Hardere ondervragingsmethodes moeten kunnen, indien dat nodig is. Wanneer dit nodig is moet wel duidelijk worden vastgelegd, en de individuele gevallen moeten opgevolgd worden door een speciale commisie.

Zelfs fysieke marteling is iets wat zou mogen van mij, indien er zeer sterk bewijs is dat er een grote aanslag zal plaatshebben in de zeer nabije toekomst.
Lees dit als een echte "24" situatie.
Maar ik ben waarschijnlijk een veel te grote fan van de reeks om hierover nuchter te denken :)

fysieke marteling en folterpraktijken is geen oplossing, ik denk dat het zelfs tegenwerkingen zal hebben. Ik denk dat ze eerder met psygologische marteling eerder hun gevangenen kunnen 'breken' en antwoorden kunnen verkrijgen

:evil:

Een interessant boek in deze context is "Het minste kwaad" van Michael Ignatieff. Deze Canadese "liberal" kreeg veel kritiek van zijn linkse medestanders omdat hij ruimte laat voor de mogelijkheid dat in extreme situaties "harde ondervragingstechnieken" (zoals slaap-deprivatie, sensorische deprivatie en extreem luide muziek) soms misschien "the lesser evil" kunnen zijn. Maar ook Ignatieff moet toegeven dat er geen enkele garantie is dat "harde ondervragingstechnieken" er niet voor zullen zorgen dat de ondervraagden om het even wat zullen bekennen, om er van af te zijn. Laten we niet vergeten dat er heel wat historische documenten bestaan van mensen die bekennen een tovenaar of een heks te zijn, met allerlei krankzinnige details over hun contacten met de duivel...
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]IGNATIEFF, Michael, Het minste kwaad. Politiek en moraal in het tijdperk van het terrorisme. Amsterdam, uitg. Cossee, 2004, 253 p.[/FONT][/SIZE]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman][/FONT][/SIZE]